BhG 11.5

analiza syntaktyczna

śrī-bhagavān (chwalebny Pan) uvāca (rzekł):
he pārtha (Prythowicu!),
[tvam] (ty) me (moje) nānā-vidhāni (różnorodne) nānā-varṇākṛtīni ca (oraz mające różne barwy i kształty) śataśaḥ (setkami) atha sahasraśaḥ (a oto tysiącami) divyāni rūpāṇi (boskie postacie) paśya (zobacz).

analiza gramatyczna

śrī-bhagavān	–	śrī-bhagavant 1i.1 m. ; TP : śriyā yukto bhagavān iti – Pan połączony z majestatem (od: śrī – blask, majestat, fortuna; √ bhaj – dzielić, dostarczać, radować się, oddawać cześć, bhaga – dział, udział, pomyślność, majątek; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza, bhagavant – posiadacz fortuny);
uvāca	–	√ vac (mówić) Perf. P 1c.1 – powiedział;
paśya	–	√ dṛś (patrzeć) Imperat. P 2c.1 – zobacz;
me	–	asmat sn. 6i.1 – moje (skrócona forma od: mama);
pārtha	–	pārtha 8i.1 m. – o synu Prythy (od: √ pṛth – rozszerzać, pṛthā – Kunti, matka Pandowiców);
rūpāṇi	–	rūpa 2i.3 n. – postaci, kształty, piękno (od: √ rūp – formować);
śataśaḥ	–	av. – setkami, stukrotnie (od: śata – sto);
atha	–	av. – wówczas, a oto, co więcej, lecz, z pewnością, raczej;
sahasraśaḥ	–	av. – tysiącami, tysiąckrotnie (od: sahasra – tysiąc);
nānā-vidhāni	–	nānā-vidha 1i.3 n. – mające rozmaite części, wielorakie, różnorodne (od: nānā – różnie, rozmaicie / różny; vi- √ dhā – rozdzielać, vidhā – dział, część);
divyāni	–	divya 2i.3 n. – boskie (od: √ div – jaśnieć, diva – niebiosa);
nānā-varṇākṛtīni	–	nānā-varṇa-ākṛti 1i.3 n. ; BV :  yeṣāṃ nānā-varṇāḥ nānākṛtayaḥ santi tāni – mające rozmaite barwy i kształty (od: nānā – różnie, rozmaicie; różny; √ varṇ – barwić, rozpościerać, opowiadać, varṇa – kolor, stan społeczny; ā- √ kṛ – przyprowadzać blisko, PP ā-kṛta – ukształtowany, wybudowany, ā-kṛti – kształt, wygląd);
ca	–	av. – i;

warianty tekstu

nānā-varṇākṛtīni → nānā-varṇa-kṛtīni / nānā-varṇākṛtāni (tworzące wiele barw, ukształtowane z wielu barw);

Śāṃkara

evaṃ codito’rjunena bhagavān uvāca—
paśya me pārtha ! rūpāṇi śataśo’tha sahasraśaḥ | anekaśa ity arthaḥ | tāni ca nānā-vidhāny aneka-prakārāṇi divi bhavāni divyāny aprākṛtāni nānā-varṇākṛtīni ca nānā vilakṣaṇā nīla-pītādi-prakārā varṇās tathākṛtayaś cāvayava-saṃsthāna-viśeṣo yeṣāṃ rūpāṇāṃ tāni nānā-varṇākṛtīnī ca

Rāmānuja

evaṃ kautūhalānvitena harṣagadgadakaṇṭhena pārthena prārthito bhagavān uvāca
paśya me sarvāśrayāṇi rūpāṇi; atha śataśaḥ sahasraśaś ca nānāvidhāni nānāprakārāṇi, divyāni aprākṛtāni, nānāvarṇākṛtīni śuklakṛṣṇādinānāvarṇāni, nānākārāṇi ca paśya

Śrīdhara

evaṃ prārthitaḥ sann atyadbhutaṃ rūpaṃ darśayiyan sāvadhāno bhavety evam arjunam abhimukhīkaroti śrī-bhagavān uvāca paśyeti caturbhiḥ | rūpasyaikatve 'pi nānā-vidhatvāt rūpāṇīti bahu-vacanam | aparimitāny aneka-prakārāṇi | divyāny alaukikāni mama rūpāṇi paśya | varṇāḥ śukla-kṛṣṇādayaḥ | ākṛtayo 'vayava-viśeṣāḥ | nānā aneke varṇā ākṛtayaś ca yeṣāṃ tāni nānā-varṇākṛtīni

