BhG 5.18

analiza syntaktyczna

vidyā-vinaya-sampanne (w obdarzonym wiedzą i właściwym postępowaniem) brāhmaṇe (w braminie), gavi (w krowie), hastini (w słoniu), śuni ca eva (a nawet w psie), śva-pāke ca (i w gotującym psy) sama-darśinaḥ (widzący jednakowo) paṇḍitāḥ (mędrcy).

analiza gramatyczna

vidyā-vinaya-saṃpanne	–	vidyā-vinaya-saṃpanna 7i.1 m. ; vidyayā ca vinayena ca sampanne iti – w obdarzonym wiedzą i właściwym postępowaniem (od: √ vid – wiedzieć, vidyā – wiedza, mądrość; vi- √ nī – prowadzić, vinaya – właściwe postępowanie, trening, łagodność; sam- √ pad – osiągać, PP saṃpanna – obdarzony, posiadający);
brāhmaṇe	–	brāhmaṇa 7i.1 m. – w braminie (od: √ bṛh – zwiększać, brahman – duch, Weda);
gavi	–	go 7i.1 f. – w krowie;
hastini	–	hastin 7i.1 m. – w słoniu, w mającym rękę (od: hasta – ręka);
śuni	–	śvan 7i.1 m. – w psie;
ca	–	av. – i;
eva	–	av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
śva-pāke	–	śva-pāka 7i.1 m.; yaḥ śunaḥ pacati tasmin – w tym, który gotuje psy (od: śvan – pies; √ pać – gotować, pāka – gotowanie);
ca	–	av. – i;
paṇḍitāḥ	–	paṇḍita 1i.3 m. – uczeni, mądrzy, inteligentni (paṇḍā – mądrość, wiedza);
sama-darśinaḥ	–	sama-darśin 1i.3 m. – ye samaṃ paśyanti te – ci, którzy widzą jednakowość (od: sama – równość, płaskość, jednakowość; √ dṛś – widzieć, darśa – widok, wygląd, darśin – mający widzenie, widzący);

Śāṃkara

yeṣāṃ jñānena nāśitam ātmano’jñānaṃ te paṇḍitāḥ kathaṃ tattvaṃ payantīty ucyate—

vidyā-vinaya-saṃpanne vidyā ca vinayaś ca vidyā-vinayau, vinaya upāmaḥ, tābhyāṃ vidyā-vinayābhyāṃ saṃpanno vidyā-vinaya-saṃpanno vidvān vinītaś ca yo brāhmaṇas tasmin brāhmaṇe gavi hastini śuni caiva śvapāke ca paṇḍitāḥ sama-darśinaḥ | vidyā-vinaya-saṃpanne uttama-saṃskāravati brāhmaṇe sāttvike, madhyamāyāṃ ca rājasyāṃ gavi, saṃskāra-hīnāyām atyantam eva kevala-tāmase hasty-ādau ca, sattvādi-guṇais taj-jaiś ca saṃskārais tathā rājasais tathā tāmasaiś ca saṃskārair atyantam evāspṛṣṭāṃ samam ekam avikriyaṃ tad brahma draṣṭuṃ śīlaṃ yeṣāṃ te paṇḍitāḥ sama-darśinaḥ

Rāmānuja

vidyāvinayasaṃpanne, kevalabrāhmaṇe, gohastiśvaśvapacādiṣu atyantaviṣamākāratayā pratīyamāneṣu ātmasu paṇḍitāḥ ātmayāthātmyavidaḥ, jñānaikākāratayā sarvatra samadarśinaḥ viṣamākāras tu prakṛteḥ, nātmanaḥ; ātmā tu sarvatra jñānaikākāratayā sama iti paśyantītyarthaḥ

Śrīdhara

kīdṛśās te jñānino ye 'punar-āvṛttiṃ gacchantīty apekṣāyām āha vidyā-vinaya-saṃpanna iti | viṣameṣv api samaṃ brahmaiva draṣṭuṃ śīlaṃ yeṣāṃ te paṇḍitāḥ | jñānina ity arthaḥ | atra vidyā-vinayābhyāṃ yukte brāhmaṇe ca | śuno yaḥ pacati tasmin śvapāke ca iti karmaṇā vaiṣamyam | gavi hastini śuni ceti jātito vaiṣamyaṃ darśitam

