BhG 9.23

analiza syntaktyczna

he kaunteya (Kuntjowicu!),
ye anya-devatā-bhaktāḥ api (którzy, choć wielbiciele innych bóstw) śraddhayā anvitāḥ (wyposażeni w wiarę) yajante (czczą),
te api (nawet ci) avidhi-pūrvakam (niezgodnie z zasadami) mām eva (mnie właśnie) yajanti (czczą).

analiza gramatyczna

ye	–	yat sn. 1i.3 m. – którzy;
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
anya-devatā-bhaktāḥ	–	anya-devatā-bhakta 1i.3 m. ; TP : anyāsāṃ devatānāṃ bhaktā iti – wielbiciele innych bóstw (od: anya – inny; √ div – jaśnieć, bawić się, deva – bóg, niebianin, devatā – bóstwo, ubóstwione; √ bhaj – dzielić, dostarczać, radować się, oddawać cześć, PP bhakta – rozdany, rozdzielony, kochany; czciciel, wielbiciel, miłośnik, kochający, oddany);
yajante	–	√ yaj (poświęcać, składać w ofierze, czcić) Praes. Ā 1c.3 – czczą, składają ofiary;
śraddhayā	–	śrad-dhā 3i.1 f. – wiarą, przekonaniem (od: śrat  – w złożeniach: wiara; √ dhā – pokładać [wiarę]);
anvitāḥ	–	anvita (anu- √ i – podążać) PP 1i.3 m. – połączeni, wyposażeni (w co? – wymaga instrumentalu);
te	–	tat sn. 1i.3 m. – oni;
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
mām	–	asmat sn. 2i.1 – mnie;
eva	–	av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
kaunteya	–	kaunteya 8i.1 m. – o synu Kunti (od: kunti – lud Kuntiów, kuntī – Kunti, matka Pandowiców);
yajanti	–	√ yaj (poświęcać, składać w ofierze, czcić) Praes. P 1c.3 – czczą, składają ofiary;
avidhi-pūrvakam	–	av. – niezgodnie z zasadami (od: vidhi – zasada, nakaz, prawo; pūrvaka – wcześniejszy, starożytny, na końcu złożeń: poprzedzony)

warianty tekstu

ye ‘py anya-devatā-bhaktā → ye tv anya-devatā bhaktā (ale którzy wielbiciele innych bóstw);
yajanty avidhi-pūrvakam → yajaṃti vidhi-pūrvakam / yajante ‘vidhi-pūrvakam (czczą zgodnie z zasadami / czczą niezgodnie z zasadami);

Druga pada BhG 9.23 jest taka sama jak druga pada BhG 17.1

Śāṃkara

nanv anyāpi devatās tvam eva cet tad-bhaktāś ca tvām eva yajante | satyam evaṃ—

ye’py anya-devatā-bhaktā anyāsu devatāsu bhaktā anya-devatā-bhaktāḥ santo yajante pūjayanti śraddhayā āstikya-buddhyānvitā anugatāḥ, te’pi mām eva kaunteya yajanty avidhi-pūrvakam avidhir ajñānaṃ tat-pūrvakaṃ yajanta ity arthaḥ

Rāmānuja

ye tv indrādidevatābhaktāḥ kevalatrayīniṣṭhāḥ śraddhayā+anvitāḥ indrādīn yajante, te 'pi pūrvoktena nyāyena sarvasya maccharīratayā madātmakatvena, indrādiśabdānāṃ ca madvācitvād vastuto mām eva yajante; api tv avidhipūrvakaṃ yajante / indrādīnāṃ devatānāṃ karamsvārādhyatayā anvayaṃ yathā vedāntavākyāni, „caturhotāro yatra saṃpadaṃ gacchanti deaiḥ” ityādīni vidadhati, na tatpūrvakaṃ yajante / vedāntavākyajātaṃ hi paramapuruṣaśarīratayā+avasthitānām indrādīnām ārādhyatvaṃ vidadhad atmabhūtasya paramapuruṣasyaiva sākṣād ārādhyatvaṃ vidadhāti / caturhotāraḥ agnihotradarśapūrṇamāsādīni karmāṇi, yatra paramātmany ātmatayā+avasthite saty eva taccharīrabhūtendrādidevaiḥ; saṃpadaṃ gacchanti indrādidevānām ārādhanāny etāni karmāṇītīmāṃ saṃpadaṃ gacchantītyarthaḥ

