
saktāḥ karmaṇy avidvāṃso yathā kurvanti bhārata
kuryād vidvāṃs tathāsaktaś cikīrṣur loka-saṃgraham
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
he bhārata (o potomku Bharaty!),
yathā (tak jak) karmaṇi (do czynu) saktāḥ (lgnący) avidvāṃsaḥ (niemądrzy) karmāṇi (czyny) kurvanti (czynią),
tathā (w ten sposób) vidvān (mądry) asaktaḥ [san] (będąc nielgnącym) loka-saṅgraham (dobro świata) cikīrṣuḥ (pragnący czynić) kuryāt (niech działa).
saktāḥ |
– |
sakta ( √ sañj – polegać na, być przymocowanym do, obejmować) PP 1i.3 m. – przywiązani, lgnący; |
karmaṇi |
– |
karman 7i.1 n. – w czynie, w działaniu (od: √ kṛ – robić); |
avidvāṃsaḥ |
– |
a-vidvas 1i.3 m. – niewiedzący, niemądrzy; |
yathā |
– |
av. – tak jak (korelatyw do: tathā); |
kurvanti |
– |
√ kṛ (robić) Praes. P 1c.3 – robią, czynią; |
bhārata |
– |
bhārata 8i.1 m. – potomku Bharaty; |
kuryāt |
– |
√ kṛ (robić) Pot. P 1c.1 – oby czynił; |
vidvān |
– |
vidvas 1i.1 m. – wiedzący, mądry, uczony; |
tathā |
– |
av. – tak, w ten sposób, podobnie; |
asaktaḥ |
– |
a-sakta ( √ sañj – polegać na, być przymocowanym do, obejmować) PP 1i.1 m. – nieprzywiązany, nielgnący; |
cikīrṣuḥ |
– |
cikīrṣu ( √ kṛ – robić) des. 1i.1 m. ; kartum icchan – pragnący uczynić; |
loka-saṃgraham |
– |
loka-saṃgraha 2i.1 m. ; lokānāṃ saṅgraham iti – ochrona świata (od: loka – świat; sam- √ grah – chwytać razem, wspierać, saṃ-graha – trzymanie razem, zbiór, ochrona); |
yathā kurvanti → yathā kurvaṃta (jak czynią);
Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki
Co więcej, jeśli nawet ty czy ktokolwiek inny, tak jak ja osiągnąłby wszystkie cele i stałby się znawcą jaźni, to nawet wówczas, nie mając nic do spełnienia, powinien działać dla korzyści innych. [Tak myśląc] mówi:
|
|
yadi punar aham iva tvaṃ kṛtārtha-buddhiḥ, ātmavid anyo vā, tasyāpi ātmanaḥ kartavyābhāve ’pi parānugraha eva kartavya ity āha – |
Potomku Bharaty, tak jak niemądrzy, lgnący do czynu, spełniają czyny,
tak też mądry, nielgnący, niech działa pragnąc dobra świata.
|
|
saktāḥ karmaṇy avidvāṃso yathā kurvanti bhārata |
kuryād vidvāṃs tathāsaktaś cikīrṣur loka-saṃgraham ||3.25||
|
Lgnący do czynu – niemądrzy, którzy [myślą]: „owoc czynu będzie mój”. Tak jak oni spełniają czyny, o potomku Bharaty, tak też niech działa mądry, znawca jaźni i nielgnący.
|
|
saktāḥ karmaṇy asya karmaṇaḥ phalaṃ mama bhaviṣyatīti kecid avidvāṃso yathā kurvanti bhārata, kuryād vidvān ātmavit tathāsaktaḥ san | |
To z jakiego powodu działa? Posłuchaj: pragnąc dobra świata.
|
|
advat kim arthaṃ karoti? tat sṛṇu – cikīrṣuḥ kartum icchuḥ loka-saṃgraham ||3.25|| |
komentarz wspólny przy wersecie BhG 3.26
tasmād ātmavidāpi loka-saṅgrahārtha tat-kṛpayā karma kāryam evety upasaṃharati saktā iti | karmaṇi saktā abhiniviṣṭāḥ santo yathājñāḥ karmāṇi kurvanti, asaktaḥ san vidvān api kuryāt loka-saṃgraham kartum icchuḥ
nanu taveśvarasya loka-saṃgrahārthaṃ karmāṇi kurvāṇasyāpi kartṛtvābhimānābhāvān na kāpi kṣatiḥ | mama tu jīvasya loka-saṃgrahārthaṃ karmāṇi kurvāṇasya kartṛtvābhimānena jñānābhibhavaḥ syād ity ata āha saktā iti | saktāḥ kartṛtvābhimānena phalābhisandhinā ca karmaṇy abhiniviṣṭā avidvāṃso 'jñā yathā kurvanti karma loka-saṃgrahaṃ kartum icchur vidvān ātmavid api tathaiva kuryāt | kintu asaktaḥ san kartṛtvābhimānaṃ phalābhisandhiṃ cākurvann ity arthaḥ | bhārateti bharata-vaṃśodbhavatvenabhā jñānaṃ tasyāṃ ratatvena vā tvaṃ yathokta-śāstrārtha-bodha-yogyo 'sīti darśayati
tasmāt pratiṣṭhitena jñānināpi karma kartavyam ity upasaṃharati saktā iti
tasmāt pratiṣṭhite 'pi tvaṃ loka-hitāya vedoktaṃ sva-karma prakurv ity āśayenāha saktā iti | ajñā yathā karmaṇi saktāḥ phala-lipsayābhiniviṣṭās tata kurvanty evaṃ vidvān api kuryāt | kintv asaktaḥ phala-lipsā-śūnyaḥ san | sphuṭam anyat
Jak czynią niewiedzący, przywiązani do swego dzieła, Bharato, tak też niech czyni wiedzący, lecz bez przywiązania; z tym jednym pragnieniem: utrzymać porządek świata.
Równie jak nieświadomi, związani swojemi czynami, niechaj mędrzec działa, nie łącząc się z nimi, aby zachować porządek świata.
Jak z pożądaniem pracuje człowiek zwykły, tak beznamiętnie, o Bharato, i ku powszechnemu dobru, trudzić się winien rozumny.
Podczas gdy nieświadomi prawdy
działają wiążąc się ze swym czynem, Bharato,
ten, kto świadom jest prawdy,
winien działać bez przywiązania,
dążąc do podtrzymania ładu tego świata.
Zwykły człowiek spełnia czyny płynące z namiętności,
A mędrzec, Bharato, powinien wypełniać swoje uczynki beznamiętnie, pragnąc ich dla dobra ludzkości.
Jak w przywiązaniu do czynu działają głupcy, Bharato,
Tak mądry bez przywiązania niech działa dla dobra świata!
Kiedy ludzie bez wiedzy pracują dla zysku,
Mędrzec swe obowiązki spełnia obojętnie,
Pragnąc jedynie dobra wszystkich ludzkich istot.
Jak nieucy czynią lgnący do działania, o Bharato,
Tak uczony niech poczyna, ale nie lgnąc, jeno pragnąc
Działać dla harmonii świata.
Tak jak czynią przywiązani
do dzieł głupcy, o Bharato,
tak niech mądry i nielgnący
czyni, pragnąc dobra świata.