BhG 7.29

analiza syntaktyczna

ye (którzy) mām (we mnie) āśritya (schroniwszy się) jarā-maraṇa-mokṣāya (w celu wyzwolenia się od starości i śmierci) yatanti (czynią wysiłek),
te (ci) tad brahma (tego brahmana) kṛtsnam adhyātmam (całkowitego rządcę jaźni) akhilam karma ca (i cały czyn) viduḥ (poznali).

analiza gramatyczna

jarā-maraṇa-mokṣāya	–	jarā-maraṇa-mokṣa 4i.1 m. ; DV / TP : jarāyāḥ maraṇāc ca mokṣāyeti – w celu wyzwolenia się od starości i śmierci (od: √ jṝ – starzeć się, niszczeć, jarā – starość; √ mṛ – umierać, maraṇa – śmierć; √ muc – wyzwalać, mokṣa – uwolnienie, wyzwolenie, porzucenie);
mām	–	asmat sn. 2i.1 – mnie;
āśritya	–	ā- √ śri (przylegać, spoczywać na, wspierać się na, polegać na) absol. – wsparłszy się, schroniwszy się – u kogo? – łączy się z accusativusem);
yatanti	–	√ yat (porządkować, trudzić się) Praes. P 1c.3 – trudzą się, skłaniają się ku;
ye	–	yat sn. 1i.3 m. – którzy;
te	–	tat sn. 1i.3 m. – oni;
brahma	–	brahman 2i.1 n. – ducha, Wedę (od: √ bṛh – zwiększać);
tat	–	tat sn. 2i.1 n. – tego;
viduḥ	–	√ vid (wiedzieć) Perf. P 1c.3 – dowiedzieli się, poznali;
kṛtsnam	–	kṛtsna 2i.1 n. – całego;
adhy-ātmam	–	adhi-ātman 2i.1 n. – rządcę jaźni (adhi – ponad; ātman – jaźń; adhy-ātma – własny, Najwyższy Duch, Nadjaźń);
karma	–	karman 2i.1 n. – czyn, działanie i jego skutki (od: √ kṛ – robić);
ca	–	av. – i;
akhilam	–	a-khila 2i.1 n. – cały, kompletny, bez przerw (od: khila – dziura, przerwa);

warianty tekstu

yatanti → bhajaṃti / yajaṃti (wielbią / składają ofiarę);
te → ye (którzy);

Śāṃkara

te kim-arthaṃ bhajante ? ity ucyate—

jarā-maraṇa-mokṣāya jarā-maraṇayor mokṣārthaṃ māṃ parameśvaram āśritya mat-samāhita-cittāḥ santo yatanti prayatante ye, te yad brahma paraṃ tad viduḥ kṛtsnaṃ samastam adhyātmaṃ pratyag-ātma-viṣayaṃ vastu tad viduḥ | karma cākhilaṃ samastaṃ viduḥ

Rāmānuja

atra trayāṇāṃ bhagavantaṃ bhajamānānāṃ jñātavyaviśeṣān upādeyāṃś ca prastauti

jarāmaraṇamokṣāya prakṛtiviyuktātmasvarūpadarśanāya mām āśritya ye yatante, te tadbrahma viduḥ, adhyātmaṃ tu kṛtsnaṃ viduḥ, karma cākhilaṃ viduḥ

Śrīdhara

evaṃ ca māṃ bhajantaḥ sarvaṃ vijñeyaṃ vijñāya kṛtārthāḥ bhavantīty āha jareti | jarāmaraṇayor mokṣāya nirasanārthaṃ mām āśritya ye prayatante te tat paraṃ brahma viduḥ | kṛtsnam adhyātmaṃ ca viduḥ | yena tat prāptavyaṃ taṃ dehādi-vyatiriktaṃ śuddham ātmānaṃ ca jānantīty arthaḥ | tat-sādhana-bhūtam akhilaṃ sa-rahasyaṃ karma ca jānantīty arthaḥ

