BhG 4.3

analiza syntaktyczna

[tvam] (ty) me (mój) bhaktaḥ (wiebliciel) sakhā ca (i przyjaciel) asi iti (jesteś).
ayam saḥ eva (ta owa zaiste) purātanaḥ (starodawna) yogaḥ (joga) adya (dzisiaj) mayā (przeze mnie) te (tobie) proktaḥ (powiedziana).
etat hi (to zaiste) uttamam (największy) rahasyam (sekret) [asti] (jest).

analiza gramatyczna

saḥ	–	tat sn. 1i.1 m. – ten;
eva	–	av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
ayam	–	idam sn. 1i.1 m. – on;
mayā	–	asmat sn. 3i.1 – przeze mnie;
te	–	yuṣmat sn. 4i.1 – tobie (skrócona forma od: tubhyam);
a-dya	–	av. – dzisiaj, teraz (od: √ div – jaśnieć, dyu – dzień, niebiosa);
yogaḥ	–	yoga 1i.1 m. – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej (od: √ yuj – zaprzęgać, łączyć);
proktaḥ	–	prokta (pra- √ vac – mówić) PP 1i.1 m. – powiedziany;
purātanaḥ	–	purā-tana 1i.1 m. – należący do przeszłości, starodawny (od: √ pur – poprzedzać, av. purā – wcześniej)
bhaktaḥ	–	bhakta ( √ bhaj – dzielić, czcić, kochać) PP 1i.1 m. – rozdany, rozdzielony, kochany; czciciel, wielbiciel, miłośnik, kochający, oddany;
asi	–	√ as (być) Praes. P 2c.1 – jesteś;
me	–	asmat sn. 6i.1 – mój (skrócona forma od: mama);
sakhā	–	sakhi 1i.1 m. – przyjaciel, towarzysz (od: √ sac – być połączonym, zaprzyjaźnionym);
ca	–	av. – i;
iti	–	av. – tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
rahasyam	–	rahasya 1i.1 n. – tajemnica, sekret (od: √ rah – oddzielać, zostawiać, rahas – samotność, tajemnica);
hi	–	av. – ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością;
etat	–	etat sn. 1i.1 n. – to;
uttamam	–	uttama 1i.1 n. – najlepsze, najbardziej wyniesione, najwyższe (stopień najwyższy od: ud – do góry, ponad);

warianty tekstu

sa evāyaṃ → sa eva ca (i on zaiste);
purātanaḥ → sanātanaḥ (odwieczny);
ceti → cāsi (i jesteś);
rahasyaṃ hy etad → rahasyaṃ caitad / rahasyam etad / rahasyaṃ hy etam (i ta tajemnica / ta tajemnica / zaiste tę tajemnicę);

Śāṃkara

durlabhān ajitendriyān prāpya naṣṭaṃ yogam imam upalabhya lokaṃ cāpuruṣārtha-sambandhinaṃ—

sa evāyaṃ mayā te tubhyam adya idānīṃ yogaḥ proktaḥ purātanaḥ | bhakto’si me sakhā cāsīti | rahasyaṃ hi yasmād etad uttamaṃ yogo jñānam ity arthaḥ

Rāmānuja

tṛtīye 'dhyāye prakṛtisaṃsṛṣṭasya mumukṣoḥ sahasā jñānayoge 'nadhikārāt karmayoga eva kāryaḥ, jñānayogādhikāriṇo 'py akartṛtvānusandhānapūrvakakarmayoga eva śreyān iti sahetukam uktam; śiṣṭatayā vyapadeśyasya tu viśeṣataḥ karmayoga eva kārya iti coktam / caturthenedānīm asyaiva karmayogasya nikhilajagaduddharaṇāya manvantarādāv evopadiṣṭatayā kartavyatāṃ draḍhayitvā antargatajñānatayāsyaiva jñānayogākaratāṃ pradarśya, karmayogasvarūpam, tadbhedāḥ, karmayoge jñānāṃśasyaiva prādhānyaṃ cocyate / prasaṅgāc ca bhagavadavatārayāthātmyam ucyate /

