kāma-krodha-viyuktānāṃ yatīnāṃ yata-cetasām
abhito brahma-nirvāṇaṃ vartate viditātmanām
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
kāma-krodha-viyuktānām (wyzbytych żądzy i gniewu) yata-cetasām (mających powściągnięty umysł) viditātmanām (których jaźń jest wiedząca) yatīnām (ascetów) abhitaḥ (blisko) brahma-nirvāṇam (wygaśnięcie w brahmanie) vartate (jest).
kāma-krodha-viyuktānām |
– |
kāma-krodha-viyukta 6i.3 m. ; TP / DV : kāmena ca krodhena ca viyuktānām iti – oddzielonych od żądzy i gniewu (od: √ kam –pragnąć, kochać, tęsknić, kāma – pragnienie, miłość, przyjemność; √ krudh – gniewać się, krodha – złość, gniew; vi- √ yuj – rozdzielać, PP viyukta – oddzielony, wyprzężony, nieprzywiązany); |
yatīnām |
– |
yati 6i.3 m. – trudzących się, ascetów (od: √ yat – porządkować, trudzić się); |
yata-cetasām |
– |
yata-cetas 6i.3 m. ; BV : yeṣāṃ ceto yatam asti teṣām – tych, których umysł jest powściągnięty (od: √ yam – zatrzymywać, powściągać, PP yata – zatrzymany, powściągnięty; √ cit – myśleć, poznawać, cetas – umysł, myśl, serce, świadomość); |
abhitas |
– |
av. – w pobliżu, całkowicie, szybko (od: abhi – w kierunku, ku; ablativus nieodmienny zakończony na -tas); |
brahma-nirvāṇam |
– |
brahma-nirvāṇa 1i.1 n. ; TP : brahmaṇi nirvāṇam iti – wygaszenie w brahmanie (od: √ bṛh – zwiększać, brahman – duch, Weda; nir- √ vā – zdmuchiwać, wygaszać, wyciszać, nirvāṇa – wygaszenie, spokój, wyciszenie, śmierć, wyzwolenie); |
vartate |
– |
√ vṛt (kręcić się, poruszać, istnieć) Praes. Ā 1c.1 – porusza się, istnieje; |
viditātmanām |
– |
vidita-ātman 6i.3 m. ; BV : yeṣām ātmā vidito ‘sti teṣām – tych, których jaźń jest wiedząca (od: √ vid – wiedzieć, PP vidita – wiedzący; ātman – jaźń); |
kāma-krodha-viyuktānāṃ → kāma-krodha-vimuktānāṃ (wyzwolonych od żądzy i gniewu);
abhito → sarvato (zewsząd);
viditātmanām → viditātmavān / vijitātmanām (posiadających wiedzącą jaźń / tych, których jaźń jest pokonana);
kiṃ ca—
kāma-krodha-viyuktānāṃ kāmaś ca krodhaś ca kāma-krodhau tābhyāṃ viyuktānāṃ yatīnāṃ saṃnyāsināṃ yata-cetasāṃ saṃyatāntaḥ-karaṇānām abhita ubhayato jīvatāṃ mṛtānāṃ ca brahma-nirvāṇaṃ mokṣo vartate viditātmanāṃ vidito jñāta ātmā yeṣāṃ te viditātmanāṃ teṣāṃ viditātmanāṃ samyag-darśinām ity arthaḥ
uktalakṣaṇānāṃ brahma atyantasulabham ity āha
kāmakrodhviyuktānāṃ yatīnāṃ yatanaśīlānāṃ yatacetasāṃ niyamitamanasāṃ vijitātmanāṃ vijitamanasāṃ, brahmanirvāṇam abhito vartate / evaṃbhūtānāṃ hastasthaṃ brahmanirvāṇam ityarthaḥ
kiṃ ca kāmety ādi | kāma-krodhābhyāṃ viyuktānām | yatīnāṃ saṃnyāsinām | saṃyata-cittānāṃ jñātātma-tattvānām abhita ubhayato jīvatāṃ mṛtānāṃ ca | na dehānta eva teṣāṃ brahmaṇi layaḥ, api tu jīvatām api vartata ity arthaḥ
pūrvaṃ kāma-krodhayor utpannayor api vegaḥ soḍhavya ity uktam adhunā tu tayor utpatti-pratibandha eva kartavya ity āha kāmeti | kāma-krodhayor viyogas tad-anutpattir eva tad-yuktānāṃ kāma-krodha-viyuktānām | ataeva yata-cetasāṃ saṃyata-cittānāṃ yatīnāṃ yatna-śīlānāṃ saṃnyāsināṃ viditātmanāṃ sākṣāt-kṛta-paramātmanām abhita ubhayato jīvatāṃ mṛtānāṃ ca teṣāṃ brahma-nirvāṇaṃ mokṣo vartate nityatvāt, na tu bhaviṣyati sādhyatvābhāvāt
jñātas tvaṃ-padārtha-nāma-prāpta-paramātma-jñānānāṃ kiyatā kālena brahma-nirvāṇa-sukhaṃ syād ity apekṣāyām āha kāmeti | yata-cetasām uparata-manasāṃ kṣīṇa-liṅga-śarīrāṇām iti yāvat, abhitaḥ sarvato-bhāvenaiva vartata eveti brahma-nirvāṇe tasya naivātivilambam iti bhāvaḥ
īdṛśān paramātmāpy anuvartata ity āha kāmeti | yatīnāṃ prayatnavatāṃ tān abhito brahma vartata ity arthaḥ | yad uktaṃ –
darśana-dhyāna-saṃsparśair matsya-kūrma-vihaṅgamāḥ |
svāny apatyāni puṣṇanti tathāham api padmaja || iti
Umorzeńcy, wyzbyci żądzy i gniewu, co myśli swoje ujarzmili, co rozpoznali Atmana, oni dostąpią – z tej lub tamtej strony śmierci, – nirwany, zgaśnięcia w Brahmanie.
Kiedy człowiek wyzwolił się z miłości i nienawiści, zwyciężywszy je i siebie samego i myśl swoją, kiedy zna siebie, wtedy jest bliskim zaśnięcia w Bogu.
jogi, który myśl i całą swą opanował naturę, a wszelki łącznik z żądzą i gniewem raz na zawsze przeciął i Samo poznanie osiągnął, jest równie bliski najwyższej Ciszy w Brahmanie.
Ukojenia w brahmanie dostąpią też wkrótce
mężowie wolni od pożądania i gniewu,
panujący nad swym umysłem,
ci, którzy poznali samych siebie.
Tym joginom, którzy wolni od żądzy i gniewu umysły swe opanowali,
Którzy siebie samych poznali, stan szczęśliwości boskiej jest bliski.
U wolnych od żądz i gniewu, gorliwych, opanowanych,
Znających Siebie, najgłębsza nastaje cisza Brahmana.
Kto gniew i pożądanie pokonał na zawsze,
Kto myśli opanował, poznał swą naturę,
Jest bliski wyzwolenia w Światłości najwyższej.
Gniewu, złości się wyzbyli
i swój umysł powściągnęli,
wyrzeczeńców oświeconych
zgaśnięcie w brahmanie bliskie.