Madhusūdana

evam atyanta-bhaktenārjunena prārthitaḥ san śrī-bhagavān uvāca paśyeti | atra krameṇa śloka-catuṣṭaye 'pi paśyety āvṛttyātyadbhuta-rūpāṇi darśayiṣyāmi tvaṃ sāvadhāno bhavety arjunam abhimukhīkaroti bhagavān | śataśo 'tha sahasraśa ity aparimitāni tāni ca nānā-vidhāny aneka-prakārāṇi divyāny atyadbhutāni nānā vilakṣaṇā varṇā nīla-pīta-divya-prakārās tathākṛtayaś cāvayava-saṃsthāna-viśeṣā yeṣāṃ tāni nānā-varṇākṛtīni ca me mama rūpāṇi paśya | arhe loṭ | draṣṭum arho bhava he pārtha

Viśvanātha

tataś ca svāṃśasya prakṛty-antaryāmiṇaḥ prathama-puruṣasya sahasra-śīrṣā puruṣaḥ sahasrākṣaḥ sahasrapāt iti puruṣa-sūkta-proktaṃ rūpaṃ prathamam idaṃ darśayāmi | paścāt prastutopayogitvena tasyaiva kāla-rūpatvam api jñāpayiṣyāmīti manasi vimṛṣyārjunaṃ prati sāvadhāno bhava ity abhimukhīkaroti | paśya iti rūpāṇīti | ekasminn api mat-svarūpe śataśo mat-svarūpāṇi mad-vibhūtīḥ

Baladeva

evam abhyarthito bhagavān prakṛty-antaryāmiṇaṃ sahasra-śirasaṃ praśāstṛtva-pradhānaṃ devākāraṃ svāṃśaṃ pradarśayituṃ prakṛtopayogitvāt tatraiva kālātmakatāṃ ca bodhayitum arjunam avadhāpayatīty āha paśyeti caturṣu | paśyeti padāvṛttir darśanīyānāṃ rūpāṇām atyadbhutatva-dyotanārthā ca bodhyā | me mama sahasra-śīrṣākāreṇa bhāsamānasyaikasyaiva śatāni sahasrāṇi ca vibhūti-bhūtāni rūpāṇi paśya arhe loṭ tāni praṣṭum arho bhavety arthaḥ

Michalski

A więc patrz się, Partho, na moje przekształcenia – setne, tysiączne, najrozmaitsze, – boskie, – przeróżnej barwy i kształtu.

Olszewski

Błogosławiony.
Oto, synu Prithy, postacie moje sto i tysiąc razy zmienne, niebiańskie, różnej barwy i wyglądu.

Dynowska

I rzecze Pan:
Patrz tedy synu Prity, oto odsłonię przed tobą setne, tysięczne, a boskie kształty Mej tajemnicy; niezliczonych, nieskończonych postaci, zarysów i barw.

Sachse

Czcigodny rzekł:
Spójrz, synu Prithy,
na setki i tysiące mych postaci,
różnorodnych, boskich,
różnobarwnych i różnokształtnych,

Kudelska

Czcigodny pan rzecze:
Spójrz więc, Partho, na setki mych postaci, na ich tysiące,
Różnorodne w formie, boskie, o różnych kolorach i kształtach.

Rucińska

Rzekł Pan:
Spójrz, Partho, na me postacie! Oto ich setki, tysiące!
Najrozmaitsze, cudowne, różnego kształtu i barwy!

Szuwalska

»Patrz, patrz więc – odpowiedział Władca Wszystkich Bogactw –
Oto setki, tysiące postaci przeróżnych,
Figur o rozmaitych kolorach i kształtach.

Jurewicz

Czcigodny Pan rzekł:
„Zobacz, o Partho, moje postaci – po stokroć! po tysiąckroć! – boskie, wielorakie, wielobarwne, wielokształtne

Babkiewicz

Chwalebny Pan rzekł:
Synu Prythy, patrz na moje
tysiące postaci, setki,
one boskie, różnorakie,
wielobarwne, kształty stroje.