BhG 9.20

analiza syntaktyczna

trai-vidyāḥ (znawcy trojakiej wiedzy) yajñaiḥ (ofiarami) mām (mnie) iṣṭvā (uczciwszy)
soma-pāḥ (pijący somę) pūta-pāpāḥ (oczyszczeni z przewin) svar-gatim (o niebiańskie przeznaczenie) prārthayante (proszą).
te (oni) puṇyam surendra-lokam (do szlachetnego świata króla niebian) āsādya (dotarłszy)
divi (w niebiosach) divyān deva-bhogān (niebiańskie radości niebian) aśnanti (spożywają).

analiza gramatyczna

trai-vidyāḥ	–	trai-vidya 1i.3 m. ; BV : yeṣāṃ tisro vidyā [ṛg-yajuḥ-sāmākhyāḥ] santi te – ci, którzy posiadają trzy nauki [nazywane Ryg, Jadźur i Sama] (od: tri – trzy; √ vid – wiedzieć, vidyā – wiedza, mądrość);
mām	–	asmat sn. 2i.1 – mnie;
soma-pāḥ	–	soma-pa 1i.3 m. ; ye somaṃ pibantīti – pijący somę (od: soma – sok ofiarny, nektar, księżyc; √ pā – pić, -pa – na końcu złożeń: pijący);
pūta-pāpāḥ	–	pūta-pāpa 1i.3 m. ; KD / BV : yeṣāṃ pūtāni pāpāni santi te – których grzechy są oczyszczone (od: √ pū – oczyszczać, PP pūta – oczyszczony; pāpa – grzech, zło);
yajñaiḥ	–	yajña 3i.3 m. – ofiarami (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić);
iṣṭvā	–	√ yaj (poświęcać, składać w ofierze, czcić) absol. – uczciwszy;
svar-gatim	–	svar-gati 2i.1 f. – drogę do niebios (od: √ sūr – ranić, być stabilny, sūra – słońce, mędrzec, svar – niebo; √ gam – iść, gati – poruszanie się, droga, podróż, rezultat, schronienie, źródło);
prārthayante	–	pra- √ arth (pragnąć, prosić) Praes. Ā 1c.3 – pragną, proszą;
te	–	tat sn. 1i.3 m. – oni;
puṇyam	–	puṇya 2i.1 m. – do szlachetnego, do dobrego, do pobożnego, do czystego (od: √ pū – oczyszczać, lub √ puṇ – działać cnotliwie);
āsādya	–	ā- √ sad (siadać, docierać) absol. – osiadłszy, dotarłszy;
surendra-lokam	–	sura-indra-loka 2i.1 m. ; TP : surāṇām indrasya lokam iti – do świata króla niebian (od: √ sur – władać lub svar – niebo, sura – niebianin; √ ind – posiadać moc, indra – król, najlepszy, władca niebios; loka – świat);
aśnanti	–	√ aś (osiągać, radować się, przenikać) Praes. P 1c.3 – osiągają, radują się;
divyān	–	divya 2i.3 n. – boskie (od: √ div – jaśnieć, diva – niebiosa);
divi	–	div 7i.1 f. – w niebiosach (od: √ div – jaśnieć);
deva-bhogān	–	deva-bhoga 2i.3 m. ; TP : devānāṃ bhogān iti – radości bogów (od: √ div – jaśnieć, bawić się, deva – bóg, niebianin; √ bhuj – cieszyć się, jeść, posiadać, bhoga – przyjemności, luksusy, bogactwo);

warianty tekstu

trai-vidyā → trī vidyā (trojaka nauka);
soma-pāḥ → soma-pā;
pūta-pāpā → dhūta-pāpā (których grzech jest strząśnięty);
prārthayante → prārthayaṃti (pragną, proszą);
surendra-lokam → surendra-lokān (światy króla niebian);
deva-bhogān → deha-bhogān (radości cielesne);