Madhusūdana

deha-pātād ūrdhvaṃ videha-kaivalya-rūpaṃ jñāna-phalam uktvā prārabdha-karma-vaśāt saty api dehe jīvan-mukti-rūpaṃ tat-phalam āha vidyeti | vidyā vedārtha-parijñānaṃ brahma-vidyā vā | vinayo nirahaṅkāratvam anauddhatyam iti yāvat | tābhyāṃ saṃpanne brahma-vidi vinīte ca brāhmaṇe sāttvike sarvottame | tathā gavi saṃskāra-hīnāyāṃ rājasyāṃ madhyamāyāṃ | tathā hastini śuni śvapāke cātyanta tāmase sarvādhame 'pi | sattvādi-guṇais taj-jaiś ca saṃskārair aspṛṣṭam eva samaṃ brahma draṣṭuṃ śīlaṃ yeṣāṃ te sama-darśinaḥ | paṇḍitā jñāninaḥ | yathā gaṅgā-toye taḍāge surāyāṃ mūtre vā pratibimbitasyādityasya na tad-guṇa-doṣa-sambandhas tathā brahmaṇo 'pi cid-ābhāsa-dvārā pratibimbitasya nopādhi-gata-guṇa-doṣa-sambandha iti pratisandadhānāḥ sarvatra sama-dṛṣṭyaiva rāga-dveṣa-rāhityena paramānanda-sphūrtyā jīvan-muktim anubhavantīty arthaḥ

Viśvanātha

tataś ca guṇātītānāṃ teṣāṃ guṇa-maye vastu-mātra eva tāratamya-mayaṃ viśeṣam ajighṛkṣūṇāṃ sama-buddhir eva syād ity āha vidyeti | brāhmaṇe gavīti sāttvika-jātitvāt | hastini madhyame | śuni ca śvapāke ceti tāmas-jātitvād adhame 'pi tat-tad-viśeṣāgrahaṇāt sama-darśinaḥ paṇḍitā guṇātītāḥ | viśeṣāgrahaṇam eva samaṃ guṇātītaṃ brahma | tad draṣṭuṃ śīlaṃ yeṣāṃ te

Baladeva

tān stauti vidyeti | tādṛśe brāhmaṇe śvapāke ceti karmaṇaitau viṣamau gavi hastini śuni ceti jātyaite viṣamāḥ | evaṃ viṣamatayā sṛṣṭeṣu brāhmaṇādiṣu ye paramātmānaṃ samaṃ paśyanti, ta eva paṇḍitāḥ | tat-karmānusāriṇī tena teṣāṃ tathā tathā sṛṣṭiḥ, na tu rāga-dveṣānusāriṇīti parjanyavat sarvatra samaḥ paramātmeti

Michalski

Czy to w pełnym wiedzy i pokory brahmanie, czy w wole, słoniu, psie, czy w człowieku, co się żywi psim mięsem, mędrcy widzą jedno i to samo.

Olszewski

W braminie, posiadającym wiedzę i pokorę, w byku i w słoniu, w psie nawet i w tym, co psa zjada, mędrcy widzą Tożsamość.

Dynowska

A ten kto posiadł mądrość, tak samo patrzy na uczonego bramina, którego wiedza i pokora zdobi, na słonia, krowę psa, a nawet tego co się psami żywi gdyż jedność widzi wszędzie.

Sachse

W wykształconym i pogrążonym w ciszy braminie,
w krowie, słoniu, psie
i [człowieku] przygotowującym posiłki z psiego mięsa,
światli mężowie dostrzegają ten sam [pierwiastek].

Kudelska

Mędrzec tak samo patrzy na uczonego, pokornego bramina,
Na krowę, psa, słonia, a nawet tego, który mięsem psów się odżywia.

Rucińska

Na wiedzą oraz skromnością obdarzonego bramina,
Na krowę, słonia, psa, hycla jednako patrzą wiedzący.

Szuwalska

Ten, kto wiedzę już posiadł, nie widzi różnicy
Między mędrcem pokornym a najniższym z ludzi,
Krową, psem czy też słoniem.

Babkiewicz

Mędrzec widzi jednakowo
bramina, co zacny, mądry,
krowę, słonia, a i kundla,
czy też tego, co psy zjada.