BhG 12.16

analiza syntaktyczna

yaḥ mad-bhaktaḥ (kto jest moim wielbicielem) anapekṣaḥ (niezależny) śuciḥ (czysty) dakṣaḥ (zręczny) udāsīnaḥ (neutralny) gata-vyathaḥ (nieporuszony) sarvārambha-parityāgī (porzucający wszelkie przedsięwzięcia),
sa (ten) me (mi) priyaḥ (drogi).

analiza gramatyczna

anapekṣaḥ	–	an-apekṣa 1i.1 m. – niezależny, obojętny, nierozważny, nieostrożny  (od: apa- √ īkṣ – patrzeć w bok, opiekować się, szanować, oczekiwać, apekṣā – oczekiwanie, poleganie na);
śuciḥ	–	śuci 1i.1 m. – czysty (od: √ śuc – jaśnieć, być mokrym);
dakṣaḥ	–	dakṣa 1i.1 m. – zdolny, zręczny, biegły, ekspert, inteligentny (od: √ dakṣ – być zdolnym, być silnym);
udāsīnaḥ	–	udāsīna 1i.1 m. – neutralny, obojętny (od: ud- √ ās – siadać z dala);
gata-vyathaḥ	–	gata-vyatha 2i.3 m. ; BV : yasya vyathā gatāsti saḥ – ten, którego poruszenie odeszło (od: √ gam – iść, PP gata – odeszły; √ vyath – trząść się, drżeć, być wystraszonym, niepokoić się, vyathā – poruszenie, wzburzenie, strach);
sarvārambha-parityāgī	–	sarva-ārambha-parityāgin 1i.1 m. ; TP : sarveṣām ārambhāṇām parityāgīti – porzucający wszelkie przedsięwzięcia (od: sarva – wszystko; ā- √ rabh – osiągać, podejmować, rozpoczynać, ā-rambha – rozpoczęcie, przedsięwzięcie; pari- √ tyaj – porzucać, tyāga – porzucenie, wyrzeczenie się; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);
yaḥ	–	yat sn. 1i.1 m. – kto;
mad-bhaktaḥ	–	mad-bhakta 1i.1 m. ; TP : mama bhakta iti – mój wielbiciel (od: mat – forma podstawowa zaimka osobowego ’ja’ w l.poj. używana głównie na początku złożeń; √ bhaj – dzielić, dostarczać, radować się, oddawać cześć, PP bhakta – rozdany, rozdzielony, kochany; czciciel, wielbiciel, miłośnik, kochający, oddany);
saḥ	–	tat sn. 1i.1 m. – on;
me	–	asmat sn. 6i.1 – mój (skrócona forma od: mama);
priyaḥ	–	priya 1i.1 m. – lubiany, ukochany, miły (od: √ prī – sprawić radość);

warianty tekstu

gata-vyathaḥ → dṛḍha-vyathaḥ / na ca kṣamī (mający stałe poruszenie / i nie cierpiący);
sarvārambha-parityāgī → sarvārambha-phala-tyāgī (porzucający owoc wszelkich przedsięwzięć);
yo mad-bhaktaḥ sa → yo me bhaktaḥ sa / bhakti-mān yaḥ sa / mad-bhaktaḥ sa ca (kto jest moim wielbicielem, ten / ten, który posiada uwielbienie / i ów mój wielbiciel);

Trzecia pada BhG 12.16 jest taka sama jak trzecia pada BhG 14.25;

Śāṃkara

dehendriya-viṣaya-saṃbandhādiṣu apekṣā-viṣayeṣu anapekṣo niḥspṛhaḥ | śucir bāhyena ābhyantareṇa ca śaucena saṃpannaḥ | dakṣaḥ pratyutpanneṣu kāryeṣu sadyo yathāvat pratipattuṃ samarthaḥ | udāsīno na kasyacit mitrādeḥ pakṣaṃ bhajate yaḥ, sa udāsīno yatiḥ | gata-vyatho gata-bhayaḥ | sarvārambha-parityāgī ārabhyanteti | ārambhā ihāmutra-phala-bhogārthāni kāma-hetūni karmāṇi sarvārambhāḥ, tān parityaktuṃ śīlam asyeti sarvārambha-parityāgī yaḥ mad-bhaktaḥ saḥ me priyaḥ

Rāmānuja

anapekṣaḥ ātmavyatirikte kṛtsne vastuny anapekṣaḥ, śuciḥ śāstravihitadravyavardhitakāyaḥ, dakṣaḥ śāstrīyakriyopādānasamarthaḥ, anyatrodāsīnaḥ, ganavyathaḥ śāstrīyakriyānirvṛttau avarjanīyaśītoṣṇapuruṣasparśādiduḥkheṣu vyathārahitaḥ, sarvārambhaparityāgī śāstrīyavyatiriktasarvakarmārambhaparityāgī, ya evaṃbhūto madbhaktaḥ, sa me priyaḥ

