BhG 11.46

analiza syntaktyczna

he viśva-murte (o postaci wszystkiego!), he sahasra-bāho (o tysiąc-ramienny!),  
tathā eva (właśnie tak) aham (ja) tvām (ciebie) kirīṭinam (posiadającego diadem) gadinam (posiadającego buławę) cakra-hastam (mającego dysk w ręku) draṣṭum icchāmi (pragnę ujrzeć),
tena eva (właśnie tym) catur-bhujena rūpeṇa (czteroramiennym kształtem) bhava (stań się).

analiza gramatyczna

kirīṭinam	–	kirīṭin 2i.1 m. – posiadającego diadem (od: kirīṭa – diadem, tiara, korona; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);
gadinam	–	gadin 2i.1 m. – posiadającego buławę (od: gadā – buława, maczuga; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);
cakra-hastam	–	cakra-hasta 2i.1 m. ; BV : yasya haste cakram asti saḥ – ten, w którego ręce jest dysk (od: √ car – ruszać się lub od: √ kṛ – robić, cakra – koło, cykl, dysk; hasta – ręka);
icchāmi	–	√ iṣ (pragnąć) Praes. P 3c.1 – pragnę;
tvām	–	yuṣmat sn. 2i.1 – ciebie;
draṣṭum	–	√ dṛś (patrzeć) inf. – zobaczyć;
aham	–	asmat sn. 1i.1 – ja;
tathā	–	av. – tak, w ten sposób, podobnie;
eva	–	av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
tena	–	tat sn. 3i.1 n. – przez to, tym;
eva	–	av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
rūpeṇa	–	rūpa 3i.1 n. – z postacią, z kształtem (od: √ rūp – formować);
catur-bhujena	–	catur-bhuja 3i.1 n. ; BV : yasya catvāro bhujāḥ santi tena – z tym, który ma cztery ramiona (od: catur – cztery; bhuja – ramię, ręka);
sahasra-bāho	–	sahasra-bāhu 8i.1 m. ; BV : yasya sahasraṃ bāhavaḥ santi tvam – o ty, który posiadasz tysiąc ramion (od: sahasra – tysiąc; √ baṃh – zwiększać, bāhu – ramię, przedramię);
bhava	–	√ bhū (być) Imperat. P 2c.1 – bądź;
viśva-mūrte	–	viśva-mūrti 8i.1 n. ; BV : yasya viśvaṃ mūrtir asti tvam – o ty mający postać wszystkiego! (od: √ viś – wchodzić, viśva – wszystko, całość, świat; mūrti – postać, kształt, uosobienie);

warianty tekstu

tvāṃ → tvā (ciebie);
catur-bhujena → bhujadvayena (z mającą dwie ręce);
viśva-mūrte → viśva-mūrteḥ (od tego, który ma postać wszystkiego);

Śāṃkara

kirīṭinaṃ kirīṭavantaṃ tathā gadinaṃ gadāvantaṃ cakra-hastam icchāmi tvāṃ prārthaye tvāṃ draṣṭum aham, tathaiva pūrvavad ity arthaḥ | yata evam, tasmāt tenaiva rūpeṇa vasudeva-putra-rūpeṇa catur-bhujena, sahasra-bāho ! vārtamānikena viśva-rūpeṇa, bhava viśva-mūrte | upasaṃhṛtya viśva-rūpam, tenaiva rūpeṇa bhavety arthaḥ

Rāmānuja

tathaiva pūrvavat, kirīṭinaṃ gadinaṃ cakrahastaṃ tvāṃ draṣṭum icchāmi / atas tenaiva pūrvasiddhena caturbhujena rūpeṇa yukto bhava / sahasrabāho viśvamūrte idānīṃ sahasrabāhutvena viśvaśarīratvena dṛśyamānarūpas tvaṃ tenaiva rūpeṇa yukto bhavetyarthaḥ

Śrīdhara

tad eva rūpaṃ viśeṣayann āha kirīṭinam iti | kirīṭavantam gadāvantaṃ cakra-hastaṃ ca tvāṃ draṣṭum icchāmi | pūrvaṃ yathā dṛṣṭo 'si tathaiva | ataeva he sahasra-bāho | he viśva-mūrte ! idaṃ viśva-rūpam upasaṃhṛtya tenaiva kirīṭādi-yuktena caturbhujena bhavāvirbhava | tad anena śrī-kṛṣṇam arjunaḥ pūrvam api kirīṭādi-yuktam eva paśyatīti gamyate | yat tu pūrvam uktaṃ viśva-rūpa-darśane kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca paśyāmīti | tad-bahu-kirīṭādy-abhiprāyeṇa | yad vā etāvantaṃ kālaṃ yaṃ tvāṃ kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca suprasannam apaśyaṃ tam evedānīṃ tejo-rāśiṃ durnirīkṣyaṃ paśyāmībhy evam atra vacanasya vyaktir ity avirodhaḥ

