BhG 12.10

analiza syntaktyczna

[yadi] (jeśli) abhyāse api (nawet w praktyce) asamarthaḥ (niezdolny) asi (jesteś),
[tarhi] (to) mat-karma-paramaḥ (ten, który moją pracę uważa za najwyższą) bhava (bądź),
mad-artham api (nawet dla mojej korzyści) karmāṇi kurvan (spełniający czyny) siddhim (doskonałość) avāpsyasi (osiągniesz).

analiza gramatyczna

abhyāse	–	abhyāsa 7i.1 m. – w praktyce (od: abhi- √ as – powtarzać, studiować, abhy-āsa –powtarzanie, praktyka, dyscyplina);
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
asamarthaḥ	–	asamartha 1i.1 m. – nieodpowiedni, niewłaściwy, niebędący w stanie (od: sam- √ arth – czynić gotowym);
asi	–	√ as (być) Praes. P 2c.1 – jesteś;
mat-karma-paramaḥ	–	mat-karma-parama 1i.1 m. ; BV : yasya mama karma paramam asti saḥ – ten, dla którego moje dzieło jest najwyższe (od: mat – forma podstawowa zaimka osobowego ’ja’ w l.poj. używana głównie na początku złożeń; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki; para – daleki, odległy, poza, wcześniejszy, późniejszy, starożytny, ostateczny, parama – najdoskonalszy, najlepszy);
bhava	–	√ bhū (być) Imperat. P 2c.1 – bądź;
mad-artham	–	av. – dla mojej korzyści, w mojej sprawie (od: mat – forma podstawowa zaimka osobowego ’ja’ w l.poj. używana głównie na początku złożeń; √ arth – pragnąć, prosić, artha – korzyść, zdobycz,cel, zamiar, sprawa,kwestia, rzecz, użycie, na końcu złożeń: w celu, z powodu);
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
karmāṇi	–	karman 2i.3 n. – czyny, działania (od: √ kṛ – robić);
kurvan	–	kurvant ( √ kṛ – robić) PPr 1i.1 m. – czyniący, robiący;
siddhim	–	siddhi 2i.1 f. – osiągnięcie, spełnienie, doskonałość, sukces (od: √ sidh – odnosić sukces, osiągać doskonałość);
avāpsyasi	–	ava- √ āp (osiągać) Fut. P 2c.1 – osiągniesz;

warianty tekstu

‘si → san / tvaṃ / hi (będący / ty / zaiste);
siddhim → muktim (wyzwolenie);

Śāṃkara

abhyāse’py asamartho’sy aśakto’si, tarhi mat-karma-paramo bhava mad-arthaṃ karma mat-karma tat-paramaḥ mat-karma-paramaḥ, mat-karma-pradhāna ity arthaḥ | abhyāsena vinā mad-artham api karmāṇi kevalaṃ kurvan siddhiṃ sattva-śuddhi-yoga-jñāna-prāpti-dvāreṇāvāpsyasi

Rāmānuja

athaivaṃvidhasmṛtyabhyāse 'py asamartho 'si, matkarmaparamo bhava / madīyāni karmāṇy ālayanirmāṇodyonakaraṇapradīpāropaṇamārjanābhyukṣaṇopalepanapuṣpāharaṇapūjāpravartananāmasaṃkīrtanapradakṣiṇastutinamaskārādīni; tāni atyarthapriyatvenācara / atyarthapriyatvena madarthaṃ karmāṇi kurvann api acirād abhyāsayogapūrvikāṃ mayi sthirāṃ cittasthitiṃ labdhvā matprāptirūpāṃ siddhim avāpsyasi

Śrīdhara

yadi punar naivaṃ tatrāha abhyāsa iti | yadi punar abhyāse 'py aśakto 'si tarhi mat-prīty-arthāni yāni karmāṇi ekādaśy-upavāsa-vrata-caryā-pūjā-nāma-saṅkīrtanādīni tad-anuṣṭhānam eva paramaṃ yasya tādṛśo bhava | evaṃ-bhūtāni karmāṇy api mad-arthaṃ kurvan mokṣaṃ prāpsyasi

