BhG 10.18

analiza syntaktyczna

he janārdana (Dźanardano!),  
ātmanaḥ (swoje) yogam (o jodze) vibhūtim ca (i o mocach) bhūyaḥ (ponownie) vistareṇa (rozwlekle) kathaya (mów).
me hi (zaiste moje) amṛtam śṛṇvataḥ (słuchającego nektaru) tṛptiḥ (zaspokojenie) na asti (nie istnieje).

analiza gramatyczna

vistareṇa	–	av. ( 3i.1 ) – rozlegle, rozwlekle, w pełni (od: vi- √ stṛ – rozciągać, ekspandować, vistara – rozwlekły);
ātmanaḥ	–	ātman 6i.1 m. – jaźni;
yogam	–	yoga 2i.1 m. – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki (od: √ yuj – zaprzęgać, łączyć);
vibhūtim	–	vibhūti 2i.1 f. – moc, potęgę, bogactwo (od: vi- √ bhū – powstawać, ekspandować, przejawiać);
ca	–	av. – i;
janārdana	–	jana-ardana 8i.1 m. – pobudzający / trapiący ludzi (od: √ jan – rodzić, stwarzać, jana – człowiek, ludzkość; √ ard – dręczyć, krzywdzić, ardana – niepokojenie, niszczenie) lub BV : yo janānām abhadram ardati sa – ten, który niszczy niepomyślność ludzi;
bhūyaḥ	–	av. – bardziej, ponownie, ponadto;
kathaya	–	√ kath (mówić, opowiadać) Imperat. P 2c.1 – mów, opowiadaj;
tṛptiḥ	–	tṛpti  1i.1 f. – zadowolenie, satysfakcja, zaspokojenie (od: √ tṛp – być zadowolonym);
hi	–	av. – ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością;
śṛṇvataḥ	–	śṛṇvant ( √ śru – słyszeć) PPr 6i.1 m. – słuchającego;
na	–	av. – nie;
asti	–	√ as (być) Praes. P 1c.1 – jest;
me	–	asmat sn. 6i.1 – mój (skrócona forma od: mama);
amṛtam	–	a-mṛta 2i.1 n. – nie umarły, wieczny; nektar, nieśmiertelność (od: √ mṛ – umierać; PP mṛta – umarły);

warianty tekstu

me ‘mṛtam → me matam (moje zdanie);

Śāṃkara

vistareṇātmano yogaṃ yogaiśvarya-śakti-viśeṣaṃ vibhūtiṃ ca vistaraṃ dhyeya-padārthānāṃ he janārdana, ardater gati-karmaṇo rūpam, asurāṇāṃ deva-pratipakṣa-bhūtānāṃ janānāṃ narakādi-gamayitṛtvāt janārdano’bhyudaya-niḥśreyasa-puruṣārtha-prayojanaṃ sarvair janair yācyate iti vā | bhūyaḥ pūrvam uktam api kathaya | tṛptiḥ paritoṣo hi yasmān nāsti me mama śṛṇvatas tvan-mukha-niḥsṛta-vākyāmṛtam

Rāmānuja

„ahaṃ sarvasya prabhavo mattas sarvaṃ pravartate” iti saṃkṣepeṇoktaṃ tava sraṣṭṛtvādiyogaṃ vibhūtiṃ niyamanaṃ ca bhūyo vistareṇa kathaya / tvayocyamānaṃ tvanmāhātmyāmṛtaṃ śṛṇvato me tṛptir nāsti; hi mamātṛptis tvayaiva viditetyabhiprāyaḥ

Śrīdhara

tad evaṃ bahirmukho 'pi citte tatra tatra vibhūti-bhedena tvac-cintaiva yathā bhavet tathā vistareṇa kathayaty āha vistareṇeti | ātmanas tava yogaṃ sarvajñatva-sarva-śaktitvādi-lakṣaṇaṃ yogaiśvaryaṃ vibhūtiṃ ca vistareṇa punaḥ kathaya | hi yatas tava vākyam amṛta-rūpaṃ śṛṇvato mama tṛptir alaṃ buddhir nāsti

