BhG 11.52

analiza syntaktyczna

śrī-bhagavān (chwalebny Pan) uvāca (rzekł),
[tvam] (ty) mama (moją) yat idam su-durdarśam rūpam (którą tę niezwykle trudną do oglądania postać) dṛṣṭavān (oglądający) asi (jesteś).
devāḥ api (nawet niebianie) nityam (zawsze) asya rūpasya (tej postaci) darśana-kāṅkṣiṇaḥ (tęskniący za widzeniem) [santi] (są).

analiza gramatyczna

śrī-bhagavān	–	śrī-bhagavant 1i.1 m. ; TP : śriyā yukto bhagavān iti – Pan połączony z majestatem (od: śrī – blask, majestat, fortuna; √ bhaj – dzielić, dostarczać, radować się, oddawać cześć, bhaga – dział, udział, pomyślność, majątek; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza, bhagavant – posiadacz fortuny);
uvāca	–	√ vac (mówić) Perf. P 1c.1 – powiedział;
sudurdarśam	–	su-dur-darśa 2i.1 n. – niezwykle trudne do oglądania (od: su – prefiks: dobry, wspaniały, piękny, szlachetny; dur / dus – prefiks: trudny, zły, twardy; √ dṛś – widzieć, darśa – widok, wygląd);
idam	–	idam 2i.1 n. – to;
rūpam	–	rūpa 2i.1 n. – postać, kształt, piękno (od: √ rūp – formować);
dṛṣṭavān	–	dṛṣṭavant ( √ dṛś – widzieć) PP 1i.1 m. – widzący;
asi	–	√ as (być) Praes. P 2c.1 – jesteś;
yat	–	yat sn. 2i.1 n. – które;
mama	–	asmat sn. 6i.1 – mój;
devāḥ	–	deva 1i.3 m. – bogowie, niebianie (od: √ div – jaśnieć, bawić się);
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
asya	–	idam sn. 6i.1 n. – tego;
rūpasya	–	rūpa 6i.1 n. – postaci, kształtu (od: √ rūp – formować);
nityam	–	av. – zawsze, ciągle (od: nitya – wrodzony, wieczny);
darśana-kāṅkṣiṇaḥ	–	darśana-kāṅkṣin 1i.3 m. ; TP : darśanaṃ kāṅkṣiṇa iti – pragnący oglądania (od: √ dṛś – widzieć, darśana – widzenie, obserwacja, spojrzenie; √ kāṅkṣ – pragnąć, tęsknić; kāṅkṣin – pragnący);

warianty tekstu

sudurdarśam → sudarśanam / durdarśanam (miłą do oglądania / straszną do oglądania);
nityaṃ darśana-kāṅkṣiṇaḥ → nityaṃ vaṃdana-kāṅkṣiṇaḥ / nitya-darśana-kāṅkṣiṇaḥ (zawsze pragnący oddawać cześć / pragnący stałego oglądania);

Śāṃkara

sudurdarśaṃ suṣṭhu duḥkhena darśanam asyeti sudurdarśam | idaṃ rūpaṃ dṛṣṭavān asi yan mama, devā apy asya mama rūpasya nityaṃ sarvadā darśana-kāṅkṣiṇaḥ | darśanepsavo’pi na tvam iva dṛṣṭavantaḥ, na drakṣyanti cety abhiprāyaḥ

Rāmānuja

mama idaṃ sarvasya praśāsane 'vasthitaṃ sarvāsrayaṃ sarvakāraṇabhūtaṃ rūpaṃ yad dṛṣṭavān asi, tat sudurdarśaṃ na kenāpi draṣṭuṃ śakyam / asya rūpasya devā api nityaṃ darśanakāṅkṣiṇaḥ, na tu dṛṣṭavantaḥ

Śrīdhara

svakṛtasyānugrahasyātidurlabhatvaṃ darśayana bhagavān uvāca sudurdarśam iti | yan mama viśva-rūpaṃ tvaṃ dṛṣṭavān asi | idaṃ sudurdarśam atyantaṃ draṣṭum aśakyam | yato devā apy asya rūpasya nityaṃ sarvadā darśanam icchanti kevalam | na punar idaṃ paśyanti