Madhusūdana

mat-prīṇanārthaṃ karma mat-karma śravaṇa-kīrtanādi-bhāgavata-dharmas tat-paramas tad-eka-niṣṭho bhava | abhyāsāsamarthye mad-arthaṃ bhāgavata-dharma-saṃjñakāni karmāṇy api kurvan siddhiṃ brahma-bhāva-lakṣaṇāṃ sattva-śuddhi-jñānotpatti-dvāreṇāvāpsyasi

Viśvanātha

abhyāse 'pīti yathā pitta-dūṣitā rasanā matsyaṇḍikāṃ necchati | tathaivāvidyā-dūṣitaṃ manas tad-rūpādikaṃ madhuram api na gṛhṇātīty atas tena durgraheṇa mahā-prabalena manasā saha yoddhuṃ mayā naiva śakyata iti manyase ced iti bhāvaḥ | mat-karmāṇi paramāṇi yasya saḥ | karmāṇi madīya-śravaṇa-kīrtana-vandanārcana-man-mandira-mārjanābhyukṣaṇa-puṣpāharaṇādi-paricaraṇādi kurvan vināpi mat-smaraṇaṃ siddhiṃ premavat-pārṣadatva-lakṣaṇāṃ prāpsyatīti

Baladeva

nanu vāyor iva manaso 'ticāpalyāt tasya pratyāhāre mama na śaktir iti cet tatrāha abhyāse 'pīti | ukta-lakṣaṇe 'bhyāse 'pi cet tvam asamarthas tarhi mat-karmāṇi paramāṇi pumartha-bhūtāni yasya tādṛśo bhava | tāni ca man-niketa-nirmāṇa-mat-puṣpa-bāṭī-secanādīni pūrvam uktāni | evaṃ sukarāṇi mad-arthāni karmāṇi kurvāṇas tvaṃ tatra tarāti-manojña-man-mūrty-uddeśa-mahimnā tādṛśe mayi nirata-manāḥ saṃsiddhiṃ mat-sāmīpya-lakṣaṇām avāpsyasīty atisugamo 'yam upāyaḥ

Michalski

Jeżeli zaś i do długotrwałego oddania nie będziesz zdolny, służ mi za pomocą czynu, spełniając bowiem swe dzieło, osiągnąć możesz doskonałość.

Olszewski

A jeżeli nie jesteś zdolny do wytrwałości, działaj zawsze w imię moje: nic nie czyniąc, coby mi nieprzyjemnem było, dojdziesz do doskonałości.

Dynowska

Gdybyś i tym stałym nie podołał ćwiczeniom, tedy pracę Mą uczyń twym celem najwyższym, w imię Moje spełniaj każdy czyn, a doskonałość zdobędziesz.

Sachse

A jeśli i na tej drodze ciągłych prób [skupienia]
nie osiągniesz należytego postępu,
uczyń mnie najwyższym celem twych uczynków.
Albowiem spełniając uczynki z myślą o mnie
dojdziesz do doskonałości.

Kudelska

A gdyś i do ćwiczeń nie jest zdolny, wtedy pracę dla mnie uczyń swym celem najwyższym,
Mnie każdy swój czyn poświęć, tak postępując, doskonałość osiągniesz.

Rucińska

Jeśliś niezdolny do ćwiczeń, to poświęć mi swoje czyny –
Dla mnie spełniając uczynki również osiągniesz spełnienie!

Szuwalska

Gdybyś i w tej praktyce wytrwać nie był w stanie,
Wtedy celem najwyższym uczyń pracę dla Mnie,
A będziesz doskonały.

Babkiewicz

Gdyś niezdolnym do praktyki,
pracy dla mnie się poświęcaj,
bo kto dla mnie spełnia czyny,
ten osiągnie doskonałość.