Śrīdhara

kiṃ ca anapekṣa iti | anapekṣo yadṛcchayopasthite 'py arthe nispṛhaḥ | śucir bāhyābhyantara-śauca-sampannaḥ | dakṣo 'nalasaḥ | udāsīnaḥ pakṣapāta-rahitaḥ | gata-vyatha ādhi-śūnyaḥ | sarvān dṛṣṭādṛṣṭārthān ārambhānudyamān parityaktuṃ śīlaṃ yasya saḥ | evaṃ-bhūtaḥ san yo mad-bhaktaḥ sa me priyaḥ

Madhusūdana

kiṃ ca anapekṣa iti | nirapekṣaḥ sarveṣu bhogopakaraṇeṣu yadṛcchopanīteṣv api niḥspṛhaḥ | śuci-bāhyābhyantara-śauca-sampannaḥ | dakṣa upasthiteṣu jñātavyeṣu kartavyeṣu ca sadya eva jñātuṃ kartuṃ ca samarthaḥ | udāsīno na kasyacin mitrādeḥ pakṣaṃ bhajate yaḥ | gata-vyathaḥ parais tāḍyamānasyāpi gatā notpannā vyathā pīḍā yasya saḥ | utpannāyām api vyathāyām apakarṛṣv anapakartṛtvaṃ kṣamitvam | vyathā-kāraṇeṣu satsv apy anutpanna-vyathatvaṃ gata-gata-vyathatvam iti bhedaḥ | aihikāmuṣmika-phalāni sarvāṇi karmāṇi sarvārambhās tān parityaktuṃ śīlaṃ yasya sa sarvārambha-parityāgī sannyāsī yo mad-bhaktaḥ sa me priyaḥ

Viśvanātha

anapekṣo vyavahārika-kāryāpekṣā-rahita udāsīno vyavahārika-lokeṣv anāsaktaḥ | sarvān vyavahārikān dṛṣṭādṛṣṭārthāṃs tathā pāramārthikān api kāṃścit śāstrādhyāpanādīn ārambhān udyamān parihartuṃ śīlaṃ yasya saḥ

Baladeva

anapekṣaḥ svayam āgate 'pi bhogye nispṛhaḥ | śucir bāhyābhyantara-pāvitryavān | dakṣaḥ sva-śāstrārtha-vimarśa-samarthaḥ | udāsīnaṃu para-pakṣāgrāhī | gata-vyatho 'pakṛto 'py ādhi-śūnyaḥ | sarvārambha-parityāgī sva-bhakti-pratīpākhilodyama-rahitaḥ

Michalski

Kto się o nic nie troszczy, jest czysty, zdolny do czynu, obojętny, kto się nigdy nie gnębi, kto zaniechał wszelkich przedsięwzięć i tylko mnie kocha, ten jest mi miłym.

Olszewski

Człowiek bez skrytych myśli, czysty, zręczny, obojętny, wolny od rozterki duchowej, niezależny od niczego, cokolwiek czynić zamierza, sługa mój: oto człowiek, który mi jest drogi.

Dynowska

Kto nic nie pragnie i nie potrzebuje, kto sercem jest czysty, bezinteresowny, beztroski, sprawny, do wszelkiej chętny pracy, a obojętny na jej wyniki; kto wszystkich osobistych zaniechał przedsięwzięć, ten oddany Mój uczeń, drogi Mi jest.

Sachse

Kto niczego nie oczekuje,
czysty, dzielny, bezinteresowny,
kto wolny jest od trosk
i kto zaniechał wszelkich przedsięwzięć,
ten — będąc moim wyznawcą — jest rai drogi.

Kudelska

Kto niczego nie oczekuje, czysty, roztropny, wolny od namiętności i wszelkich wątpliwości,
Odrzucił podejmowanie działań, on jest moim czcicielem, on jest mi drogi.

Rucińska

Kto o nic niedbały, czysty, bystry, bezstronny, beztroski
zaniechał wszelkich przedsięwzięć, ten czciciel mój jest mi miły!

Szuwalska

Kto nic nie oczekuje, nie pragnie niczego,
Czysty, bystry, beztroski, bezinteresowny;
Kto zachowuje umiar we wszystkim, co robi,
Ten będąc Mnie oddanym, jest Mi bardzo drogi.

Babkiewicz

Niewzruszony i beztroski,
czysty, zręczny, neutralny,
kto przedsięwzięć wszech zaniechał –
ten mój czciciel jest mi drogi.