Madhusūdana

tad eva rūpaṃ vivṛṇoti kirīṭinam iti | kirīṭavantam gadāvantaṃ cakra-hastaṃ ca tvāṃ draṣṭum icchāmy ahaṃ tathaiva pūrvavad eva | atas tenaiva rūpeṇa catur-bhujena vasudevātmajatvena bhava he idānīṃ sahasra-bāho he viśva-mūrte | upasaṃhṛtya viśvarūpaṃ pūrva-rūpeṇaiva prakaṭo bhavety arthaḥ | etena sarvadā caturbhujādi-rūpam arjunena bhagavato dṛśyata ity uktam

Viśvanātha

viśeṣayann āha kirīṭinam iti | kirīṭavantam gadāvantaṃ cakra-hastaṃ ca tvāṃ draṣṭum icchāmi | pūrvaṃ yathā dṛṣṭo 'si tathaiva | ataeva he sahasra-bāho | he viśva-mūrte ! idaṃ viśva-rūpam upasaṃhṛtya tenaiva kirīṭādi-yuktena caturbhujena bhavāvirbhava | tad anena śrī-kṛṣṇam arjunaḥ pūrvam api kirīṭādi-yuktam eva paśyatīti gamyate | yat tu pūrvam uktaṃ viśva-rūpa-darśane kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca paśyāmīti | tad-bahu-kirīṭādy-abhiprāyeṇa | yad vā etāvantaṃ kālaṃ yaṃ tvāṃ kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca suprasannam apaśyaṃ tam evedānīṃ tejo-rāśiṃ durnirīkṣyaṃ paśyāmībhy evam atra vacanasya vyaktir ity avirodhaḥ

Baladeva

tat kīdṛg ity āha kirīṭinam iti | he samprati sahasra-bāho ! he viśva-mūrte ! idaṃ rūpam antarbhāvya divyābhinetṛ-naṭavat tenaiva caturbhujena rūpeṇa viśiṣṭaḥ san prādurbhava

Michalski

Chcę cię widzieć takim, jak dawniej, – w djademie na głowie, z maczugą, i tarczą w ręku, – przybierz więc swą własną postać z czterema rękami, – ty tysiącoręki, wszechkształtny!

Olszewski

Chciałbym cię widzieć raz jeszcze w twej tyarze z maczugą i dyskiem; przyjmij na nowo swoją postać czteroramienną, o ty, który masz ramiona i kształty niezliczone.

Dynowska

W lśniącym diademie ujrzeć Cie pragnę znów, z berłem i dyskiem w dłoni, czterema błogosławiącego ramiony; o wróć w ten dawny, umiłowany Twój kształt! A tę niezmierną , straszliwą, sturamienną wszechpostać Twą skryj!

Sachse

Pragnę ujrzeć cię strojnego w diadem,
z maczugą i dyskiem w dłoni!
Wróć więc do postaci czwororękiej,
o Tysiącręki, Wszechkształtny!

Kudelska

Ujrzeć cię pragnę z diademem na głowie, z buławą i tarczą w ręku,
Powróć do swego kształtu o czterech ramionach, Panie o tysiącu ramion
i formach wszelakich.

Rucińska

Chcę Cię zobaczyć w diademie, z buławą
i dyskiem w dłoni! Pod taką postacią
Czteroramienną, o Tysiącoręki,
stań znów przede mną, o Boże wszechkształtny!

Szuwalska

Chcę zobaczyć Cię teraz w niebiańskiej koronie,
Z buławą, tarczą, kwiatem, muszlą w każdej z dłoni
Czterech. O Tysiącręki! Pragnę dziś oglądać
Czteroramienną postać Twą, kosmiczna zjawo!«

Jurewicz

Chciałbym cię ujrzeć na nowo w diademie, z buławą i z dyskiem w dłoni… powróć do tej czwororamiennej postaci, o Tysiącoramienny, o Przejawie Wszystkiego!”.

Babkiewicz

Panie wszechkształtny!
Pragnę ujrzeć ciebie
w diademie, z kołem,
z buławą w swej ręce.
Dlatego przybierz,
o tysiącoręki,
czteroramienną
jako dawniej postać.