BhG 4.2

analiza syntaktyczna

he parantapa (o pogromco wrogów!),
evam (w ten sposób) rāja-rṣayaḥ (królewscy wieszczowie) imam (tę) paraṃ-parā-prāptam (osiąganą dzięki sukcesji) [yogam] (jogę) viduḥ (poznali).
iha (tutaj) saḥ yogaḥ (ta joga) mahatā kālena (za sprawą potężnego czasu) naṣṭaḥ (zniszczona) [asti] (jest).

analiza gramatyczna

evam	–	av. – w ten sposób;
paraṃ-parā-prāptam	–	paraṃ-parā-prāpta 2i.1 m. ; TP : paraṃ-parayā prāptam iti – osiągniętą dzięki sukcesji (od: para – daleki, odległy, poza, wcześniejszy, inny; paraṃ-parā – jeden za drugim, sukcesja, seria, tradycja, rodowód; pra- √ āp – osiągać, zdobywać, prāpta PP – osiągnięty);
imam	–	idam sn. 2i.1 m. – tę;
rāja-rṣayaḥ	–	rāja-rṣi 1i.3 m. ; TP : rājñām ṛṣaya iti – wieszczowie wśród królów (od: √ raj – władać, rājan – władca; √ ṛṣ – płynąć poruszać się szybko, lub √ dṛś – widzieć; ṛṣi – święty, wieszcz); lub KD : rājānaś cāsav ṛṣayaś ca – są królami i są wieszczami;
viduḥ	–	√ vid (wiedzieć) Perf. P 1c.3 – dowiedzieli się;
saḥ	–	tat sn. 1i.1 m. – on;
kālena	–	kāla 3i.1 m. – przez czas, za sprawą czasu;
iha	–	av. – tutaj (często w znaczeniu: w tym świecie);
mahatā	–	mahant 3i.1 m. – przez wielki (od: √ mah – powiększać);
yogaḥ	–	yoga 1i.1 m. – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej (od: √ yuj – zaprzęgać, łączyć);
naṣṭaḥ	–	naṣṭa ( √ naś – zanikać, być straconym) PP 1i.1 m. – zniszczony, stracony;
paraṃtapa	–	param-tapa 8i.1 m. ; yaḥ parān tāpayati saḥ – ten, który sprawia cierpienie innym (od: para – drugi, inny, obcy; √ tap – topić, palić, tapas – gorąco, asceza);

warianty tekstu

paraṃ-parā-prāptam → paraṃ-parākhyātam / paras-parā-prāptam (znaną dzięki tradycji / osiągniętą między sobą);
imaṃ → idaṃ (to);
kāleneha → kālenaiva / tu kālena (zaiste przez czas / ale przez czas);

Śāṃkara

evaṃ kṣatriya-paramparā-prāptam imaṃ rājarṣayo rājānaś ca te ṛṣayaś ca rājarṣayo vidur imaṃ yogam | sa yogaḥ kāleneha mahatā dīrgheṇa naṣṭo vicchinna-sampradāyaḥ saṃvṛtto he parantapa ! ātmano vipakṣa-bhūtāḥ para ucyante tān śaurya-tejo-gabhastibhir bhānur iva tāpayatīti parantapaḥ śatru-tāpana ity arthaḥ

Rāmānuja

komentarz wspólny przy wersecie BhG 4.3

Śrīdhara

evam iti | evaṃ rājānaś ca te ṛṣayaś ceti | anye 'pi rājarṣayo nimi-pramukhāḥ | sva-pitrādibhir ikṣvāku-pramukhaiḥ protkam imaṃ yogam vidur jānanti sma | adyatanānām ajñāne kāraṇam āha he parantapa śatru-pātana ! sa yogaḥ kāla-vaśād iha loke naṣṭo vicchinnaḥ

Madhusūdana

evam ādityam ārabhya guru-śiṣya-paramparayā prāptam imaṃ yogaṃ rājānaś ca ta ṛṣayaś ceti rājarṣayaḥ prabhutve sati sūkṣmārtha-nirīkṣaṇa-kṣamā nimi-pramukhāḥ sva-pitrādi-proktaṃ viduḥ | tasmād anādi-veda-mūlatvenānanta-phalatvenānādi-guru-śiṣya-paramparā-prāptatvena ca kṛtrimatva-śaṅkānāspadatvān mahā-prabhāvo 'yaṃ yoga iti śraddhātiśayāya stūyate |

sa evaṃ mahā-prayojano 'pi yogaḥ kālena mahatā dīrgheṇa dharma-hrāsa-kareṇehedānīm āvayor vyavahāra-kāle dvāparānte durbalān ajitendriyān anadhikāriṇaḥ prāpya kāma-krodhādibhir abhibhūyamāno naṣṭo vicchinna-sampradāyo jātaḥ | taṃ vinā puruṣārthāprāpter aho daurbhāgyaṃ lokasyeti śocati bhagavān | he parantapa ! paraṃ kāma-krodhādi-rūpaṃ śatru-gaṇaṃ śauryeṇa balavatā vivekena tapasā ca bhānur iva tāpayatīti parantapaḥ śatru-tāpano jitendriya ity arthaḥ | urvaśy-upekṣaṇādy-adbhuta-karma-darśanāt | tasmāt tvaṃ jitendriyatvād atrādhikārīti sūcayati

Viśvanātha

brak komentarza do wersetu BhG 4.3

Baladeva

evaṃ vivasvantam ārabhya guru-śiṣya-paramparayā prāptam iimaṃ yogaṃ rājarṣayaḥ sva-pitrādibhir ikṣvāku-prabhṛtibhir upadiṣṭaṃ viduḥ | iha loke naṣṭo vicchinna-sampradāyaḥ

Michalski

W ten sposób po kolei opowiadaną poznali ją królewscy mędrcowie, lecz z biegiem długiego czasu, o dręczycielu wrogów, ta nauka Jogi zaginęła.

Olszewski

I tak, z rąk Bo rąk przechoeząc, Boszła oo ri-szich królewskich; lecz w tym oługim przeciągu czasu’ nauka ta się zatraciła, o zwycięzco.

Dynowska

I tak przekazywana dalej z ust do ust, znana była Królom-Mędrcom, lecz z biegiem wieków zapomnianą została na świecie.

Sachse

l tak, przekazywaną z pokolenia na pokolenie,
poznali ją mędrcy królewscy.
W ciągu jednak długiego czasu, Ciemiężco Wroga,
joga ta uległa w tym świecie zapomnieniu.

Kudelska

I tak, przekazywaną z ust do ust, królewscy wieszczowie ja poznali,
Lecz po upływie wieków, o Pogromco Wroga, świat gdzieś ja zatracił.

Rucińska

Tak dziedziczoną kolejno znali ją wieszcze królewscy.
Teraz, po wiekach, ta joga zanikła, Ciemięzco Wrogów!

Szuwalska

Tak Moja nauka
Docierała kolejno do świętych monarchów.
Z czasem jednak uległa ona zapomnieniu.

Babkiewicz

Tę w sukcesji uzyskaną
królewscy wieszczowie znali,
lecz z długiego czasu biegiem
joga znikła, o ciemiężco.