BhG 4.27

analiza syntaktyczna

apare (inni) jñāna-dīpite (w rozpalonym przez wiedzę) ātma-saṃyama-yogāgnau (w ogniu będącym jogą powściągnięcia jaźni) sarvāṇi (wszystkie) indriya-karmāṇi (czynności zmysłów) prāṇa-karmāṇi ca (i czynności powietrz życia) juhvati (składają w ofierze).

analiza gramatyczna

sarvāṇi	–	sarva sn. 2i.3 n. – wszystkie;
indriya-karmāṇi	–	indriya-karman 2i.3 n. ; TP : indriyānāṃ śrotrādīnāṃ śravaṇādīni karmāṇīti – czynności (począwszy od słuchania) zmysłów (począwszy od ucha) (od: √ ind – posiadać moc, indriya – zmysły; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki);
prāṇa-karmāṇi	–	prāṇa-karman 2i.3 n. ; TP : prāṇādīnāṃ daśānāṃ vāyūnāṃ bahir-gamanādīni karmāṇīti  – czynności (począwszy od wyjścia na zewnątrz) powietrz (dziesięciu począwszy od prany) (od: pra- √ an – oddychać w górę → √ prāṇ – oddychać, żyć, prāṇa – powietrze, życie; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki);
ca	–	av. – i;
apare	–	a-para 1i.3 m. – inni, późniejsi, różni;
ātma-saṃyama-yogāgnau	–	ātma-saṃyama-yoga-agni 7i.1 m. ; TP : ātmanaḥ saṃyama-rūpe yoge ‘gnāv iti – w ogniu, który jest jogą powściągnięcia jaźni (od: ātman – jaźń; sam- √ yam – łączyć razem, powściągać, saṃyama – powściągnięcie, kontrola; √ yuj – zaprzęgać, łączyć, yoga  – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej agni – ogień);
juhvati	–	√ hu (składać w ofierze) Praes. P 1c.3 – składają w ofierze;
jñāna-dīpite	–	jñāna-dīpita 7i.1 m. ; TP : jñānena dīpita iti – w rozpalonym przez wiedzę (od: √ jñā – wiedzieć, rozumieć, jñāna – wiedza, mądrość, inteligencja; √ dīp – jaśnieć, palić się, PP caus. dīpita – rozpalony);

warianty tekstu

jñāna-dīpite → jñāna-dīpike (w lampie);

Śāṃkara

kiṃ ca—

sarvāṇīndriya-karmāṇi indriyāṇāṃ karmāṇīndriya-karmāṇi | tathā prāṇa-karmāṇi prāṇo vāyur ādhyātmikas tat-karmāṇy ākuñcana-prasāraṇādīni tāni cāpara ātma-saṃyama-yogāgnau, ātmani saṃyama ātma-saṃyamaḥ | sa eva yogāgnis tasminn ātma-saṃyama-yogāgnau juhvati prakṣipanti | jñāna-dīpite sneheneva pradīpite viveka-vijñānenojjvala-bhāvam āpādite pravilāpayantīty arthaḥ

Rāmānuja

anye jñānadīpite manassaṃyanayogāgnau sarvāṇīndriyakarmāṇi prāṇakarmāṇi ca juhvati / manasa indriyaprāṇakarmaprvaṇatānivāraṇe prayatanta ityarthaḥ

Śrīdhara

kiṃ ca sarvāṇīti | apare dhyāna-niṣṭhāḥ | buddhīndriyāṇāṃ śrotrādīnāṃ karmāṇi śravaṇa-darśanādīni | karmendriyāṇāṃ vāk-pāṇy-ādīnāṃ karmāṇi vacanopādānādīni | prāṇānāṃ ca daśānāṃ karmāṇi | prāṇasya bahir gamanam | apānasyādho-nayanam | vyānasya vyānayanam ākuñcana-prasāraṇādi | samānasyāśitapītādīnāṃ samunnayanam | udānasyordhva-nayanam –

udgāre nāga ākhyātaḥ kūrmas tūnmīlane smṛtaḥ |
kṛkaraḥ kṣut-karo jñeyo devadatto vijṛmbhaṇe |
na jahāti mṛte kvāpi sarvavyāpī dhanaṃjayaḥ || [Gheraṇḍa-saṃhitā 5.64|

ity evaṃ rūpāṇi juhvati | ātmani saṃyamo dhyānaikāgryam | sa eva yogaḥ | sa evāgniḥ | tasmin jñānena dhyeya-viṣayeṇa dīpite prajvalite dhyeyaṃ samyag jñātvā tasmin manaḥ saṃyamya tāni sarvāṇi karmāṇy uparamayantīty arthaḥ