Madhusūdana

athedānīm arjunasya praśyan utthāpayituṃ sūtra-bhūtau ślokāv ucyete | anayor eva vṛtti-sthānīya uttaro 'dhyāyo bhaviṣyati jareti | ye saṃsāra-duḥkhān nirviṇṇā jarā-maraṇayor mokṣāya jarā-maraṇādi-vividha-duḥsaha-saṃsāra-duḥkha-nirāsāya tad-eka-hetuṃ māṃ sa-guṇaṃ bhagavantam āśrityetara-sarva-vaimukhyena śaraṇaṃ gatvā yatanti yatante mad-arpitāni phalābhisandhi-śūnyāni vihitāni karmāṇi kurvanti te krameṇa śuddhāntaḥ-karaṇāḥ santas taj-jagat-kāraṇaṃ māyādhiṣṭhānaṃ śuddhaṃ paraṃ brahma nirguṇaṃ tat-pada-lakṣyaṃ māṃ viduḥ | karma ca tad-ubhaya-vedana-sādhanaṃ gurūpasadana-śravaṇa-mananaādy-akhilaṃ niravaśeṣṃ phalāvyabhicāri vidur jānantīty arthaḥ

Viśvanātha

tad evam ārtādyās trayaḥ sakāmā māṃ bhajantaḥ kṛtārthā bhavantīti | devatāntaraṃ bhajantas tu cyavanta ity uktvā svasyābhajane 'py adhikāriṇaś coktā bhagavatā | idānīm anyaḥ sa-kāmaḥ caturtho 'pi mad-bhakto 'stīty āha jareti | jarāmaraṇayor mokṣāya nāśāya ye yogino yatanti yatante | ye mokṣa-kāmā māṃ bhajantīti phalito 'rthaḥ | te taṃ prasiddhaṃ brahma tathā kṛtsnam ātmānaṃ deham adhikṛtya bhoktṛtayā vartamānam adhyātmaṃ jīvātmānam akhilaṃ karma ca nānā-vidha-karma-janyaṃ jīvasya saṃsāraṃ ca mad-bhakti-prabhāvād eva vidur jānanti

Baladeva

tad evam ārtādayaḥ sa-kāmā mad-bhaktāḥ kāmān anubhūyānte māṃ prapadya vindanti mad-anya-deva-bhaktās tu saṃsarantīty uktam | atha tebhyo 'nyo 'pi sa-kāmo mad-bhakto 'stīty ucyate jareti | ye jarā-maraṇābhyāṃ vimokṣāya tan-mātra-kāmāḥ santo mām āśritya mad-arcāṃ sevitvā yatante | tat-praṇāmādi kurvanti | te tat prasiddhaṃ brahma kṛtsnaṃ sa-parikaraṃ vidur adhyātmaṃ cākhilaṃ karma ca viduḥ | brahmādi-śabdānām adhibhūtādi-śabdānāṃ cārthāḥ parasminn adhyāye bhagavataiva vyākhyāsyante | mad-arcā-sevayā vijñeyaṃ vijñāya muktiṃ labhante, na tu mad-vaśyatā-karīṃ mat-priyatām ity arthaḥ | smṛtiś caivam āha sakṛd yad aṅga pratmānta-rahitā mona-mayīṃ bhāgavatīṃ dadau gatim ity ādyā

Michalski

I ci, którzy mnie jedynemu oddani, dążą do wybawienia się od starości i śmierci, ci rozpoznali całkowicie tego Brahmana, najwyższą Duszę i Czyn niezawodny.

Olszewski

Ci, którzy się do mnie uciekają i szukają we mnie wyzwolenia od starości i od śmierci, znają boga, Duszę Najwyższą i Czyn w całej jego pełni.

Dynowska

Ci trudząc się by zdobyć wyzwolenie od kręgu narodzin i śmierci, we Mnie znajdują ostoję, Brahmana poznają – przenajwyższe TO – i Ducha we wszystkim rdzeń i całość Mojego działania.

Sachse

Ci, którzy przy mojej pomocy
dążą do wyzwolenia z [więzów] starości i śmierci,
znają całą prawdę o brahmanie, atmanie,
i o czynie całkowitym.

Kudelska

Ci, co we mnie znajdują schronienie, usiłują od starości i śmierci się wyzwolić,
Oni wiedzą, czym jest brahman, czym jest wyższy duch i na czym polega doskonałość czynu.

Rucińska

Ci, którzy na mnie się wsparłszy starość i śmierć zmóc próbują,
Ci znają Brahmana, duszę w jej pełni oraz czyn wszystek.

Szuwalska

Od starości i śmierci pragnąc wyzwolenia,
We Mnie widząc schronienie, wiedzą, czym jest Światłość,
Oraz to, jak najwyższa postępuje Dusza.

Babkiewicz

Ci, co we mnie się schronili
i się trudzą, by być wolni
od starości i od śmierci,
ci brahmana już poznali,
znają nadjaźń całkowicie
i czyn cały zrozumieli.