BhG 9.3

analiza syntaktyczna

he parantapa (o pogromco wrogów!),
asya dharmasya (tej dharmy) aśraddadhānāḥ (nie pokładający wiary) puruṣāḥ (ludzie) mām (mnie) aprāpya (nie osiągnąwszy)
mṛtyu-saṃsāra-vartmani (na drogę transmigracji śmierci) nivartante (powracają).

analiza gramatyczna

aśraddadhānāḥ	–	a-śrad-dadhāna 1i.3 m. – nie pokładający wiary (od: śrat- – w złożeniach: wiara; √ dhā – pokładać [wiarę], PPr dadhāna – pokładający);
puruṣāḥ	–	puruṣa 1i.3 m. – ludzie (od: √ pur – poprzedzać, prowadzić lub √ pṝ – napełniać, odżywiać, puru – obfitość, pūru – ludzie);
dharmasya	–	dharma 6i.1 m. – dharmy (od: √ dhṛ – dzierżyć, posiadać);
asya	–	idam sn. 6i.1 m. – tego;
paraṃtapa	–	param-tapa 8i.1 m. ; yaḥ parān tāpayati saḥ – ten, który sprawia cierpienie innym (od: para – drugi, inny, obcy; √ tap – topić, palić, tapas – gorąco, asceza);
aprāpya	–	na pra- √ āp (osiągać) absol. – nie osiągnąwszy, nie otrzymawszy;
mām	–	asmat sn. 2i.1 – mnie;
nivartante	–	ni- √ vṛt (zatrzymać, zawrócić) Praes. Ā 1c.3 – zatrzymują się, zawracają;
mṛtyu-saṃsāra-vartmani	–	mṛtyu-saṃsāra-vartman 7i.1 n. ; TP : mṛtyoḥ saṃsārasya vartmanīti – na drogę transmigracji śmierci (od: √ mṛ – umierać, mṛtyu – śmierć; sam- √ sṛ – płynąć razem, podlegać transmigracji; saṃsāra – przechodzenie, transmigracja, świat; √ vṛt – toczyć się, poruszać, pozostawać, vartman – ścieżka, droga, koleina, przebieg);

warianty tekstu

dharmasyāsya → jñānasyāsya (tej wiedzy);

Śāṃkara

ye punaḥ—

aśraddadhānāḥ śraddhā-virahitā ātma-jñānasya dharmasyāsya svarūpe tat-phale ca nāstikāḥ pāpa-kāriṇaḥ, asurāṇām upaniṣadaṃ deha-mātrātma-darśanam eva pratipannāḥ | asutṛpaḥ pāpāḥ puruṣā aśraddadhānāḥ | paraṃtapa ! aprāpya māṃ parameśvaram, mat-prāptau naivāśaṅketi mat-prāpti-mārga-bheda-bhakti-mātram apy aprāpya ity arthaḥ | nivartante niścayena vartante | kva ?—mṛtyu-saṃsāra-vartmani mṛtyu-yuktaḥ saṃsāro mṛtyu-saṃsāras, tasya vartma naraka-tiryag-ādi-prāpti-mārgaḥ, tasminn eva vartanta ity arthaḥ

Rāmānuja

asyopāsanākhyasya dharmasya niratiśayapriyamadviṣayatayā svayaṃ niratiśayapriyarūpasya paramaniśśreyasarūpamatprāptisādhanasyāvyayasyopādānayogyadaśāyāṃ prāpya aśraddadhānāḥ viśvāsapūrvakatvarārahitāḥ puruṣāḥ mām aprāpya mṛtyurūpe saṃsāravartmani nitarāṃ vartante / aho mahad idam āścaryam ityarthaḥ

Śrīdhara

nanv evam asyātisukaratve ke nāma saṃsāriṇaḥ syuḥ | tatrāha aśraddadhānā iti | asya bhakti-sahita-jñāna-lakṣaṇasya | dharmasyeti karmaṇi ṣaṣṭhī | imaṃ dharmam aśraddadhānā āstikyenāsvīkurvanta upāyāntarair mat-prāptaye kṛta-prayatnā api mām aprāpya mṛtyu-yukte saṃsāra-vartmani nimitte nivartante | mṛtyu-vyāpte saṃsāra-mārge paribhramantīty arthaḥ