yo 'yaṃ tavodito yogaḥ sa kevalaṃ yuddhaprotsāhanāyedānīm udita iti na mantavyam / manvantarādāv eva nikhilajagaduddharaṇāya paramapuruṣārthalakṣaṇamokṣasādhanatayā imaṃ yogam aham eva vivasvate proktavān, vivasvāṃś ca manave, manur ikṣvakave / ity evaṃ saṃpradāyaparamparayā prāptam imaṃ yogaṃ pūrve rājarṣayo 'viduḥ / sa mahatā kālena tattacchrotṛbuddhimāndyād vinaṣṭaprāyo 'bhūt / sa evāyam askhalitasvarūpaḥ purātano yogaḥ sakhyenātimātrabhaktyā ca mām eva prapannāya te mayā proktaḥ saparikaras savistaram ukta ityarthaḥ / madanyena kenāpi jñātuṃ vaktuṃ cāśakyam, yata idaṃ vedāntoditam uttamaṃ rahasyaṃ jñānam

Śrīdhara

sa evāyam iti | sa evāyaṃ yogo 'dya vicchinne sampradāye sati punaś ca te tubhyam uktaḥ | yatas tvaṃ mama bhakto 'si sakhā ca | anyasmai mayā nocyate | hi yasmād etad uttamaṃ rahasyam

Madhusūdana

ya evaṃ pūrvam upadiṣṭo 'py adhikārya-bhāvād vicchinna-sampradāyo 'bhūt | yaṃ vinā ca puruṣārtho na labhyate | sa evāyaṃ purātano 'nādi-guru-paramparā-gato yogo 'dya sampradāya-viccheda-kāle mayātisnigdhena te tubhyaṃ prakarṣeṇoktaḥ | na tv anyasmai kasmaicit | kasmāt ? bhakto 'si me sakhā ceti | iti-śabdo hetau | yasmāt tvaṃ mama bhaktaḥ śaraṇāgatatve saty atyanta-prītimān sakhā ca samāna-vayāḥ snigdha-sahāyo 'si sarvadā bhavasi atas tubhyam ukta ity arthaḥ anyasmai kuto nocyate tatrāha | hi yasmād etaj jñānam uttamaṃ rahasyam atigopyam

Viśvanātha

tvāṃ praty evāsya proktatve hetuḥ : bhakto dāsaḥ sakhā ceti bhāva-dvayam | anyas tu arvācīnaṃ praty eva avaktavyatve hetū rahasyam iti

Baladeva

sa eva tadānupūrvika-vacana-vācyo yogo mayā tvat-sakhenātisnigdhena te tubhyaṃ mat-sakhāyeti snigdhāya proktas tvaṃ me bhaktaḥ prapannaḥ sakhā cāsīti hetor na tv anyasmai kasmaicit | tatra hetuḥ rahasyam iti | hi yasmād uttamaṃ rahasyam iti gopyam etat

Michalski

I oto właśnie tę odwieczną naukę Jogi opowiedziałem dziś tobie, bo mnie miłujesz i jesteś moim przyjacielem,– ona jest najwyższą tajemnicą.

Olszewski

Tę właśnie naukę starodawną dziś ci wyłożyłem, bo powiedziałem sobie: »Ty jesteś moim sługą i moim przyjacielem«; jest to najwyższa tajemnica.

Dynowska

Dziś tę samą Jogę pradawna Ja tobie powierzam, Ardżuno, bowiem tyś oddany Mój uczeń i przyjaciel Mój. Zaiste najwyższa kryje się w niej tajemnica.

Sachse

Odwieczną tę jogę przekazałem dzisiaj tobie,
bo jesteś mym wyznawcą i przyjacielem.
A jest to najgłębsza tajemnica.

Kudelska

Więc dziś tę jogę odwieczną ja tobie przekazuję, ponieważ jesteś mi oddany i moim jesteś przyjacielem,
A zaprawdę najwyższa to tajemnica.

Rucińska

Tę właśnie prastarą jogę jam dzisiaj tobie objawił,
Boś mym czcicielem i druhem – a to najgłębsza z tajemnic!

Szuwalska

Dziś tę jogę ponownie opisałem tobie.
Ponieważ jesteś Moim wiernym przyjacielem
I oddanym Mi uczniem, możesz ją zrozumieć.

Babkiewicz

Dzisiaj tobie przekazuję
jogi schedę starodawną,
boś mój czciciel i przyjaciel,
a to sekret jest największy.