Madhusūdana

sva-kṛtasyānugrahasyātidurlabhatvaṃ darśayan śrī-bhagavān uvāca sudurdarśam iti caturbhiḥ | mama yad rūpam idānīṃ tvaṃ dṛṣṭavān asi, idaṃ viśva-rūpaṃ sudurdarśam atyantaṃ draṣṭum aśakyam | yato devā apy asya rūpasya nityaṃ sarvadā darśana-kāṅkṣiṇo na tu tvam iva pūrvaṃ dṛṣṭavanto na vāgre drakṣyantīty abhiprāyaḥ | darśanākāṅkṣāyā nityatvokteḥ

Viśvanātha

darśitasya svarūpasya māhātmyam āha sudurdarśam iti tribhiḥ | devatā api asya darśanākāṅkṣiṇa eva na tu darśanaṃ labhante | tvaṃ tu naivedam api spṛhayasi | man-mūla-svarūpa-narākāra-mahā-mādhurya-nityāsvādine tvac-cakṣuse katham etad coratām ? ataeva mayā divyaṃ dadāmi te cakṣuḥ iti divyaṃ cakṣur dattam | kintu divya-cakṣur iva divyaṃ mano na dattam ataeva divya-cakṣuṣāpi tvayā na samyaktayā rocitaṃ man-mānuṣa-rūpa-mahā-mādhuryaika-grāhi-manaskatvāt | yadi divyaṃ mano 'pi tubhyam adāsyaṃ tadā deva-loka iva bhavān apy etad viśvarūpa pūruṣa-svarūpam arocayiṣyad eveti bhāvaḥ

Baladeva

mayā pradarśitaṃ na veda-yajñādhyayaniḥ ity ādinā ślāghitaṃ ca sahasra-śiraskaṃ mad-rūpaṃ śraddadhāno mat-priya-sakho 'rjuno manuṣya-bhāva-bhāvite śrī-kṛṣṇe mayi kadācid viślatha-bhāvo mābhūd iti bhāvena svaka-rūpasya parama-puruṣārthatām upadiśati sudurdarśam iti | sahasra-śiraskaṃ mad-rūpaṃ durdarśam eva | idaṃ ca mama kṛṣṇa-rūpaṃ sudurdarśam | nāhaṃ prakāśaḥ sarvasya ity ukteḥ | yat tvaṃ sucirād dṛṣṭavān asi katham evaṃ praty emīti cet tatrāha devā apy asyeti | etac ca daśamādau garbha-stuty-ādinā prasiddham eva

Michalski

Wzniosły rzekł:
Ta moja postać, którąś widział, jest niesłychanie trudna do zobaczenia. Nawet sami bogowie spragnieni są wiecznie widoku tej postaci.

Olszewski

Błogosławiony.
Tę postać, którą tak trudno ujrzeć, a którą tyś oglądał, bogowie sami pragną ją widzieć.

Dynowska

Błogosławiony rzecze Pan:
Rzadko, zaprawdę rzadko przed ludzkim jawię się okiem w tej groźnej Mojej postaci, którąś ty widział, Ardżuno. Bogowie wszyscy i Świetlistych rzesze ujrzeć ją pragną i proszą w tęsknocie,

Sachse

Czcigodny rzekł:
Widziałeś tę moją postać,
którą najtrudniej jest oglądać.
Nawet bogowie stale tęsknią
za widokiem tej postaci.

Kudelska

Czcigodny pan rzecze:
Te mą postać, tak trudną do ujrzenia, ty tylko zobaczyłeś,
A przecież nawet bogowie wciąż pragną kształt ten oglądać.

Rucińska

Rzekł Pan:
Niezwykle trudno jest ujrzeć ten kształt mój, któryś oglądał –
Nawet bogowie wciąż tęsknią do tej postaci widoku!

Szuwalska

»Trudno – powiedział Kryszna – zobaczyć tę postać.
Wielu bogów od wieków czeka, by ją ujrzeć.

Jurewicz

Czcigodny Pan rzekł:
„Nader trudno zobaczyć tę postać, którą właśnie widziałeś. Sami bogowie oglądać ją wiecznie pragną.

Babkiewicz

Chwalebny Pan rzekł:
Moją postać, którą widzisz,
nader trudno jest zobaczyć,
i niebianie stale tęsknią
za tym, by ją mogli widzieć.