BhG 3.12

iṣṭān bhogān hi vo devā dāsyante yajña-bhāvitāḥ
tair dattān apradāyaibhyo yo bhuṅkte stena eva saḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza

analiza syntaktyczna

yajña-bhāvitāḥ (utrzymywani dzięki ofierze) devāḥ (bogowie) vaḥ (wam) iṣṭān (upragnione) bhogān (radości) dāsyante (dadzą).
taiḥ [devaiḥ] hi (zaiste przez tych bogów) dattān (dane) [bhogān] (radości)
ebhyaḥ [devebhyaḥ] (tym bogom) apradāya (nie oddawszy) yaḥ (kto) bhuṅkte (raduje się),
saḥ (on) stenaḥ eva (zaiste złodziej) [asti] (jest).

 

analiza gramatyczna

iṣṭān – iṣṭa PP 2i.3 m. – upragnione, uwielbione (od: √ iṣ – pragnąć lub √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić);
bhogān – bhoga 2i.3 m. – przyjemności, jadła, bogactwa (od: √ bhuj – cieszyć się, jeść, posiadać);
hi – av. – ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością;
vaḥ – yuṣmat sn. 4i.3 – dla was (skrócona postać od: yuṣmabhyam);
devāḥ – deva 1i.3 m. – bogowie, niebianie (od: √ div – jaśnieć, bawić się);
dāsyante – √ dā (dawać) Fut. Ā 1c.3 – dadzą;
yajña-bhāvitāḥ – yajña-bhāvita 1i.3 m. ; yajñena bhavitā iti – utrzymywani dzięki ofierze (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić, yajña – ofiara, czczenie, imię Wisznu; √ bhū – być, Caus.x PP bhāvita – stworzony, utrzymywany);
taiḥ – tat sn. 3i.3 m. – przez nich;
dattān – datta ( √ dā – dawać) PP 2i.3 m. – dane;
apradāya – na pra- √ dā (oddawać, ofiarowywać) absol. – nie oddawszy;
ebhyaḥ – idam sn. 4i.3 m. – im;
yaḥ – yat sn. 1i.1 m. – kto;
bhuṅkte – √ bhuj (cieszyć się, jeść, posiadać) Praes. Ā 1c.1 – spożywa, cieszy się;
stenaḥ – stena 1i.1 m. – złodziej;
eva – av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
saḥ – tat sn. 1i.1 m. – on;

 

warianty tekstu

bhogān → kāmān (rozkosze);
apradāyaibhyo → apradāyebhyo (nie dla dawania);

 
 


komentarze

Śāṃkara

Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki

Co więcej:

 kiṃ ca –

Bogowie istniejący dzięki ofierze dadzą wam upragnione przyjemności.
Zaiste, kto dane przez nich [dary] spożywa, nie przedłożywszy im [ich],
ten jest złodziejem.

iṣṭān bhogān hi vo devā dāsyante yajña-bhāvitāḥ |
tair dattān apradāyaibhyo yo bhuṅkte stena eva saḥ ||3.12||

Bogowie dadzą wam, czyli przyznają, upragnione – drogie przyjemności takie jak kobiety, trzodę i synów. Istniejący dzięki ofierze – wzrastający i odżywiający się ofiarą. Oto znaczenie.

 iṣṭān abhipretān bhogān hi vo yuṣmabhyaṃ devā dāsyante vitariṣyanti strī-paśu-putrādīn yajña-bhāvitā yajñair vardhitās toṣitā ity arthaḥ |

Kto dane przez tych bogów jadło, nie przedłożywszy, czyli nie oddawszy, nie zwróciwszy długu tym bogom, kto spożywa, zadawalając jedynie zmysły swego ciała, ten jest złodziejem – bandytą, który przywłaszcza sobie dobra bogów i innych.

 tair devair dattān bhogān apradāyādattvā, ānṛṇyam akṛtvety arthaḥ ebhyo devebhyaḥ yo bhuṅkte sva-dehendriyāṇy eva tarpayati stena eva taskara eva sa devādi-svāpahārī ||3.12||

 

Rāmānuja


yajñabhāvitāḥ yajñenārādhitāḥ madātmakā devāḥ iṣṭān vo dāsyante uttamapuruṣārthalakṣaṇaṃ mokṣaṃ sādhayatāṃ ye iṣṭā bhogās tān pūrvapūrvayajñabhāvitā devā dāsyante uttarottarārādhanopekṣitān sarvān bhogān vo dāsyante ityarthaḥ / svārādhanārthatayā tair dattān bhogān tebhyo 'pradāya yo bhuṅkte cora eva saḥ / couryaṃ hi nāma anyadīye tatprayojanāyaiva parikḷpte vastuni svakīyatābuddhiṃ kṛtvā tena svātmapoṣaṇam / ato 'sya na paramapuruṣārthānarhatāmātram; api tu nirayagāmitvaṃ ca bhaviṣyatītyabhiprāyaḥ

