nainaṃ chindanti śastrāṇi nainaṃ dahati pāvakaḥ (BhG 2.23) iti hṛdayāya namaḥ
na cainaṃ kledayanty āpo na śoṣayati mārutaḥ (BhG 2.23) iti śirase svāhā
acchedyo ‘yam adāhyo ‘yam akledyo ‘śoṣya eva ca (BhG 2.24) iti śikhāyai vauṣaṭ
nānā-vidhāni divyāni nānā-varṇākṛtīni ca (BhG 2.24) ity astrāya phaṭ
ity aṅga-nyāsaḥ
A oto njasy ciała:
(formuły, z którymi dotyka się poszczególnych części ciała)
Pokłon sercu: „Oręż jego nie tnie, ogień go nie spala” (BhG 2.23);
Obiata głowie: „Woda go nie rozmacza i wiatr nie wysusza” (BhG 2.23);
Ofiara kosmykowi [włosów]: „On jest niepodzielny, on jest niepalny, niezamaczalny, a nawet niewysuszalny” (BhG 2.24);
Trzask orężu: „On jest nieustanny, wszędzie obecny, stabilny, nieporuszony i odwieczny” (BhG 2.24).
To njasy ciała.