Śrīdhara

nanu ca tvad-vyatirekeṇa vastuto devatāntarasyābhāvādindrādi-sevino 'pi tvad-bhaktā eveti kathaṃ te gatāgataṃ labheran ? tatrāha ye 'pīti | śraddhayopetā bhaktāḥ santo ye janā anya-devatā indrādi-rūpā yajante te 'pi mām eva yajantīti satyaṃ kintu avidhi-pūrvakam | mokṣa-prāpakaṃ vidhiṃ vinā yajanti | atas te punar āvartante

Madhusūdana

nanv anyā api devatās tvam eva tvad-vyatiriktasya vastv-antarasyābhāvāt | tathā ca devatāntara-bhaktā api tvām eva bhajanta iti na ko 'pi viśeṣaḥ syāt | tena gatāgataṃ kāma-kāmā vasu-rudrādityādi-bhaktā labhante | ananyāś cintayanto māṃ tu kṛta-kṛtyā iti katham uktaṃ tatrāha ye 'pīti | yathā mad-bhaktā mām eva yajanti tathā ye 'nya-devatānāṃ vasv-ādīnāṃ bhaktā yajante jyotiṣṭomādibhiḥ śraddhayāstikya-buddhyā 'nvitāḥ | te 'pi mad-bhaktā iva he kaunteya tat-tad-devatā-rūpeṇa sthitaṃ mām eva yajanti pūjayanti | avidhi-pūrvakam avidhir ajñānaṃ tat-pūrvakaṃ sarvātmatvena mām ajñātvā mad-bhinnatvena vastv-ādīn kalapayitvā yajantīty arthaḥ

Viśvanātha

nanu ca jñāna-yajñena cāpy anye ity anena tvayā svasyaivopāsanā trividhoktā | tatra bahudhā viśvato-mukham iti tṛtīyāyā upāsanāyā jñāpanārtham | ahaṃ kratur ahaṃ yajñaḥ ity ādi svasya viśva-rūpatvaṃ darśitaṃ | ataḥ karma-yogena karmāṅga-bhūtendrādi-yājakās tathā prādhānyenaiva devatāntara-bhaktā api tvad-bhaktā eva | kathaṃ tarhi te na mucyante ? yad uktaṃ tvayā gatāgataṃ kāma-kāmā labhante iti | antavat tu phalaṃ teṣām iti ca | tatrāha ye 'pīti satyaṃ mām eva yajantīti | kintv avidhi-pūrvakam mat-prāpakaṃ vidhiṃ vinaiva yajanty ataḥ punar āvartante

Baladeva

nanv indrādi-yājino 'pi vastutas tvad-yājina eva teṣāṃ kuto gatāgatam iti cet tatrāha ye 'pīti | ye janā anya-devatā-bhaktāḥ kevaleṣv indrādiṣu bhaktimantaḥ śraddhayā ataeva phala-pradā iti dṛḍha-viśvāsenopetāḥ santo yajante yajñais tān arcayanti | te 'pi mām eva yajanti iti satyam etat | kintv avidhi-pūrvakaṃ te yajanti yena vidhinā gatāgata-nivartakā mat-prāptiḥ syāt taṃ vidhiṃ vinaiva | atas tat te labhante

Michalski

Ci, którzy miłują innych bogów i wiarą natchnieni składają im ofiary, – ci, Kauntejo, składają ofiary mnie, chociaż nie tak, jakby powinni.

Olszewski

Ci nawet, którzy pełni wiary, wielbią inne bóstwa, czczą mię także, chociaż nie podług przepisów starożytnych.

Dynowska

Nawet ci, którzy z żywą wiarą Świetlistym składają ofiary, Mnie również tym wielbią, o synu Kunti, chociaż nie wedle pradawnych wskazań.

Sachse

Ci zaś, którzy jako wyznawcy innych bóstw
im w głębokiej wierze składają ofiary,
w rzeczywistości mnie je składają, o synu Kunti,
choć nieświadomie.

Kudelska

Nawet ci, którzy inne bóstwa wielbią, jeśli całą swą wiarę w to wkładają, mnie składają hołd;
Lecz ich, synu Kunti, ofiara nie jest zgodna ze starożytnym prawem.

Rucińska

I ci, którzy innym bóstwom oddają cześć pełni wiary,
Nawet i oni mnie tylko czczą nieświadomie, Kauntejo!

Szuwalska

Osoby, które z wiarą innych bogów wielbią,
Mnie również cześć oddają, chociaż niewłaściwie,

Babkiewicz

A czciciele innych bogów,
którzy z wiarą cześć im dają,
ci mnie również czczą, Kaunejo,
lecz niezgodnie z regułami.