 

Śrīdhara


etad eva spaṣṭīkurvan karmākaraṇe doṣam āha iṣṭān iti | yajñair bhāvitāḥ santo devā vṛṣṭy-ādi-dvāreṇa vo yuṣmabhyaṃ bhogān dāsyante hi | ato devair dattān annādīn ebhyo devebhyaḥ pañca-yajñādibhir adattvā yo bhuṅkte, sa stenaś caura eva jñeyaḥ

 

Madhusūdana


na kevalaṃ pāratrikam eva phalaṃ yajñāt, kintv aihikam apīty āha iṣṭān iti | abhilaṣitān bhogān paśv-anna-hiraṇyādīn vo yuṣmabhyaṃ devā dāsyante vitariṣyanti | hi yasmād yajñair bhāvitās toṣitās te | yasmāt tair ṛṇavad bhavadbhyo dattā bhogās tasmāt tair devair dattān bhogān ebhyo devebhyo 'pradāya yajñeṣu devodeśenāhutīrasampādya yo bhuṅkte dehendriyāṇy eva tarpayati stena eva taskara eva sa deva-svāpahārī devārṇapākaraṇāt

 

Viśvanātha


etad eva spaṣṭīkurvan karmākaraṇe doṣam āha iṣṭān iti | tair dattān vṛṣṭy-ādi-dvāreṇānnādīn nādīn utpādety arthaḥ | ebhyo devebhyaḥ pañca-mahā-yajñādibhir adattvā yo bhuṅkte, sa tu caura eva

 

Baladeva


etad eva viśadayan karmānuṣṭhānena doṣam āha iṣṭān iti | pūrva-bhāvita-mad-aṅga-bhūtā devā vo yuṣmabhyam iṣṭān mumukṣu-kāmyān uttarottara-yajñāpekṣān bhogān dāsyanti vṛṣṭy-ādi-dvārā vrīhy-ādīn utpādyety arthaḥ | svārcanārthaṃ tair devair dattāṃs tān bhogān ebhyaḥ pañca-yajñādibhir apradāya kevalātma-tṛpti-karo yo bhuṅkte sa stenaś caura eva | devas tāny apahṛtya tair ātmanaḥ poṣāt | cauro bhūpād iva sa yamād daṇḍam arhati pumarthānarhaḥ

 
 

tłumaczenia

Michalski


Bogowie, czczeni przez was ofiarami, dadzą wam. rozkosze, jakich żądacie. Lecz kto używa darów boskich, a bogom nic z tego nie daje, ten jest łupieżcą”.

 

Olszewski


Albowiem żywieni Ofiarą, bogowie dadzą Wam pokarm, którego żądacie. Kto nie złożywszy im naprzód ofiary, je pożywienie, które od nich otrzymał, jest złodziejem.

 

Dynowska


„Bowiem uczczeni żywiącą ofiarą, Świetliści wam ześlą waszych pragnień spełnienie”. Lecz złodziejem zaprawdę jest ten, co plony ziemi pozywa, a dawcom ich – Świetlistym – nic w ofierze nie składa.

 

Sachse


Albowiem bogowie utrzymywani dzięki ofierze
użyczą wam upragnionych radości.
Złodziejem jest ten, kto korzysta z ich darów,
a nie daje niczego w zamian.

 

Kudelska


Bogowie zaszczyceni waszą ofiarą dadzą wam spełnienie waszych życzeń.”
Lecz złodziejem jest ten, kto dary przyjmuje i spożywa, ofiarodawcom nie dając nic w zamian.

 

Rucińska


A i tu dóbr jakich chcecie dadzą wam syci bogowie –
Kto dary boże spożywa nie dając, ten jest złodziejem.

 

Szuwalska


Wszystkie wasze potrzeby zostaną spełnione.
Jednak ten, kto darami ich cieszyć się będzie,
Nie oddając nic w zamian, jest tylko złodziejem.

 

Byrski


Bogi bytem przez ofiarę obdarzone, podarują
Wam rozkosze upragnione. Kto spożywa to, co dają
Nic im w zamian nie oddając, ten niechybnie jest złodziejem.

 

Babkiewicz

Bogowie żyjący z ofiar
jadłem miłym was obdarzą”.
Kto spożywa, co otrzymał,
im nie dając – ten złodziejem.

 
 

«
»
Both comments and pings are currently closed.