athaitad apy aśakto ‘si kartuṃ mad-yogam āśritaḥ
sarva-karma-phala-tyāgaṃ tataḥ kuru yatātmavān
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
atha (lecz) [tvam] (ty) etat api kartum (nawet do tego czynu) aśaktaḥ (niezdolny) asi (jesteś),
tataḥ (to) mad-yogam āśritaḥ (schroniony w mojej jodze) yatātmavān (ten, który okiełznał jaźń) sarva-karma-phala-tyāgam (wyrzeczenie się wszelkiego owocu czynu) kuru (czyń).
atha |
– |
av. – wówczas, a oto, co więcej, lecz, z pewnością, raczej; |
etat |
– |
etat sn. 2i.1 n. – to; |
api |
– |
av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet; |
aśaktaḥ |
– |
a-śakta ( √ śak – być w stanie) PP 1i.1 m. – niezdolny; |
asi |
– |
√ as (być) Praes. P 2c.1 – jesteś; |
kartum |
– |
√ kṛ (robić) inf. – zrobić; |
mad-yogam |
– |
mad-yoga 2i.1 m. ; TP : mama yoga iti – moją jogę (od: mat – forma podstawowa zaimka osobowego ’ja’ w l.poj. używana głównie na początku złożeń; √ yuj – zaprzęgać, łączyć, yoga – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej); |
āśritaḥ |
– |
āśrita (ā- √ śri – przylegać, spoczywać na, wspierać się na, polegać na) PP 1i.1 m. – wsparty, który się schronił (u kogo? – łączy się z accusativusem); |
sarva-karma-phala-tyāgam |
– |
sarva-karma-phala-tyāga 2i.1 m. ; TP : sarveṣāṃ karmaṇāṃ phalasya tyāgam iti – porzucenie owoców wszelkich czynów (od: sarva – wszystko; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki; √ phal – dojrzewać; phala – owoc, rezultat; √ tyaj – porzucać, tyāga – porzucenie, wyrzeczenie się); |
tataḥ |
– |
av. – wówczas, po tym, od tego, wskutek tego (od: tat – ablativus nieodmienny zakończony na -tas); |
kuru |
– |
√ kṛ (robić) Imperat. P 2c.1 – uczyń; |
yatātmavān |
– |
yata-ātmavant 1i.1 m. – posiadający okiełznaną jaźń (od: √ yam – zatrzymywać, powściągać, PP yata – zatrzymany, powściągnięty; ātman – jaźń; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza, ātmavant – posiadający jaźń, samo opanowany, rozważny); |
mad-yogam → udyogam (wysiłek, przedsięwzięcie);
āśritaḥ → āsthitaḥ (usytuowany);
yatātmavān → yatātma-vāk / jitātmavān (którego jaźń i mowa są okiełznane / mający jaźń pokonaną);
atha punar etad api yad uktaṃ mat-karma-paramatvam, tat kartum aśakto’si, mad-yogam, āśrito mayi kriyamāṇāni karmāṇi saṃnyasya yat karaṇaṃ teṣām anuṣṭhānaṃ sa mad-yogaḥ, tam āśritaḥ san, sarva-karma-phala-tyāgaṃ sarveṣāṃ karmaṇāṃ phala-saṃnyāsaṃ sarva-karma-phala-tyāgaṃ tato’nantaraṃ kuru yatātmavān saṃyata-cittaḥ san ity arthaḥ
atha madyogam āśrityaitad api kartuṃ na śaknoṣi madguṇānusandhānakṛtamadekapriyatvākāraṃ bhaktiyogam āśritya bhaktiyogāṅkurarūpam etan matkarmāpi kartuṃ na śaknoṣi, tato 'kṣarayogam ātmasvabhāvānusandhānarūpaṃ parabhaktijananaṃ pūrvaṣaṭkoditam āśritya tadupāyatayā sarvakarmaphalatyāgaṃ kuru / matpriyatvena madekaprāpyatābuddhir hi prakṣīṇāśeṣapāpasyaiva jāyate / yatātmavān yatamanaskaḥ / tato 'nabhisaṃhitaphalena madārādhanarūpeṇānuṣṭhitena karmaṇā siddhenātmadhyānena nivṛttāvidyādisarvatirodhāne maccheṣataikasvarūpe pratyagātmani sākṣātkṛte sati mayi parā bhaktiḥ svayam evotpadyate / tathā ca vakṣyate, „svakarmaṇā tam abhyarcya siddhiṃ vindati mānavaḥ” ity ārabhya, „vimucya nirmamaś śānto brahmabhūyāya kalapate / brahmabhūtaḥ prasannātmā na śocati na kāṅkṣati / samaḥ sarveṣu bhūteṣu madbhaktiṃ labhate parām” iti