Madhusūdana

evam asya sukaratve sarvotkṛṣṭatve ca sarve 'pi kuto 'tra na pravartante, tathā ca na ko 'pi saṃsārī syād ity ata āha aśraddadhānā iti | asyātma-jñānākhyasya dharmasya svarūpe sādhane phale ca śāstra-pratipādite 'pi aśraddadhānā veda-virodhi-kuhetu-darśana-dūṣitāntaḥkaraṇatayā prāmāṇyam amanyamānāḥ pāpa-kāriṇo 'sura-sampadam ārūḍhāḥ sva-mati-kalpitenopāyena kathaṃcid yatamānā api śāstra-vihitopāyābhāvād aprāpya māṃ mat-prāpti-sādhanam apy alabdhvā nivartante niścayena vartante | kva mṛtyu-yukte saṃsāra-vartmani sarvadā janana-maraṇa-prabandhena nāraki-tiryag-ādi-yoniṣv eva bhramantīty arthaḥ

Viśvanātha

nanv evam asyātisukha-karatve sati ko nāma saṃsārī syāt | tatrāha aśraddadhānā iti | asyeti karmaṇi ṣaṣṭhī ārṣī | imaṃ dharmam aśraddadhānāḥ śāstra-vākyaiḥ pratipāditaṃ bhakteḥ sarvotkarṣaṃ stuty-artha-vādam eva manyamānā āstikyena na svīkurvanti ye, ta upāyāntarair mat-prāptaye kṛta-prayatnā api mām aprāpya mṛtyu-vyāpte saṃsāra-vartmani nitarām atiśayena vartante

Baladeva

nanv evaṃ sukare dharme sthite na ko 'pi saṃsāred iti cet tatrāha aśraddadhānā iti | dharmasyeti karmaṇi ṣaṣṭhī | imaṃ mad-bhakti-lakṣaṇaṃ dharmam śruty-ādi-prasiddha-prabhāvam apy aśraddadhānā dṛḍha-viśvāsena tam agṛhṇataḥ stuti-mātram evaitad iti ye manyante, te mat-prāptaye sādhanāntarāṇy anutiṣṭhanto 'pi bhakty-avahelanān mām aprāpya mṛtyu-yukte saṃsāra-vartmani nitarām vartante

Michalski

Ludzie, którzy w tę świętą naukę nie wierzą, ciemiężco wrogów, – nie łączą się ze mną, lecz idą napowrót drogą śmierci i błędnych wędrowań.

Olszewski

Ludzie, którzy nie widzą w niej zgodności z Prawem, nie idą do mnie, lecz wracają do przemian śmierci.

Dynowska

Ludzie małej wiary, niezdolni przyjąć tej wiedzy duchowej, Mnie dosięgnąć nie mogą, o wrogów zwycięzco, i na ten świat ułudy i śmierci wciąż powracać muszą.

Sachse

Ludzie, którzy nie wierzą tej nauce,
Ciemiężco Wroga,
nie znalazłszy mnie
tułają się na drodze ciągłych |narodzin i] śmierci.

Kudelska

Ludzie wiary wyzbyci, którzy z prawej drogi zeszli, nie dochodzą do mnie, o Pogromco Wroga,
Lecz powracają wciąż na ścieżkę ciągłego życia i śmierci.

Rucińska

Ludzie, którzy w tę dharmę nie wierzą, Ciemięzco Wrogów,
Nie dojdą do mnie – wracają na drogę życia i śmierci.

Szuwalska

Ludzie, którzy nie wierzą w tę duchową ścieżkę,
Nie poznawszy Mnie, wrócą do świata materii,
By ponownie się rodzić i doświadczać śmierci.

Babkiewicz

Ludzie, którym braknie wiary
w owo prawo, o pogromco,
nie sięgnąwszy mnie, wracają
na szlak transmigracji śmierci.