BhG 7.30

analiza syntaktyczna

ye (którzy) mām (mnie) sādhibhūtādhidaivam (będącego [tożsamym] z rządcą bytu i rządcą bóstw) sādhiyajñam ca (i będącego [tożsamym] z rządcą ofiary) viduḥ (poznali),
te yukta-cetasaḥ (ci, których umysł jest zaprzężony) prayāṇa-kāle api (nawet w chwili śmierci) mām (mnie) viduḥ (poznali).

analiza gramatyczna

sādhi-bhūtādhi-daivam	–	sa-adhi-bhūta-adhi-daiva 2i.1 m. ; DV / BV : adhibhūtena adhidaivena ca sahitam iti – będącego [tożsamym] z rządcą bytu i rządcą bóstw (od: sa – razem z, wespół; krótka forma od: saha lub sama; występuje głównie w złożeniach, wymaga instrumentalisu; adhi – ponad; √ bhū – być, PP bhūta – będący, prawdziwy; √ div – jaśnieć, bawić się, deva – bóg, niebianin, daiva  – boski, związany z bogami, przeznaczenie);
mām	–	asmat sn. 2i.1 – mnie;
sādhi-yajñam	–	sa-adhi-yajña 2i.1 m. ; BV : adhiyajñena sahitam iti – będącego [tożsamym] z rządcą ofiary (od: sa – razem z, wespół; krótka forma od: saha lub sama; występuje głównie w złożeniach, wymaga instrumentalisu; adhi – ponad; √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić, yajña – ofiara, czczenie);
ca	–	av. – i;
ye	–	yat sn. 1i.3 m. – którzy;
viduḥ	–	√ vid (wiedzieć) Perf. P 1c.3 – dowiedzieli się, poznali;
prayāṇa-kāle	–	prayāṇa-kāla 7i.1 m. ; TP : prayāṇasya kāla iti – w końcu czasu, w chwili śmierci (od: pra- √ yā  – odchodzić, prayāṇa – odejście, podróż, śmierć; √ kal – liczyć, kāla – czas);
api	–	av. – jak również, także, co więcej, nawet;
ca	–	av. – i;
mām	–	asmat sn. 2i.1 – mnie;
te	–	tat sn. 1i.3 m. – oni;
viduḥ	–	√ vid (wiedzieć) Perf. P 1c.3 – dowiedzieli się, poznali;
yukta-cetasaḥ	–	yukta-cetas 1i.3 m. ; BV : yeṣāṃ ceto yuktam asti te – ci, których umysł jest zaprzężony (od: √ yuj – zaprzęgać, łączyć, PP yukta – połączony, zaprzęgnięty; √ cit – myśleć, cetas – umysł, myśl, serce, świadomość);

warianty tekstu

sādhibhūtādhidaivaṃ → sādhibhūtādidaivaṃ / sādhibhūtādhibhūtaṃ (będącego wraz z rządcą bytów rządcy bytów);
ca ye → ca te / yathā / tathā / ca tad (i ci / jak / tak / i to);

Śāṃkara

sādhibhūtādhidaivam adhibhūtaṃ cādhidaivaṃ cādhibhūtādhidaivam, sahādhibhūtādhidaivena vartata iti sādhibhūtādhidaivaṃ ca māṃ ye viduḥ | sādhiyajñaṃ ca sahādhiyajñena sādhiyajñaṃ ye viduḥ, prayāṇa-kāle maraṇa-kāle’pi ca māṃ te viduḥ | yukta-cetasaḥ samāhita-cittā iti

Rāmānuja

atra ya iti punar nirdeśāt pūrvanirdiṣṭavyo 'nye adhikāriṇo jñāyante; sādhibhūtaṃ sādhidaivaṃ mām aiśvaryārthino ye viduḥ ity etad anuvādasarūpam apy aprāptārthatvād vidhāyakam eva; tathā sādhiyajñam ity api trayāṇām adhikāriṇām aviśeṣeṇa vidhīyate; arthasvabhāvyāt / trayāṇāṃ hi nityanaimittikarūpamahāyajñādyanuṣṭhānam avarjanīyam / te ca prayāṇakāle 'pi svaprāpyānuguṇaṃ māṃ viduḥ / te ceti cakārāt pūrve jarāmaraṇamokṣāya yatamānāś ca prayāṇakāle vidur iti samuccīyante; anena jñānino 'py arthasvābhāvyāt sādhiyajñaṃ māṃ viduḥ, prayāṇakāle 'pi svaprāpyānuguṇaṃ māṃ vidur ity uktaṃ bhavati