Madhusūdana

ataḥ vistareṇeti | ātmanas tava yogaṃ sarvajñatva-sarva-śaktitvādi-lakṣaṇam aiśvaryātiśayaṃ vibhūtiṃ ca dhyānālambanaṃ vistareṇa saṃkṣepeṇa saptame navame coktam api bhūyaḥ kathaya sarvair janair abhyudaya-niḥśreyasa-prayojanaṃ yācyasa iti | he janārdana ! ato mamāpi yācñā tvayy ucitaiva | uktasya punaḥ kathanaṃ kuto yācase tatrāha tṛptir alaṃ-pratyayenecchā-vicchittir nāsti hi yasmāc chṛṇvataḥ śravaṇena pibatas tvad-vākyam amṛtam amṛtavat pade pade svādu svādu | atra tvad-vākyam ity anukter apahnuty-atiśayokti-rūpaka-saṅkaro 'yaṃ mādhuryātiśayānubhavenotkaṇṭhātiśayaṃ vyanakti

Viśvanātha

nana ahaṃ sarvasya prabhavo mattaḥ sarvaṃ pravartate [Gītā 10.8] ity anenaiva sarve padārthā mad-vibhūtayo mad-uktā eva vibhūtayas tathā iti matvā bhajante mām iti bhakti-yogaś cokta eva | tatrāha vistareṇeti | he janārdaneti mādṛśa-janānāṃ tvam eva hitopadeśa-mādhuryeṇa lobham utpādyārdayase yācayasīti vayaṃ kiṃ kurma iti bhāvaḥ | tvad-upadeśa-rūpam amṛtaṃ śṛṇvataḥ śruti-rasanayā svādayataḥ

Baladeva

nanu pūrva-pūrvatra ajo 'pi sann [Gītā 4.6] ity ādinājatvādi-kalyāṇa-guṇa-yogo raso 'ham [Gītā 7.8] ity ādinā vibhūtayaś cāsakṛt kathitāḥ, kiṃ punaḥ pṛcchasīti cet tatrāha vistareṇeti | sphuṭārthaṃ padyam | janārdaneti prāgvat | tvad-vākyam amṛtaṃ śṛṇvataḥ śrotra-rasanayāsvādayato mama tṛptir nāsti | atra tvad-vākyam ity anukter apahnutiḥ | prathamātiśayoktir vā tayoḥ saṅkaro vālaṅkāraḥ

Michalski

O, mów mi dalej, dręczycielu ludzi, o swej czarodziejskiej mocy i swych rozsnuciach, – jeszcze bowiem, słuchając, nie nasyciłem swych uszu oskołą twych słów!

Olszewski

Opowiedz mi obszernie o swej Jedności mistycznej i o swej cnocie najwyższej, zwycięzco ludzi. Słowa twoje są dla mnie ambrozyą, którą dość się nasycić nie mogę.

Dynowska

Sam objaw mi raz jeszcze, a obszernie, Twą Jogę i zjawy Twej chwałę niezmierną, o Dżanardano, bowiem chłonę Twych słów napój nieśmiertelny i wciąż więcej i więcej ich łaknę.

Sachse

Mów dalej, o Niepokojący, mów szeroko
o twej sile i o bogactwie twej istoty.
Kiedy słucham twych słów nieśmiertelnych,
nie mogę się nasycić.

Kudelska

Dokładnie mi raz jeszcze objaśnij swą jogę i swą potęgę, Dżanardano,
Gdyż nie nasyciłem jeszcze uszu moich twymi słowami, co są jak nektar nieśmiertelności.

Rucińska

Mów jeszcze, o Dżanardano, szeroko o swej potędze
I mocy, bom nie nasycił mych uszu słów Twych nektarem!

Szuwalska

Opisz mi swą potęgę, ukaż moc niezwykłą,
Twoje słowa są dla mnie najsłodszym nektarem.

Babkiewicz

Powiedz znowu, lecz rozciągle,
o potędze swej i jodze,
gdyż słuchania o nektarze
nigdym syty, Dręczycielu.