BhG 8.28

analiza syntaktyczna

vedeṣu (w Wedach) yajñeṣu (w ofiarach) tapaḥsu (w ascezie) dāneṣu ca eva (i zaiste w darach) yat puṇya-phalam (jakikolwiek pomyślny owoc) pradiṣṭam (ustanowiony),
yogī (jogi) idam (go) viditvā (znawszy) tat sarvam (to wszystko) atyeti (przekracza),
[tataś] ca (i wówczas) ādyam (pierwsze) param sthānam (najwyższe miejsce) upaiti (osiąga).

analiza gramatyczna

vedeṣu	–	veda 7i.3 m. – w Wedach ( √ vid – wiedzieć);
yajñeṣu	–	yajña 7i.3 m. – w ofiarach, w czczeniu (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić);
tapaḥsu	–	tapas 7i.3 n. – w gorącu, w ascezie (od: √ tap – topić, palić);
ca	–	av. – i;
eva	–	av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
dāneṣu	–	dāna 7i.3 n. – w darach, w jałmużnie (od: √ dā – dawać);
yat	–	yat sn. 2i.1 n. – który;
puṇya-phalam	–	puṇya-phala 2i.1 n. ; TP : puṇyasya phalam iti – owoc pomyślnych [czynów] (od: √ pū – oczyszczać, lub √ puṇ – działać cnotliwie, puṇya – szlachetność, dobro, pobożność, czyn przynoszący zasługę, czystość; √ phal – dojrzewać; phala – owoc, rezultat);
pradiṣṭam	–	pra-diṣta (pra- √ diś – wskazywać) PP 2i.1 n. – wskazany, ustanowiony;
atyeti	–	ati- √ i (przechodzić ponad) Praes. P 1c.1 – przechodzi ponad, przekracza;
tat	–	tat sn. 2i.1 n. – to;
sarvam	–	sarva sn. 2i.1 n. – wszystko, całość (sarvam idam – najczęściej w znaczeniu „ten cały świat”);
idam	–	idam sn. 2i.1 n. – to;
viditvā	–	√ vid (wiedzieć) absol. – poznawszy;
yogī	–	yogin 1i.1 m. – jogin, połączony ( √ yuj – zaprzęgać, łączyć, yoga  – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej);
param	–	para 2i.1 n. – daleki, odległy, poza, wcześniejszy, późniejszy, starożytny, ostateczny, najwyższy, najlepszy;
sthānam	–	sthāna 2i.1 n. – stanie, miejsce, pozycja, siedziba (od: √ sthā – stać);
upaiti	–	upa- √ i (podchodzić, osiągać) Praes. P 1c.1 – osiąga;
ca	–	av. – i;
ādyam	–	ādya 2i.1 n. – pierwsze, główne, najlepsze;

warianty tekstu

dāneṣu → dāne ca (i w darze);
puṇya-phalaṃ pradiṣṭam → puṇya-phala-pradiṣṭam (ustanowiony pomyślny owoc);
atyeti → abhyeti / abhyetya / anveti (zbliża się do / zbliżywszy się do / podąża za);
cādyam → divyaṃ / śāṃtaṃ (niebiański / wyciszający);

Śāṃkara

śṛṇu tasya yogasya māhātmyaṃ—

vedeṣu samyag-adhīteṣu yajñeṣu ca sādguṇyenānutiṣṭhiteṣu tapaḥsu ca sutapteṣu dāneṣu ca samyag-datteṣu yad eteṣu puṇya-phalaṃ puṇyasya phalaṃ puṇya-phalaṃ pradiṣṭaṃ śāstreṇa, atyety atītya gacchati sat sarvaṃ phala-jātam | idaṃ viditvā sapta-praśna-nirṇaya-dvāreṇoktam arthaṃ samyag avadhāryānuṣṭhāya yogī paraṃ prakṛṣṭam aiśvaraṃ sthānam upaiti ca pratipadyate | ādyam ādau bhavaṃ kāraṇaṃ brahmety arthaḥ

Rāmānuja

athādhyāyadvayoditaśāstrārthavedanaphalam āha

ṛgyajussāmātharvarūpavedābhyāsayajñatapodānaprabhṛtiṣu sarveṣu puṇyeṣu yat phalaṃ nirdiṣṭam, idam adhyāyadvayoditaṃ bhagavanmāhātmyaṃ viditvā tat sarvam atyeti etadvedanasukhātirekeṇa tat sarvaṃ tṛṇavan manyate / yogī jñānī ca bhūtvā jñāninaḥ prāpyaṃ param ādyaṃ sthānam upaiti

Śrīdhara

adhyāyārtham aṣṭa-praśnārtha-nirṇayaṃ saphalam upasaṃharati vedeṣv iti | vedeṣv adhyayanādibhḥ | yajñeṣv anuṣṭhānādibhiḥ | tapaḥsu kāya-śoṣaṇādibhiḥ | dāneṣu sat-pātre 'rpaṇādibhiḥ | yat puṇya-phalam upadiṣṭaṃ śāstreṣu tat sarvam atyeti | tato 'pi śreṣṭhaṃ yogaiśvaryaṃ prāpnoti | kiṃ kṛtvā ? idam aṣṭa-praśnārtha-nirṇayenoktaṃ tattvaṃ viditvā | tataś ca yogī jñānī bhūtvā param utkṛṣṭam ādyaṃ jagan mūla-bhūtaṃ sthānaṃ viṣṇoḥ paramaṃ padaṃ prāpnoti