Śrīdhara

na caivaṃ-bhūtānāṃ yoga-bhraṃśa-śaṅkāpīty āha sādhibhūteti | adhibhūtādi-śabdānām arthaṃ śrī-bhagavān evottarādhyāye vyākhyāsyati | adhibhūtenādhidaivena ca sahādhiyajñena ca saha māṃ ye jānanti te yukta-cetaso mayy āsakta-manasaḥ prayāṇa-kāle 'pi maraṇa-samaye 'pi māṃ vidur jānanti | na tu tad api vyākulībhūya māṃ vismaranti | ato mad-bhaktānāṃ na yoga-bhraṃśa-śaṅketi bhāvaḥ

Madhusūdana

na caivaṃ-bhūtānāṃ mad-bhaktānāṃ mṛtyu-kāle 'pi vivaśa-karaṇatayā mad-vismaraṇaṃ śaṅkanīyaṃ, yataḥ sādhibhūtādhidaivam adhibhūtādidaivābhyāṃ sahitaṃ tathā sādhiyajñaṃ cādhiyajñena ca sahitaṃ māṃ ye viduś cintayanti te yukta-cetasaḥ sarvadā mayi samāhita-cetasaḥ santas tat-saṃskāra-pāṭavāt prayāṇa-kāle prāṇotkramaṇa-kāle karaṇa-grāmasyātyanta-vyagratāyām api | ca-kārād ayatnenaiva mat-kṛpayā māṃ sarvātmānaṃ vidur jānanti | teṣāṃ mṛti-kāle 'pi mad-ākāraiva citta-vṛttiḥ pūrvopacita-saṃskāra-pāṭavād bhavati | tathā ca te mad-bhakti-yogāt kṛtārthā eveti bhāvaḥ |

adhibhūtādhidaivādhiyajña-śabdānuttare 'dhyāye 'rjuna-praśna-pūrvakaṃ vyākhyāsyati bhagavān iti sarvam anāvilam | tad atrottamādhikāriṇaṃ prati jñeyaṃ madhyamādhikāriṇaṃ prati ca dhyeyaṃ lakṣaṇayā mukhyayā ca vṛttyā tat-pada-pratipādyaṃ brahma nirūpitam

Viśvanātha

mad-bhakti-prabhāvād yeṣām īdṛśaṃ maj-jñānaṃ syāt teṣām anta-kāle 'pi tad eva jñānaṃ syāt | na tv anyeṣām iva karmopasthāpitā bhāvi-deha-prāpty-anurūpā matir ity āha sādhibhūteti | adhibhūtādayo 'grimādhyāye vyākhyāsyante | bhaktā eva hares tattva-vido māyāṃ taranti, te coktāḥ ṣaḍ-vidhā atrety adhyāyārtho nirūpitaḥ

Baladeva

na ca tat-sevayā prāptaṃ taj-jñānaṃ kadācid api bhraṃśety āha sādhīti | adhibhūtenādhidaivenādhiyajñena ca sahitaṃ māṃ ye viduḥ sat-prasaṅgāj jānanti, te prayāṇa-kāle mṛtyu-samaye 'pi māṃ vidur na tu tad-anyavad vyagrāḥ santo māṃ vismarantīty arthaḥ

Michalski

I jeśli mnie uznali za jedno z najwyższym Bytem, z najwyższym Bóstwem, najwyższą Ofiarą, nawet choćby w śmierci godzinie, – oni mnie poznali sercem oddanym.

Olszewski

l ci, którzy wiedzą, że jestem Pierwszym z żyjących, Pierwszem Bóstwem i Pierwszą Ofiarą, ci nawet w dzień obejścia swego, myślą ze mną zjednoczeni, znają mię jeszcze.

Dynowska

Ci, którzy Mnie widzą jako wszech-żywiołów, Świetlistych i ofiar Pra-źródło, myślą ze Mną zjednoczeni, znają Mnie zaprawdę, nawet w ostatnią godzinę żywota.

Sachse

Ci, którzy nawet dopiero w chwili śmierci
we mnie dostrzegają tego,
kto stoi ponad stworzeniem, bóstwem i ofiarą,
ci — pogrążeni w jodze — poznają mnie naprawdę.

Kudelska

Ci, którzy wiedzą, iż ja jestem ponad wszelką materią, ponad tym, co niebiańskie, nawet ponad ofiarą,
Ci, sercem mi oddani, poznają mnie nawet w ostatniej chwili swego życia.

Rucińska

Ci, co poznali, żem ponad żywiołem, bóstwem, ofiarą,
Choćby w ostatniej godzinie – ci mnie poznali, skupieni!

Szuwalska

Jestem źródłem wszystkiego, nawet samych bogów,
I pierwotną ofiarą. Ci, co o tym wiedzą,
Nawet w chwili ostatniej są tego świadomi.«

Babkiewicz

A ci, którzy we mnie widzą,
choćby i w obliczu śmierci,
nadbyt i nadbóstwo, także
nadofiarę – ci mnie znają,
myśl swą mając zaprzęgniętą.