Śāṃkara

ye pūrvoktair nivṛtti-prakārair ekatva-pṛthaktvādi-vijñānair yajñair māṃ pūjayanta upāsate jñāna-vidaḥ, te yathā-vijñānaṃ mām eva prāpnuvanti | ye punar ajñāḥ kāma-kāmāḥ—

traividyā ṛg-yajuḥ-sāma-vido māṃ vasv-ādi-deva-rūpiṇaṃ somapāḥ somaṃ pibantīti somapāḥ, tenaiva soma-pānena pūta-pāpāḥ śuddha-kilbiṣāḥ, yajñair agniṣṭomādibhir iṣṭvā pūjayitvā svar-gatiṃ svarga-gamanaṃ svar eva gatiḥ svar-gatis tām, prārthayante | te ca puṇyaṃ puṇya-phalam āsādya saṃprāpya surendra-lokaṃ śatakratoḥ sthānam aśnanti bhuñjate divyān divi bhavān aprākṛtān deva-bhogān devānāṃ bhogān

Rāmānuja

komentarz wspólny przy wersecie BhG 9.21

Śrīdhara

tad evam avajānanti māṃ mūḍhā ity ādi śloka-dvayena kṣipra-phalāśayā devatāntaraṃ yajanto māṃ nādriyanta ity abhaktā darśitāḥ | mahātmānas tu māṃ pārthety ādinā ca mad-bhaktā uktāḥ | tatraikatvena pṛthaktvena vā ye parameśvaraṃ na bhajanti teṣāṃ janma-mṛtyu-pravāho durvāra ity āha traividyā iti dvābhyām | ṛg yajuḥ sāma lakṣaṇās tisro vidyāyeṣāṃ te trividyāḥ | trividyā eva traividyāḥ | svārthe tad-dhitaḥ | trisro vidyā adhīyate jānanti vā | traividyā veda-trayokta-karma-parāḥ ity arthaḥ | veda-traya-vihita-yajñair mām iṣṭvā mamaiva rūpaṃ devatānataram ity ajānanto 'pi vastuta indrādi-rūpeṇa mām eveṣṭvā sampūjya | yajña-śeṣaṃ somaṃ pibantīti somapāḥ | tenaiva pūta-pāpāḥ śodhita-kalmaṣāḥ santaḥ svargatiṃ svargaṃ prati gatiṃ ye prārthayante te puṇya-phala-rūpaṃ surendra-lokaṃ svargam āsādya prāpya | divi svarge | divyānuttamān devānāṃ bhogān | aśnanti bhuñjate

Madhusūdana

evam ekatvena pṛthaktvena bahudhā ceti trividhā api niṣkāmāḥ santo bhagavantam upāsīnāḥ sattva-śuddhi-jñānotpatti-dvāreṇa krameṇa mucyante | ye tu sakāmāḥ santo na kenāpi prakāreṇa bhagavantam upāsate kintu sva-sva-kāma-sādhanāni kāmyāny eva karmāṇy anutiṣṭhanti te sattva-śodhakābhāvena jñāna-sādhanam anadhirūṇāḥ punaḥ punar janma-maraṇa-prabandhena sarvadā saṃsāra-duḥkham evānubhavantīty āha traividyeti dvābhyām |

ṛg-veda-yajur-veda-sāma-veda-lakṣaṇā hautrādhvarya-vaudgātra-pratipatti-hetavas tisro vidyā yeṣāṃ te tri-vidyās tri-vidyā eva svārthika-tad-dhitena traividyās tisro vidyā vidantīt vā veda-traya-vido yājñikā yajñair agniṣṭomādibhiḥ krameṇa savana-traye vasu-rudrād ity arūpiṇaṃ mām īśvaram iṣṭvā tad-rūpeṇa mām ajānanto 'pi vastu-vṛttena pūjayitvābhiṣutya hutvā ca somaṃ pibantīti somapāḥ santas tenaiva soma-pānena pūta-pāpā nirasta-svarga-bhoga-pratibandhaka-pāpāḥ sakāmatayā svar-gatiṃ prārthayante na tu sattva-śuddhi-jñānotpatty-ādi | te divi svarge loke puṇyaṃ puṇya-phalaṃ sarvotkṛṣṭaṃ surendra-lokaṃ śata-kratoḥ sthānam āsādya divyān manuṣyair alabhyān deva-bhogān deva-dehopabhogyān kāmān aśnanti bhuñjate