Madhusūdana

punaḥ śraddhānu-vṛddhy-arthaṃ yogaṃ stauti vedeṣv iti | vedeṣu darbha-pavitra-pāṇitva-prāṅ-mukhatva-gurv-adhīnatvādibhiḥ samyag-adhīteṣu, yajñeṣv aṅgopāṅga-sāhityena śraddhayā samyag-anuṣṭhiteṣu | tapaḥsu śāstrokteṣu mano-buddhy-ādyaikāgryeṇa śraddhayā sutapteṣu | dāneṣu tulā-puruṣādiṣu deśe kāle pātre ca śraddhayā samyag-dattesu yat-puṇya-phalaṃ puṇyasya dharmasya phalaṃ svarga-svārājyādi pradiṣṭaṃ śāstreṇa | atyety atikrāmati tat sarvam idaṃ pūrvokta-sapta-praśna-nirūpaṇa-dvāreṇoktaṃ viditvā samyag-anuṣṭhāna-prayantam avadhāryānuṣṭhāya ca yogī dhyāna-niṣṭhaḥ | na kevalaṃ tad atikrāmati paraṃ sarvotkṛṣṭam aiśvaraṃ sthānam ādyaṃ sarva-kāraṇam upaiti ca pratipadyate ca sarva-kāraṇaṃ brahmaiva prāpnotīty arthaḥ | tad anenādhyāyena dhyeyatvena tat-padārtho vyākhyātaḥ

Viśvanātha

etad-adhyāyoktārtha-jñāna-phalam āha vedeṣv iti | tat sarvam atyeti atikramya ca yogī bhaktimān tato 'pi śreṣṭhaṃ sthānam ādyam aprākṛtaṃ nityaṃ prāpnoti

Baladeva

saptamāṣṭamādhyāya-dvaya-jñāna-prakāram āha vedeṣv iti | vedeṣu brahmacarya-guru-śuśrūṣaṇādi-vidhinā samyag-adhīteṣu sarvāṅgoaa-saṃhāreṇa samyag-anuṣṭhiteṣu | tapaḥsu śāstroktena vidhinā samyak cariteṣu | dāneṣu deśa-kāla-pātra-parīkṣayā śraddhayā ca samyag-datteṣu yat puṇya-phalaṃ svarga-rājyādi-lakṣaṇaṃ pradiṣṭam uktam | tat sarvam abhyety atikramati | kiṃ kṛtvety āha idam iti | idam adhyāya-dvayoktaṃ bhagavato mama mad-bhakteś ca māhātmyaṃ sat-prasaṅgena viditvā tad-vedana-sukhātiriktaṃ tat sarvaṃ tṛṇāya manyata ity arthaḥ | tato yogī mad-bhaktimān bhūtvādyam anādi-parama-māyikaṃ mat-sthānam upaiti

Michalski

Wszystko, co jest cudnym owocem Wiedzy, ofiar, pokuty i darów – wszystko to zna jogin, lecz wszystko omija i dąży do najwyższej, najpierwszej siedziby.

Olszewski

Owoc czystości, który zyskuje się przez czytanie Weby, przez świętą Ofiarę, przez umartwienia, szczodrobliwość, ten owoc czystości przewyższa Yogi przez wiedzę i dochodzi Bo przystani najwyższej.

Dynowska

Jogi, który to wszystko poznał, wznosi się ponad wszelkie owoce zasług ofiar Wedyjskich, z umartwień i wysiłków wewnętrznych, oraz czynów miłosierdzia płynące i wchodzi w pra-odwieczny, przenajwyższy „Byt”.

Sachse

Wiedząc o tym wszystkim
jogin przechodzi ponad owocem zasług
obiecanym w zamian za recytację Wed,
składanie ofiar,
uprawianie ascezy i rozdawanie darów,
i idzie ku najwyższej, pierwotnej siedzibie.

Kudelska

Jogin, który poznał to wszystko, wznosi się ponad wszelkie owoce z ofiar wedyjskich, z wyrzeczenia jak i z darów pochodzące,
On osiąga stan najwyższy i pierwotny.

Rucińska

Cały ten owoc zasług obiecany
w Wedach, ofiarach, ascezie i darach
Jogin, poznawszy mija – i dociera
do najwznioślejszej pierwotnej siedziby.

Szuwalska

Owoce wiedzy, ofiar, ascezy, jałmużny
I uczynków pobożnych osiągnął już jogin,
Lecz dąży do najwyższej, pierwotnej krainy.

Babkiewicz

W Wedach, ofiarach,
w ascezach czy darach
owoc przeczysty,
który obiecany,
jogin przekracza,
gdy z gruntu go poznał
i w pierwsze miejsce,
najwyższe dociera.