BhG 4.35

analiza syntaktyczna

he pāṇḍava (Pandowicu!),
yat (co) jñātvā (poznawszy)
[tvam] (ty) punaḥ evam (w ten sposób ponownie) moham (omroczenia) na yāsyasi (nie osiągniesz),
yena (przez co) aśeṣeṇa (bez reszty) bhūtāni (istoty) ātmani (w jaźni) atho mayi (podobnie we mnie) drakṣyasi (zobaczysz).

analiza gramatyczna

yat	–	yat sn. 2i.1 n. – co;
jñātvā	–	√ jñā (wiedzieć, rozumieć) absol. – zrozumiawszy;
na	–	av. – nie;
punaḥ	–	av. – ponownie, jeszcze raz, z powrotem;
moham	–	moha 2i.1 m. – ogłupienie, oszołomienie, zamęt (od: √ muh – mylić się, być skonfundowanym, omroczonym, ogłupiałym);
evam	–	av. – w ten sposób;
yāsyasi	–	√ yā (iść, osiągać) Fut. P 2c.1 – osiągniesz;
pāṇḍava	–	pāṇḍava 8i.1 m. – o synu Pandu (od: pāṇḍu – biały, jasny, blady);
yena	–	yat sn. 3i.1 n. – przez co, na skutek czego;
bhūtāni	–	bhūta ( √ bhū – być) PP 2i.3 n. – byty, istoty;
aśeṣeṇa	–	av. – całkowicie, bez reszty, kompletnie (od: √ śiṣ – pozostawiać, śeṣa – pozostałość, resztka, koniec; powstały z: 3i.1 );
drakṣyasi	–	√ dṛś (patrzeć) Fut. P 2c.1 – zobaczysz;
ātmani	–	ātman 7i.1 m. – w jaźni, w sobie;
atho	–	av. – teraz, podobnie, następnie, dlatego;
mayi	–	asmat sn. 7i.1 – we mnie;

warianty tekstu

aśeṣeṇa → aśeṣāṇi (niezliczone);
drakṣyasi → drakṣasi;

Śāṃkara

tathā ca satīdamapi samarthaṃ vacanaṃ —

yaj jñātvā yaj jñānaṃ tair upadiṣṭam adhigamya prāpya punar bhūyo moham evaṃ yathedānīṃ mohaṃ gato’si punar evaṃ na yāsyasi he pāṇḍāva | kiṃ ca ——yena jñānena bhūtāny aśeṣeṇa brahmādīni stamba-paryantāni drakṣyasi sākṣād ātmani pratyag ātmani mat-saṃsthānīmāni bhūtānīty atho api mayi vāsudeve parameśvare cemānīti | kṣetrajñeśvaraikatvaṃ sarvopaniṣat-prasiddhaṃ drakṣyasīty artha

Rāmānuja

ātmayāthātmyaviṣayasya jñānasya sākṣātkārarūpasya lakṣaṇam āha

yaj jñānaṃ jñātvā punar evaṃ devādyātmābhimānarūpaṃ tatkṛtaṃ mamatādyāspadaṃ ca mohaṃ na yāsyasi, yena ca devamanuṣyādyākāreṇānusanhitāni sarvāṇi bhūtāni svātmany eva drakṣyasi, yatas tavānyeṣāṃ ca bhūtānāṃ prakṛtiviyuktānāṃ jñānaikākāratayā sāmyam / prakṛtisaṃsargadoṣavinirmuktam ātmarūpaṃ sarvaṃ samam iti ca vakṣyate, „nirdoṣaṃ hi samaṃ brahma tasmād brahmaṇi te sthitāḥ” iti / atho mayi sarvabhūtāny aśeṣeṇa drakṣyasi, matsvarūpasāmyāt pariśuddhasya sarvasyātmavastunaḥ / „idaṃ jñānam upāśritya mama sādharmyam āgatāḥ” iti hi vakṣyate / tathā, „tadā vidvān puṇyapāpe vidhūya nirañjanaḥ paramaṃ sāmyam upaiti” ityevamādiṣu nāmarūpavinirmuktasyātmavastunaḥ parasvarūpasāmyam avagamyate / ataḥ prakṛtivinirmuktaṃ sarvam ātmavastu parasparaṃ samaṃ sarveśvareṇa ca samam

Śrīdhara

jñāna-phalam āha yaj jñātveti sārdhais tribhiḥ | yaj jñānaṃ jñātvā prāpya punar bandhu-vadhādi-nimittaṃ moham na prāpsyasi | tatra hetuḥ – yena jñānena bhūtāni pitāputrādīni svāvidyā-vijṛmbhitāni svātmany evābhedena drakṣyasi | atho anantaram ātmānaṃ mayi paramātmany abhedena drakṣyasīty arthaḥ