Madhusūdana

tad ananyatvam ārambhaṇa-śabdādibhyaḥ [Vs. 2.1.14] apare śuddha-tvaṃ-padārtha-vijñāḥ | sarvāṇīndriyāṇi tat-karmāṇi śravaṇa-darśanāni sarvāṇīndriya-karmāṇi prāṇa-karmāṇi cāpare ātma-saṃyama-yogāgnau juhvati jñāna-dīpite

Viśvanātha

apare śuddha-tvaṃ-padārtha-vijñāḥ | sarvāṇīndriyāṇi tat-karmāṇi śravaṇa-darśanādīni ca | prāṇa-karmāṇi daśa-prāṇās tat-karmāṇi ca | prāṇasya bahir gamanam | apānasyādho-nayanam | samānasya bhukta-pītādīnāṃ samīkaraṇam | udānasyoccair nayanam | vyānasya viṣvak-nayanam |

udgāre nāga ākhyātaḥ kūrmas tūnmīlane smṛtaḥ |
kṛkaraḥ kṣut-karo jñeyo devadatto vijṛmbhaṇe |
na jahāti mṛte kvāpi sarvavyāpī dhanaṃjayaḥ || [Gheraṇḍa-saṃhitā 5.64|

ity evaṃ daśa-prāṇās tat-karmāṇi | ātmanas tvaṃ-padārthasya saṃyamaḥ śuddhir evāgnis tasmin juhvati | mano-buddhy-ādīndriyāṇi daśa-prāṇāṃś ca pravilāpayanti | ekaḥ pratyag ātmaivāsti, nānye mana ādāya iti bhāvayantīty arthaḥ

Baladeva

sarvāṇīti | apare indriya-karmāṇi prāṇa-karmāṇi cātma-saṃyama-yogāgnau ca juhvati | ātmano manasaḥ saṃyamaḥ sa eva yogas tasminn agnitvena bhāvite juhvati | manasā indriyāṇāṃ prāṇānāṃ ca karma-pravaṇatāṃ nivārayituṃ prayatante | indriyāṇāṃ śrotrādīnāṃ karmāṇi śabda-grahaṇādīni prāṇa-karmāṇi prāṇasya bahir-gamanaṃ karma, apānasyādhogamanaṃ, vyānasya nikhila-deha-vyāpanam ākuñcana-prasāraṇādi, samānasyāśita-pītādi-samīkaraṇam, udānasyordhva-nayanaṃ cety evaṃ bodhyāni sarvāṇi sāmastyena jñāna-dīpite ātmānusandhānojjvalite

Michalski

inni jeszcze składają na ofiarę wszelką działalność zmysłów oraz oddechu w ogniu Jogi, który kiełza ducha i rozpłomienia się przez poznanie.

Olszewski

niektórzy w ogniu mistycznym powściągliwości, roznieconej przez naukę, ofiarują wszystkie czynności zmysłów i życia.

Dynowska

A inni w ogień mądrości, Jogą zjednoczenia rozpalonej, samoopanowaniem zdobytej, rzucają jako ofiarę wszystką zmysłów i Prany – energii żywotnej – działalność.

Sachse

Niektórzy zaś w ogniu roznieconym przez wiedzę,
ogniu dążenia do opanowania samych siebie,
składają w ofierze czynności wszelkich zmysłów
wraz z czynnościami prany.

Kudelska

A jeszcze inni składają w ofierze wszelkie czynności swoich zmysłów
Jak i każdy swój oddech życiowy w ogień jogi samoopanowania rozpalonej mądrością.

Rucińska

Inni subtelne przedmioty do ogni zmysłów wrzucają,
Znów inni wszystkie czynności zmysłów i tchnień kładą w ogień
Skupienia na Sobie samym i jogi, wzniecony wiedzą.

Szuwalska

Są też tacy, co zmysły i oddech wstrzymują,
Nad umysłem mądrości płomieniem panując.

Babkiewicz

Jeszcze inni wylewają
w ogień samopowściągnięcia,
który wiedzą rozpalili,
wsze czynności tchnień i zmysłów.