BhG 11.13

analiza syntaktyczna

tadā (wówczas) pāṇḍavaḥ (Pandowic) deva-devasya (Boga bogów) tatra śarīre (tam w ciele) anekadhā (na wiele sposobów) pravibhaktam (podzielony) eka-stham (znajdujący się w jednym [miejscu]) kṛtsnam jagat (cały świat) apaśyat (zobaczył).

analiza gramatyczna

tatra	–	av. tam (od: tat; locativus nieodmienny zakończony na -tra);
eka-stham	–	eka-stha 2i.1 n. ; yad ekasmin sthāne tiṣthati tat  – to, które znajduje się w jednym miejscu (od: eka – jeden; √ sthā – stać, stha – na końcu złożeń: znajdujący się w);
jagat	–	jagat 2i.1 n. – poruszający się; świat, ludzkość (od: √ gam – iść);
kṛtsnam	–	kṛtsna 2i.1 n. – cały;
pravibhaktam	–	pra-vi-bhakta (pra-vi- √ bhāj – dzielić, rozszczepiać) PP 2i.1 n. – rozdzielony, podzielony;
aneka-dhā	–	av. – niejednorodnie, na wiele sposobów, wielorako (od: eka – jeden; -dhā – sufiks dodawany do liczebnika, by utworzyć liczebnik wieloraki);
apaśyat	–	√ dṛś (patrzeć) Imperf. P 1c.1 – zobaczył;
deva-devasya	–	deva-deva 6i.1 m. ; TP : devānām devasyeti – Boga bogów (od: √ div – jaśnieć, bawić się, deva – bóg, niebianin);
śarīre	–	śarīra 7i.1 n. – w ciele (od: √ śri – spoczywać na, wspierać się na; lub od: √ śṝ – łamać, niszczyć, śarīra – łatwe do zniszczenia, ciało);
pāṇḍavaḥ	–	pāṇḍava 1i.1 m. – syn Pandu (od: pāṇḍu – biały, jasny, blady);
tadā	–	av. – wtedy, wówczas;

warianty tekstu

tadā → tathā (w ten sposób);

Śāṃkara

kiṃ ca—
tatra tasmin viśva-rūpa ekasmin sthitam eka-sthaṃ jagat kṛtsnaṃ pravibhaktam anekadhā deva-pitṛ-manuṣyādi-bhedair apaśyad dṛṣṭavān deva-devasya hareḥ śarīre pāṇḍāvo’rjunas tadā

Rāmānuja

tatra anantāyām avistāre, anantabāhūdaravaktranetre, aparimitatejaske, aparimitadivyāyudhopete, svocitāparimitadivyabhūṣaṇe, divyamālyāmbaradhare, divyagandhānulepane, anantāścaryamaye, devadevasya divye śarīre anekadhā pravibhaktaṃ brahmādivividhavicitradevatiryaṅmanuṣyasthāvarādibhoktṛvargapṛthivyantarikṣasvargapātālātalavitalasutalādibhogasthānabhogyabhogopakaraṇabhedabhinnaṃ prakṛtipuruṣātmakaṃ kṛtsnaṃ jagat, „ahaṃ sarvasya prabhavo mattas sarvaṃ pravartate”, „hanta te kathayiṣyāmi vibhūtīr ātmanaś śubhāḥ”, „aham ātmā guḍākeśa sarvabhūtāśayasthitaḥ”, ādityānām ahaṃ viṣṇuḥ” ityādinā, „na tad asti vinā yat syān mayā bhūtaṃ carācaram”, „viṣṭabhyāham idaṃ kṛtsnam ekāṃśena sthito jagat” ityantenoditam, ekastham ekadeśastham; pāṇḍavo bhagavatprasādalabdhataddarśanānuguṇadivyacakṣur apaśyat

Śrīdhara

tataḥ kiṃ vṛttam ity apekṣāyām āha saṃjayaḥ tatreti | anekadhā pravibhaktaṃ nānā-vibhāgenāvasthitaṃ kṛtsnaṃ jagad devadevasya śarīre tad-avayavatvenaikatraivaa pṛthag-avasthitaṃ tadā pāṇḍavo 'rjuno 'paśyat

Madhusūdana

ihaikasthaṃ jagat kṛtsnaṃ paśyādya sa-carācaram iti bhagavad-ājñaptam apy anubhūtavān arjuna ity āha tatraikastham iti | ekastham ekatra sthitaṃ jagat kṛtsnaṃ pravibhaktam anekadhā | deva-pitṛ-manuṣyādi-nānā-prakārair apaśyad devadevasya bhagavataḥ tatra viśvarūpe śarīre pāṇḍavo 'rjunas tadā viśvarūpāścarya-darśana-daśāyām

Viśvanātha

tatra tasmin yuddha-bhumāv eva devadevasya śarīre jagat brahmāṇḍaṃ kṛtsnaṃ sarvam eva gaṇayitum aśakyam ity arthaḥ | pravibhaktaṃ pṛthak pṛthaktayā sthitam ekastham ekadeśasthaṃ pratiromakūpasthaṃ pratikukṣisthaṃ vety arthaḥ | anekadhā mṛnmayaṃ hiraṇmayaṃ maṇimayaṃ vā pañcāśat-koṭi-yojana-pramāṇaṃ śata-koṭi-yojana-pramāṇaṃ lakṣa-koṭy-ādi-yojana-pramāṇaṃ vety arthaḥ

Baladeva

tataḥ kim abhūd ity apekṣāyām āha tatreti | tatra yuddha-bhūmau devadevasya kṛṣṇasya vyañjita-sahasra-śiraske śarīre śrī-vigrahe kṛtsnaṃ nikhilaṃ jagad brahmāṇḍaṃ tadā pāṇḍavo 'paśyat | pravibhaktaṃ pṛthak-pṛthag-bhūtam ekastham iti prāgvat | anekadheti mṛṇmayaṃ svarṇa-mayaṃ ratna-mayaṃ vā laghu-madhye bṛhad-bhūtaṃ vety arthaḥ

Michalski

Ujrzał wówczas Pandawa w ciele najwyższego Boga cały wszechświat złączony w jedno i różnorodnie podzielony.

Olszewski

Tam więc, w tem ciele boga bogów, syn Pandu ujrzał wszechświat cały i jedyny w swojej mnogości.

Dynowska

I oto wszechświat cały w Nim ujrzał Ardżuna, mnogość Jego niezmierną, wielość niepojętą, co w łonie Boga bogów jako jedność trwa.

Sachse

Wówczas to syn Pandu
ujrzał w ciele boga bogów
cały złożony świat — skupiony w jednym.

Kudelska

Ujrzał wtedy Ardżuna świat ogromny w całej różnorodności i
Wielości, będący jednością w ciele tego Boga bogów.

Rucińska

Zobaczył wtedy syn Pandu w tym ciele Boga nad bogi,
W tym jednym miejscu, świat cały z rozlicznych części złożony.

Szuwalska

I zobaczył Ardżuna, w jednym stojąc miejscu,
Cały wszechświat ogromny, mnogość niezliczoną
W postaci Boga bogów w całość połączoną.

Jurewicz

I tedy ujrzał Pandawa w ciele boga bogów cały świat w jedno zebrany, a podzielony wielokrotnie.

Babkiewicz

Wówczas Pandu syn zobaczył
cały wszechświat w jednym miejscu,
podzielony różnorako,
w ciele Boga wszystkich bogów.