BhG 3.14

annād bhavanti bhūtāni parjanyād anna-saṃbhavaḥ
yajñād bhavati parjanyo yajñaḥ karma-samudbhavaḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza

analiza syntaktyczna

bhūtāni (istoty) annāt (z jadła) bhavanti (powstają),
parjanyāt (z deszczu) anna-sambhavaḥ (powstanie jadła) [asti] (jest),
parjanyaḥ (deszcz) yajñāt (z ofiary) bhavati (powstaje),
yajñaḥ (ofiara) karma-samudbhavaḥ (powstająca z czynu) [asti] (jest).

 

analiza gramatyczna

annāt – anna ( √ ad – jeść) PP 5i.1 n. – z jadła;
bhavanti – √ bhū (być) Praes. P 1c.3 – są, powstają;
bhūtāni – bhūta ( √ bhū – być) PP 1i.3 n. – byty, istoty;
parjanyāt – parjanya 5i.1 m. – z chmury deszczowej, z deszczu, od bóstwa deszczu (od: √ pṛc – mieszać);
anna-saṃbhavaḥ – anna-saṃbhava 1i.1 m. ; TP : annasya saṃbhava iti – powstanie jadła (od: √ ad – jeść, PP anna – jadło; sam- √ bhū – powstawać, istnieć razem, saṃbhava – powstanie);
yajñāt – yajña 5i.1 m. – z ofiary, z czczenia (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić);
bhavati – √ bhū (być) Praes. P 1c.1 – jest, staje się;
parjanyaḥ – parjanya 1i.1 m. – chmura deszczowa, deszcz, bóstwo deszczu (od: √ pṛc – mieszać);
yajñaḥ – yajña 1i.1 m. – ofiara, czczenie (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić);
karma-samudbhavaḥ – karma-samudbhava 1i.1 m. ; BV : yasya karmaṇaḥ samudbhavo ‘sti saḥ – ten, którego powstanie jest z czynu (od: √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki; sam-ud-√bhū – powstawać, wyłaniać się, samudbhava – wyłonienie się, powstanie);

 

warianty tekstu

yajñād → dharmād (z dharmy);
yajñaḥ karma-samudbhavaḥ → yajña-karma-samudbhavaḥ (powstanie z czynów ofiarnych);

 
 


komentarze

Śāṃkara

Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki

I dlatego naznaczony powinien wykonywać czyny. Czyny są przyczyną wirowania koła świata. W jaki sposób? Odpowiada:

 itaś cādhikṛtena karma kartavyam | jagac-cakra-pravṛtti-hetur hi karma | kathaṃ? ity ucyate –

Istoty powstają z jadła, jadło z deszczu powstaje,
deszcz powstaje z ofiary, ofiara z czynu powstaje.

annād bhavanti bhūtāni parjanyād anna-saṃbhavaḥ |
yajñād bhavati parjanyo yajñaḥ karma-samudbhavaḥ ||3.14||

Istoty powstają, czyli rodzą się, z jadła – bezpośrednio ze skonsumowanego jadła przemienionego w krew i nasienie. Z deszczu, czyli z opadów, powstaje jadło, a deszcz powstaje z ofiary. Jak mówi tradycja:

 annād bhuktāl lohita-retaḥ-pariṇatāt pratyakṣaṃ bhavanti jāyante bhūtāni | parjanyād vṛṣṭer annasya saṃbhavo ’nna-saṃbhavaḥ | yajñād bhavati parjanyaḥ |

W ogniu złożona obiata
W górę wprost do słońca sięga.
Ze słońca deszcze się rodzą,
Z deszczu – strawa, z niej stworzenia.
(Manu 3.76, tłum. Byrski 1985: 88)

agnau prāstāhutiḥ samyag ādityam upatiṣṭhate |
ādityāj jāyate vṛṣṭir vṛṣṭer annaṃ tataḥ prajāḥ ||
(Manu 3.76) iti smṛteḥ |

Ofiara to przyszłe rezultaty czynu [jak udanie się do niebios] (apūrva). Taka ofiara powstaje z czynu. Czyn to wypełnianie powinności kapłana i ofiarnika. Z niego powstaje ofiara, która skutkuje przyszłymi konsekwencjami. Ta właśnie ofiara z czynu powstaje.

 yajño ’pūrvam | sa ca yajñaḥ karma-samudbhavaḥ | ṛtvig-yajamānayoś ca vyāpāraḥ karma, tad-samudbhavo yasya yajñasyāpūrvasya sa yajñaḥ karma-samudbhavaḥ ||3.14||

 

Rāmānuja


komentarz wspólny przy wersecie BhG 3.16

 

Śrīdhara


jagac-cakra-pravṛtti-hetutvād api karma kartavyam ity āha annād iti tribhiḥ | annāt śukra-śoṇita-rūpeṇa pariṇatād bhūtāny utpadyante | annasya ca sambhavaḥ parjanyād vṛṣṭeḥ | sa ca parjanyo yajñād bhavati | sa ca yajñaḥ karma-samudbhavaḥ | karmaṇā yajamānādi-vyāpāreṇa samyak sampadyata ity arthaḥ |

agnau prāstāhutiḥ samyag ādityam upatiṣṭhate |
ādityāj jāyate vṛṣṭir vṛṣṭer annaṃ tataḥ prajāḥ

