nimittāni ca paśyāmi viparītāni keśava
na ca śreyo ‘nupaśyāmi hatvā sva-janam āhave
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
he keśava (Keśawo!),
[aham] ca (i ja) viparītāni nimittāni (złe omeny) paśyāmi (widzę),
āhave ca (i w bitwie) sva-janaṃ (swój lud) hatvā (zabiwszy),
[aham] (ja) śreyaḥ (dobra) na anupaśyāmi (nie widzę).
nimittāni |
– |
nimitta 2i.3 n. – omeny, znaki, przyczyny; |
ca |
– |
av. – i; |
paśyāmi |
– |
√dṛś (patrzeć) Praes. P 3c.1 – widzę; |
viparītāni |
– |
viparīta 2i.3 n. – przeciwne, złe (viparīta-nimittāni = aniṣṭa-sūcakāni śakunāni vāmāṅga-sphuraṇādīni – niechciane znaki, omeny począwszy od drżenia lewej części ciała); |
keśava |
– |
keśa-va 8i.1 m. – posiadający [piękne] włosy (od: keśa – włosy; -va = -vant – posiadacz);
lub ka-īśa-va – władca Brahmy i Śiwy (od: ka – Brahma; īśa – władca, √īś – posiadać, władać, Śiwa; -va = -vant – posiadacz); |
na |
– |
av. – nie; |
ca |
– |
av. – i; |
śreyaḥ |
– |
śreyas 2i.1 n. – lepsze, wyższe, doskonałe, pomyślność, dobro (stopień wyższy od: śrī – śreyas, śreṣṭha); |
anupaśyāmi |
– |
anu-√dṛś (widzieć, rozważać) Praes. P 3c.1 – widzę; |
hatvā |
– |
√han (zabić) absol. – zabiwszy; |
sva-janam |
– |
sva-janam 2i.1 m.; TP: svasya janam iti – własny lud (od: sva – własny, swój; √jan – rodzić, stwarzać, jana – człowiek, stworzenie); |
āhave |
– |
āhava 7i.1 m. – w bitwie; |
śreyo ‘nupaśyāmi → śreyo na paśyāmi (nie widzę dobra);
hatvā sva-janam āhave → hatvāhave sva-bāṃdhavāh (zabiwszy w bitwie swych krewnych);
brak komentarza aż do wersu BhG 2.10
brak komentarza aż do wersu BhG 1.47
brak komentarza aż do wersu BhG 2.11
kiṃ ca na cety ādi | āhave yuddhe svajanaṃ hatvā śreyaḥ phalaṃ na paśyāmi | vijayādikaṃ phalaṃ kiṃ na paśyasīti cet tatrāha na kāṅkṣa iti
śreyo na paśyāmīti dvāv imau puruṣau loke sūrya-maṇḍala-bhedinau | parivrāḍ yoga-yuktaś ca raṇe cābhimukhe hataḥ || ity ādinā hatasyaiva śreyo-vidhānāt | hantus tu na kim ap sukṛtam | nana dṛṣṭaṃ phalaṃ yaśo rājyaṃ vartate yuddhasyety ata āha na kāṅkṣa iti
evaṃ tattva-jñāna-pratikūlaṃ śokam uktvā tat-pratikūlāṃ viparīta-buddhim āha na ceti | āhave svajanaṃ hatvā śreyo naiva paśyāmīti | dvāv imau puruṣau loke sūrya-maṇḍala-bhedinau | parivrāḍ yoga-yuktaś ca raṇe cābhimukhe hataḥ || ity ādinā hatasya śreyaḥ-smaraṇāt hantur me na kiñcic chreyaḥ | asvajanam iti vā cchedaḥ asvajana-vadhe 'pi śreyaso 'bhāvāt svajana-vadhe punaḥ kutastarāṃ tad ity arthaḥ |
nanu yaśo-rājya-lābho dṛṣṭaṃ phalam astīti cet tatrāha na kāṅkṣa iti | rājyādi-spṛhā-virahād upāye vijaye mama pravṛttir na yuktā, randhane yathā bhojanechā-virahiṇaḥ | tasmād araṇya-nivasanam evāsmākaṃ ślāghya-jīvanatvaṃ bhāvīti
przeciwne znaki widzę, o Bujnowłosy, i nie spodziewam się losu dobrego, jeżeli w bitwie wytracę swych krewnych, —
Widzę, złe przepowiednie, o długowłosy wojowniku, nic dobrego nie widzę w tej rzezi bratobójczej.
Złowróżbne też widzę znaki, o Keszawo, a pożytku w tej bratobójczej walce nie zdołam dojrzeć żadnego.
widzę znaki złowróżbne,
0 Bujnowłosy,
i nie sądzę, bym czynił dobrze,
zabijając w starciu swoich krewnych!
Niepomyślne znaki widzę, Keśawo, bo cóż to za dobro,
Zabić swoich krewnych w tej walce, dostrzec tego nie mogę.
I niepomyślne oznaki dostrzegam wszędzie, Kesiawo!
Nic nam dobrego nie wróży zabicie swych krewnych w walce!
Dostrzegam wokół znaki wróżące nieszczęście.
Cóż dobrego by mogła przynieść taka wojna,
W której musiałbym zabić swoich drogich krewnych?
Widzę znaki niepomyślne, o Keśawo, i nie widzę
Nic dobrego w tym, że w bitwie pozabijam swoich krewnych.
Pięknowłosy, widzę tylko
niepomyślne, złe omeny.
Dobra też nie przewiduję,
gdy zabiję w walce krewnych.