atyantaṃ bhagavad-dharma-pariniṣṭhāyām aśaktasya pakṣāntaram āha atheti | yady etad api kartuṃ na śaknoṣi tarhi mad-ayogaṃ mad-eka-śaraṇatvam āśritaḥ san sarveṣāṃ dṛṣṭādṛṣṭārthānām āvaśyakānāṃ cāgnihotrādi-karmaṇāṃ phalāni niyata-cittaṃ bhūs tvā parityaja | etad uktaṃ bhavati mayā tāvad īśvarājñayā yathā-śakti karmāṇi kartavyāni | phalaṃ tāvad dṛṣṭam adṛṣṭaṃ vā parameśvarādhīnam ity evaṃ mayi bhāram āropya phalāsaktiṃ parityajya vartamāno mat-prasādena kṛtārtho bhaviṣyasīti
atha bahir-viṣayākṛṣṭa-cetastvād etan-mat-karma-paratvam api kartuṃ na śaknoṣi, tato mad-yogaṃ mad-eka-śaraṇatvam āśrito mayi sarva-karma-samarpaṇaṃ mad-yogas taṃ vāśritaḥ san yatātmavān yataḥ saṃyata-sarvendriya ātmavān vivekī ca san sarva-karma-phala-tyāgaṃ kuru phalābhisandhiṃ tyajety arthaḥ
etad api kartum aśaktaś cet tarhi mad-yogam āśrito mayi sarva-karma-samarpaṇam | mad-yogas tam āśritaḥ san sarva-karma-phala-tyāgaṃ prathama-ṣaṭkoktaṃ kuru | ayam arthaḥ — prathama-ṣaṭke bhagavad-arpita-niṣkāma-karma-yoga eva mokṣopāya uktaḥ | dvitīya-ṣaṭke 'smin bhakti-yoga eva bhagavat-prāpty-upāya uktaḥ | sa ca bhakti-yogo dvividhaḥ – bhagavan-niṣṭho 'ntaḥ-karaṇa-vyāpāro, bahiṣkaraṇa-vyāpāraś ca | tatra prathamas trividhaḥ – smaraṇātmako, mananātmakaś cākhaṇḍa-smaraṇāsāmarthye tad-anurāgināṃ tad-abhyāsa-rūpaṃ ceti trika evāyaṃ manda-dhiyāṃ durgamaḥ | sudhiyāṃ niraparādhānāṃ tu sugama eva | dvitīyaḥ śravaṇa-kīrtanātmakaṃ tu sarveṣāṃ sugama evopāyaḥ | evam ubhayopāya-vanto 'dhikāriṇaḥ sarvataḥ prakṛṣṭā dvitīya-ṣaṭke 'sminn uktāḥ | etat-kṛtya-samarthā indriyāṇāṃ bhagavan-niṣṭhīkṛtāv aśraddhālavaś ca bhagavad-arpita-niṣkāma-karmiṇaḥ prathama-ṣaṭkotādhikāriṇo 'smān nikṛṣṭā eveti
atha mahākulīnatva-loka-mukhyatvādinā pratibandhena bādhitas tvam anyo vai tan-man-niketa-vimārjanādi-mat-prītikara-mati-sukaram api karma cet kartum aśakto 'si tato mad-yogaṃ mac-charaṇatām āśritaḥ san sarveṣām anuṣṭhīyamānānāṃ karmaṇāṃ phala-tyāgaṃ kuru yatātmavān vijita-manā bhūtvā, tathā ca phalābhisandhi-śūnyair agnihotra-darśa-paurṇamāsy-ādibhir mad-ārādhana-rūpaiḥ karmabhir viṣa-tantuvad-antar-abhyuditena jñānena sva-parātmanoḥ śeṣa-śeṣi-bhāve 'bhyudite sva-śeṣiṇi sarvottamatvena vidite śanaiḥ śanaiḥ parāpi bhaktiḥ syād iti | evam eva vakṣyati yataḥ pravṛttir bhūtānāṃ ity ādinā mad-bhaktiṃ labhate parām ity anena
Lecz jeżeli, oddany mi całkowicie, nie będziesz mógł i tego wykonać, wyrzeknij się wtedy owocu wszystkich czynów i ducha swego powściągnij.
Byłożby i to ponad twoje siły? Zwróć się ku świętej Jedności, spełnij akt wyrzeczenia się owoców dzieł i opanuj siebie.
Lecz jeśli i na to nie starczy ci sił, tedy w zjednoczeniu ze Mną szukając ostoi, odrzuć nadzieję na plony twych prac i w równowadze skupiony trwaj.
Jeśli zaś i tego nie mógłbyś uczynić,
wówczas odwołując się do mej nauki
porzuć owoc wszelkich uczynków
jako ten, kto opanował samego siebie.
A gdy i tego uczynić nie możesz, w mej potędze szukaj ostoi,
Wyrzeknij się przywiązania do każdej czynności i skupiony trwaj.
Jeśli i tego nie umiesz, to oddaj mi się w opiekę!
Wyrzecz się plonu swych czynów, zmysły trzymając na wodzy!
Jeśli i ta droga
Jest dla ciebie zbyt trudna, to bądź mi oddany
Wyrzekając się w pełni owoców swej pracy.
Gdy i tego nie potrafisz,
szukaj wsparcia w mojej jodze,
a gdy swoją jaźń okiełznasz,
porzuć owoc wszelkich czynów.