Madhusūdana

evam atinirbandhena jñānotpādane kiṃsyāt ata āha yaj jñātveti | yat pūrvoktaṃ jñānam ācāryair upadiṣṭaṃ jñātvā prāpya | odana-pākaṃ pacatītivat tasyaiva dhātoḥ | sāmānya-vivakṣayā prayogaḥ | na punar moham evaṃ bandhu-vadhādi-nimittaṃ bhramaṃ yāsyasi | he parantapa !
kasmād evaṃ yasmād eva jñānena bhūtāni pitṛ-putrādīni aśeṣeṇa brahmādi-stamba-paryantāni svāvidyā-vijṛmbhitāni ātmani tvayi tvaṃ-padārthe 'tho api mayi bhagavati vāsudeve tat-padārthe paramārthato bheda-rahite 'dhiṣṭhāna-bhūte drakṣyasy abhedenaiva | adhiṣṭhānātirekeṇa kalpitasyābhāvāt | māṃ bhagavantaṃ vāsudevam ātmatvena sākṣātkṛtya sarvājñāna-nāśe tat-kāryāṇi bhūtāni na sthāsyantīti bhāvaḥ

Viśvanātha

jñānasya phalam āha yaj jñātveti sārdhais tribhiḥ | yaj jñānaṃ dehād atiikta evātmeti lakṣaṇaṃ jñātvaivaṃ moham antaḥ-karaṇa-dharmaṃ na prāpsyasi | yena ca moha-vigamena svābhāvika-nitya-siddhātma-jñāna-lābhād aśeṣāṇi bhūtāni manuṣya-tiryag-ādīny ātmani jīvātmany upādhitvena sthitāni pṛthag drakṣyasi | atho mayi parama-kāraṇe ca kāryatvena sthitāni drakṣyasi

Baladeva

ukta-jñāna-phalam āha yad iti | yaj-jīva-jñāna-pūrvakaṃ paramātma-sambandhi-jñānaṃ jñātvopalabhya punar evaṃ bandhu-vadhādi-hetukaṃ mohaṃ na yāsyasi | kathaṃ na yāsyāmītiy atrāha yeneti | yena jñānena bhūtāni deva-mānavādi-śarīrāṇi aśeṣeṇa sāmastyena sarvāṇīty arthaḥ | ātmani sva-svarūpe upādhitvena sthitāni tāni pṛthag drakṣyasi | atho mayi sarveśvare sarva-hetau kāryatvena sthitāni tāni drakṣyasīti | etad uktaṃ bhavati – deha-dvaya-viviktā jīvātmānas teṣāṃ hari-vimukhānāṃ hari-māyayaiva deheṣu daihikteṣu ca mamatvāni racitāni | hantṛ-hantavya-bhāvāvabhāsaś ca tayaiva | śuddha-svarūpāṇāṃ na tat-tat-sambaddhaḥ | paramātmā khalu sarveśvaraḥ svāśritānāṃ jīvānāṃ tat-tat-karmānuguṇatayā tat-tad-dehendriyāṇi tat-tad-deha-yātrāṃ lokāntareṣu tat-tat-sukha-bhogāṃś ca sampādayaty upāsitas tu muktim ity eva jñānino na mohāvakāśa iti

Michalski

Gdy osiągniesz tę wiedze, wówczas nie będzie się już wahał, Pandawo! Przez nią ujrzysz wszystkie stworzenia w sobie i we mnie.

Olszewski

Posiadłszy wiedzę, nie będziesz więcej doznawał słabości, synu Pandu; przez nią widzieć będziesz wszystkich żyjących w Duchu, a później we mnie.

Dynowska

a gdy ją posiądziesz, nie popadniesz więcej w zwątpienie, ani zamęt pojęć, o Pandawo, albowiem w świetle mądrości wszystkie istoty ujrzysz w Duchu, a więc we Mnie.

Sachse

Poznawszy ją, nigdy już nie doznasz zaślepienia
o synu Pandu!
Dzięki niej wszystko, cokolwiek istnieje,
ujrzysz w samym sobie,
a więc — we mnie.

Kudelska

Gdy ją poznasz, Pandawo, to więcej już błądzić nie będziesz,
Gdy przez nią wszystkie istoty ujrzysz w sobie, to i we mnie je ujrzysz.

Rucińska

Gdy ją zdobędziesz, już nigdy nie dasz się zwieść, synu Pandu,
Dzięki niej wszystkie istoty w sobie i we mnie zobaczysz.

Szuwalska

Raz ujrzawszy ją, nigdy nie doznasz złudzenia,
Dostrzegając istotę wszelkiego istnienia,
Czyli Mnie, synu Pandu.

Babkiewicz

Gdy ją poznasz, omroczeniu
nie ulegniesz już, Pandawo.
Dzięki niej istoty wszystkie
w sobie ujrzysz, potem we mnie.