ye me matam idaṃ nityam anutiṣṭhanti mānavāḥ
śraddhā-vanto ‘nasūyanto mucyante te ‘pi karmabhiḥ
ye (którzy) mānavāḥ (ludzie) śraddhā-vantaḥ (mający wiarę) anasūyantaḥ (wolni od narzekania) me (mój) idam (ten) matam (pogląd) nityam (zawsze) anutiṣṭhanti (podążają za),
te api (ci właśnie) karmabhiḥ (z czynów) mucyante (są uwalniani).
ye | – | yat sn. 1i.3 m. – którzy; |
me | – | asmat sn. 6i.1 – mój (skrócona forma od: mama); |
matam | – | mata ( √ man – myśleć) PP 2i.1 n. – myślany, uważany, szanowany; myśl, opinię, punkt widzenia, wolę; |
idam | – | idam 2i.1 n. – ten; |
nityam | – | av. – stale, regularnie (od: nitya – wieczny, stały); lub: nitya 2i.1 n. – wieczną, stałą; |
anutiṣṭhanti | – | anu- √ sthā (pozostawać, przestrzegać) Praes. P 1c.3 – przestrzegają, podążają za; |
mānavāḥ | – | mānava 1i.3 m. – ludzie (od: √ man – myśleć, manu – człowiek); |
śraddhā-vantaḥ | – | śraddhā-vant 1i.3 m. – mający wiarę (od: śrat – w złożeniach: wiara; √ dhā – pokładać [wiarę]; śraddhā – wiara, przekonanie; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza); |
anasūyantaḥ | – | an-asūyant ( √ asūya – być niezadowolonym) PPr 1i.3 m. – wolni od narzekania, złośliwości, zazdrości, złej woli; |
mucyante | – | √ muc (wyzwalać, uwalniać) Praes. pass. 1c.3 – są uwalniani (od czego? – pass. wymaga instrumentalisu lub ablativusu); |
te | – | tat sn. 1i.3 m. – oni; |
api | – | av. – jak również, także, co więcej, nawet; |
karmabhiḥ | – | karman 3i.3 n. – od czynów, od działań i ich skutków (od: √ kṛ – robić); |
ye me → yo me / ye ye (który moje / którzy kolejni);
idaṃ → imaṃ (tym);
anutiṣṭhanti → anuvartaṃti (podążają za);
mucyante te ‘pi karmabhiḥ → mucyaṃte sarva-karmabhiḥ / mucyaṃte sarva-kilbiṣaiḥ / mucyante te hi karmabhiḥ (są uwalnianie od wszelkiej pracy / są uwalniani od wszelkich zmaz / zaiste oni uwalniani są od wszelkiej pracy);
Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki
„Dopóki praca jest zgodna z moją wolą należy ją wykonywać” – by tego dowieść, mówi: | yad etan mama mataṃ karma kartavyam iti sa-pramāṇam uktaṃ tat tathā — | |
Ludzie, którzy zawsze podążają za moją wolą, |
ye me matam idaṃ nityam anutiṣṭhanti mānavāḥ | |
|
Ci, którzy zawsze za moją wolą podążają, czyli ją wypełniają, ludzie, którzy posiadają wiarę, pokładają ufność i nie narzekają – nie okazują zazdrości mnie, najwyższemu preceptorowi, Wasudewie, zaiste będąc takimi uwalniają się od czynów – zwanych prawymi i bezprawymi. |
ye me madīyam idaṃ mataṃ nityam anutiṣṭhanti anuvartante mānavā manuṣyāḥ śraddhāvantaḥ śraddadhānā anasūyanto ’sūyāṃ ca mayi parama-gurau vāsudeve ’kurvanto, mucyante te’py evaṃ bhūtāḥ karmabhir dharmādharmākhyaiḥ ||3.31|| |
ye mānavāḥ śāstrādhikāriṇaḥ ayam eva śāstrārtha iti etan me mataṃ niścitya tathānutiṣṭhanti, ye cānanutiṣṭhanto 'py asmin śāstrārthe śraddadhānā bhavanti, ye cāśraddadhānā api evaṃ śāstrārtho na saṃbhavatīti nābhyasūyanti asmin mahāguṇe śāstrārthe doṣam anāviṣkurvanto bhavantītyarthaḥ te sarve bandhahetubhir anādikālārabdhais sarvaiḥ karmabhir mucyante; te 'pi ity apiśabdād eṣāṃ pṛthakkaraṇam / idānīm ananutiṣṭhanto 'py asmin śāstrārthe śraddadhānā anabhyasūyavaś ca śraddhayā cānasūyayā ca kṣīṇapāpāḥ acireṇemam eva śāstrārtham anuṣṭhāya mucyanta ityarthaḥ
Ludzie, którzy mą naukę
stale z wiarą wypełniają
i są wolni od zawiści,
uwalniają się od czynów.