 

Madhusūdana


na kevalaṃ prajāpati-vacanād eva karma kartavyam api tu jagac-cakra-pravṛtti-hetutvād apīty āha annād iti tribhiḥ | annād bhuktād reto-lohita-rūpeṇa pariṇatād bhūtāni prāṇi-śarīrāṇi bhavanti jāyante | annasya sambhavo janmānna-sambhavaḥ parjanyād vṛṣṭeḥ | pratyakṣa-siddham evaitat | atra karmopayogam āha yajñāt kārīr yāder agnihotrādeś cāpūrvākhyād dharmād bhavati parjanyaḥ | yathā cāgnihotrāhuter vṛṣṭi-janakatvaṃ tathā vyākhyātam aṣṭādhyāyī-kāṇḍe janaka-yājñavalkya-saṃvāda-rūpāyāṃ ṣaṭ-praśnyām | manunā coktam –

agnau prāstāhutiḥ samyag ādityam upatiṣṭhate |
ādityāj jāyate vṛṣtir vṛṣter annaṃ tataḥ prajāḥ ||[Manu 3.76] iti |

sa ca yajño dharmākhyaḥ sūkṣmaḥ karma-samudbhava ṛtvig-yajamāna-vyāpāra-sādhyaḥ | yajñasya hi apūrvasya vihitaṃ karma kāraṇam

 

Viśvanātha


jagac-cakra-pravṛtti-hetutvād api yajñaṃ kuryād evety āha annād bhūtāni prāṇino bhavantīti bhūtānāṃ hetur annam | annād eva śukra-śoṇita-rūpeṇa pariṇatāt prāṇi-śarīra-siddhes tasyānnasya hetuḥ parjanyaḥ | vṛṣṭibhir evānna-siddhes tasya parjanyasya hetur yajñaḥ | lokaiḥ kṛtena yajñenaiva samucita-vṛṣṭi-prada-megha-siddhes tasya yajñasya hetuḥ karma-ṛtvig-yajamāna-vyāpārātmakatvāt karmaṇa eva yajña-siddheḥ

 

Baladeva


prajāpatinā pareśena prajāḥ sṛṣṭvā tad-upajīvanāya tadaiva yajñaḥ sṛṣṭas tataḥ pareśānubartināvaśyaṃ sakārya ity āha annād iti dvābhyām | bhūtāni prāṇino 'nnād vrīhy-āder bhavanti | śukra-śoṇita-rūpeṇa pariṇatās tasmāt tad-dehānāṃ siddheḥ | tasyānnasya sambhavaḥ parjanyād vṛṣṭer bhavati | parjanyaś ca yajñād bhavati sidhyatīty arthaḥ |

agnau prāstāhutiḥ samyag ādityam upatiṣṭhate |
ādityāj jāyate vṛṣṭir vṛṣṭer annaṃ tataḥ prajāḥ || iti manu-smṛteḥ

 
 

tłumaczenia

Michalski


Stworzenia powstają przez pokarm, pokarm przez deszcz, deszcz powstaje przez ofiarę, ofiara przez czyn.

 

Olszewski


Zaiste, zwierzęta żyją płodami ziemi, płody ziemi są przez deszcz spłodzone; deszcz przez Ofiarę; Ofiarę spełnia się przez Akt (czyn).

 

Dynowska


Twór wszelki pożywieniem utrzymuje życie; pożywienie dzięki deszczom się rodzi; deszcz sprowadzają ofiary; trud i praca na ofiary się składa.

 

Sachse


Z pożywienia powstają istoty żywe,
z deszczu pochodzi pożywienie,
z ofiary powstaje deszcz,
zaś ofiara pochodzi z czynu.

 

Kudelska


Istoty żywe utrzymują się dzięki pożywieniu, pożywienie dzięki deszczowi wzrasta,
Deszcz w wyniku ofiar przychodzi, a czyn ofiarny ma swe źródło w pracy.

 

Rucińska


Z jadła powstają istoty, a z deszczu rodzi się jadło,
Z ofiary deszcze się biorą, ofiara źródło ma w czynie.

 

Szuwalska


Życie z ziarna pochodzi, źródłem ziarna jest deszcz,
Co z ofiary się rodzi – jej początkiem jest czyn.

 

Byrski


Z jadła istoty powstają, z deszczu zaś się jadło rodzi.
Deszcz znów rodzi się z ofiary – z czynu rodzi się ofiara.

 

Babkiewicz

Z jadła rodzą się stworzenia,
jadło z deszczu zaś powstaje,
deszcz znów rodzi się z ofiary,
źródło w czynie ma ofiara,

 
 

«
»
Both comments and pings are currently closed.