BhG 10.40

analiza syntaktyczna

he parantapa (o pogromco wrogów!),
mama (moich) divyānām vibhūtīnām (boskich mocy) antaḥ (koniec) na asti (nie istnieje),
vibhūteḥ tu (ale mocy) eṣaḥ vistaraḥ (ta rozległość) mayā (przeze mnie) uddeśataḥ (w skrócie) proktaḥ (powiedziana).

analiza gramatyczna

na	–	av. – nie;
antaḥ	–	anta 1i.1 m. – koniec, limit, granica, konkluzja, wnętrze, natura;
asti	–	√ as (być) Praes. P 1c.1 – jest;
mama	–	asmat sn. 6i.1 – mój;
divyānām	–	divya 6i.3 f. – boskich (od: √ div – jaśnieć, diva – niebiosa);
vibhūtīnām	–	vibhūti 6i.3 f. – mocy, potęg, bogactw (od: vi- √ bhū – powstawać, ekspandować, przejawiać);
paraṃtapa	–	param-tapa 8i.1 m. ; yaḥ parān tāpayati saḥ – ten, który sprawia cierpienie innym (od: para – drugi, inny, obcy; √ tap – topić, palić, tapas – gorąco, asceza);
eṣaḥ	–	etad sn. 1i.1 m. – ten;
tu	–	av. – ale, wtedy, z drugiej strony, i;
uddeśataḥ	–	av. – przez wzmiankowanie, w skrócie (od: ud- √ diś – pokazywać, wzmiankować, uddeśa – wskazanie, przykład, egzemplifikacja; nieodmienny ablativus zakończony na: –tas);
proktaḥ	–	prokta (pra- √ vac – mówić) PP 1i.1 m. – powiedziany;
vibhūteḥ	–	vibhūti 6i.1 f. – mocy, potęgi, bogactwa (od: vi- √ bhū – powstawać, ekspandować, przejawiać);
vistaraḥ	–	vistara 1i.1 m. – rozległy, rozwlekły, pełny opis, detale (od: vi- √ stṛ – rozciągać, ekspandować);
mayā	–	asmat sn. 3i.1 – przeze mnie;

warianty tekstu

mama divyānāṃ → śubha-divyānāṃ (pomyślnych i boskich);
vibhūter → vibhūtir / vibhūti- (potęga);

Śāṃkara

nānto’sti mama divyānāṃ vibhūtīnāṃ vistarāṇāṃ parantapa | na hīśvarasya sarvātmano divyānāṃ vibhūtīnām iyattā śakyā vaktuṃ jñātuṃ vā kenacit | eṣa tūddeśata eka-deśena prokto vibhūter vistaraḥ mayā

Rāmānuja

mama divyānāṃ kalyāṇīnāṃ vibhūtīnām anto nāsti; eṣa tu vibhūter vistaro mayā kaiścid upādhibhiḥ saṃkṣepataḥ proktaḥ

Śrīdhara

prakaraṇārtham upasaṃharati nānto 'stīti | anantatvād vibhūtīnāṃ tāḥ sākalyena vaktuṃ na śakyate | eṣa tu vibhūti-vistara uddeśata saṅkṣepataḥ proktaḥ

Madhusūdana

prakaraṇārtham upasaṃharan vibhūtiṃ saṃkṣipati nānto 'stīti | he parantapa pareṣāṃ śatrūṇāṃ kāma-krodhya-lobhādīnāṃ tāpa-janaka ! mama divyānāṃ vibhūtīnām anta iyattā nāsti | ataḥ sarvajñenāpi sā na śakyate jñātuṃ vaktuṃ vā san-mātra-viṣayatvāt sarvajñatāyāḥ | eṣa tu tvāṃ pratyuddeśata eka-deśena prokto vibhūter vistaro vistāro mayā

Viśvanātha

prakaraṇam upasaṃharati nānto 'stīti eṣa tu vistaro bāhulyam uddeśato nāma-mātrata eva kṛtaḥ

Baladeva

prakaraṇam upasaṃharati nānto 'stīti | vistaro vistāra uddeśata eka-deśata eka-deśena proktaḥ

Michalski

Moje boskie wcielenia nie mają końca, ciemiężco wrogów! – tu krótko tylko wskazałem ci ogrom moich przeobrażeń.

Olszewski

Moje przymioty nie mają końca, o Ardżuno; i wyliczyłem ci nieznaczną jeno część moich doskonałości.

Dynowska

Końca nie mają, ni granic Me boskie przejawy i władze, o wrogów zwycięzco; to com ci wymienił jest jeno drobnym Mej chwały niezmiernej przykładem.

Sachse

Bezkresne jest moje boskie bogactwo,
Ciemiężco Wroga!
Tylko w skrócie przedstawiłem ci
taki oto zasięg mej potęgi.

Kudelska

Końca nie mają moje objawienia, o Pogromco Wroga, to, co ci tu przekazałem,
Jest tylko przykładem mej nieskończonej potęgi.

Rucińska

Nie ma potęgom mym końca cudownym, Ciemięzco Wrogów
I tyłkom w wielkim ci skrócie zasięg mej mocy przedstawił!

Szuwalska

Nieskończone są Moje wcielenia.
To, co dziś usłyszałeś, jest zaledwie iskrą
Ogromu Mojej mocy.

Babkiewicz

Wrogów gromco, nie masz kresu
moim boskim wszechpotęgom,
tylko w skrócie tu wspomniałem
o mych mocy rozciągłości.