Viśvanātha

evaṃ trividhopāsanāvanto 'pi bhaktā eva mām eva parameśvaraṃ jānanto mucyante | ye tu karmiṇas te na mucyanta evety āha dvābhyāṃ traividyā iti | ṛg-yajuḥ-sāma-lakṣaṇās tisro vidyā adhīyante jānanti vā traividyā veda-trayokta-karma-parā ity arthaḥ | yajñair mām iṣṭvendrādayo mamaiva rūpāṇi ity ajānanto 'pi vastuta indrādi-rūpeṇa mām eveṣṭvā yajña-śeṣaṃ somaṃ pibantīti somapās te puṇyaṃ prāpya

Baladeva

evaṃ svabhaktānāṃ vṛttam abhidhāya teṣām eva viśeṣaṃ bodhayituṃ sva-vimukhānāṃ vṛttim āha traividyā iti dvābhyām | tisṝṇāṃ vidyānāṃ samāhāras trividyaṃ | tad ye 'dhīyante vidanti ca te traividyāḥ | tad adhīte tad veda iti sūtrād aṇ | ṛg-yajuḥ-sāmokta-karma-parā ity arthaḥ | trayī-vihitair jyotiṣṭomādibhir yajñair mām iṣṭvendrādayo mamaiva rūpāṇy avidvanto 'pi vastutas tat-tad-rūpeṇāvasthitaṃ mām evāradhyety arthaḥ | somapā yajña-śeṣaṃ somaṃ pibantaḥ | pūta-pāpā vinaṣṭ-svargādi-prāpti-virodha-kalmaṣāḥ santo ye svargatiṃ prārthayante te puṇyam ity ādi visphuṭārthaḥ | mayaiva dattam iti śeṣaḥ

Michalski

Znawcy trzech Wed, pijący somę, oczyszczeni od zła – czczą mnie ofiarami i o wejście do nieba błagają, – a kiedy osiągną świat cudowny Indry – zażywają w niebie boskich rozkoszy.

Olszewski

Otwieram drogę do raju mędrcom, którzy przeczytali trzy Wedy, którzy pili somę, oczyścili się ze swoich grzechów i spełnili ofiarę. Doszedłszy do świętej siedziby boga Indry, karmią się w raju pokarmem boskim.

Dynowska

Znawcy trzech Wed i ci co świętą Somę piją, czyści i wolni od grzechu, ofiarą Mnie wielbiąc o drogę do nieba pytają, a wzniósłszy się w niebiański świat Władcy Świetlistych, biesiad anielskich kosztują.

Sachse

Znawcy trzech Wed zmywają swe winy pijąc somę;
złożywszy ofiary błagają mnie o wstęp do nieba.
A gdy dostaną się do świętego królestwa Indry,
zażywają w niebie niebiańskich,
bogom należnych rozkoszy.

Kudelska

Znawcy trzech Wed, napój somy pijący, z grzechów oczyszczeni, poprzez ofiarę cześć mi składają i proszą o wejście do nieba;
A gdy osiągną wspaniały świat Indry, doznają w niebie boskich rozkoszy.

Rucińska

Znawcy trój-Wedy, którzy pijąc somę
z win się obmyli i czcząc mnie ofiarą
Proszą o niebo, zdobywszy świat Indry,
niebiańskich w raju zażywają uciech.

Szuwalska

Znawcy Wed, którzy piją święty napój soma,
Oczyszczają się z grzechów. Czcząc Mnie ofiarami,
Modlą się, by do nieba udać się po śmierci.
Dzięki swej pobożności rodzą się w krainie
Boga Indry, by cieszyć się tam boskim życiem.

Babkiewicz

Somę pijący,
z grzechów oczyszczeni,
znawcy trójwiedzy
czczą mnie ofiarami
i upraszają
o rajską siedzibę,
a gdy osiądą
w świecie króla niebios,
to boskiej strawy
w niebie zażywają.