BhG 14.2

analiza syntaktyczna

idam jñānam (na tej wiedzy) upāśritya (wsparłszy się)
mama (moją) sādharmyam (do tej samej natury) āgatāḥ (ci, który przybyli)
sarge api (nawet podczas emanacji) na upajāyante (nie rodzą się),
pralaye ca (i podczas zniszczenia) na vyathanti (nie niepokoją się).

analiza gramatyczna

idam	–	idam 2i.1 n. – to;
jñānam	–	jñāna 2i.1 n. – wiedzę, mądrość (od: √ jñā – wiedzieć, rozumieć);
upāśritya	–	upa-ā- √ śri (przylegać, spoczywać na, wspierać się na, polegać na) absol. – wsparłszy się, schroniwszy się – u kogo? – łączy się z accusativusem);
mama	–	asmat sn. 6i.1 – mój;
sādharmyam	–	sādharmya 2i.1 m. – tę samą naturę, prawego, szlachetnego (od: sa – razem z, wespół; krótka forma od: saha lub sama; √ dhṛ – dzierżyć, posiadać, dharma – dharma; sa-dharma – taka sama natura, podobny, identyczny);
āgatāḥ	–	āgata (ā- √ gam – przychodzić) PP 1i.3 m. – przybyli;
sarge	–	sarga 7i.1 m. – podczas emanacji, podczas stworzenia (od: √ sṛj – wypuszczać, emitować);
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
na	–	av. – nie;
upajāyante	–	upa- √ jan (rodzić się, powstawać) Praes. Ā 1c.3 – powstają, rodzą się;
pralaye	–	pralaya 7i.1 m. – podczas zniknięcia, podczas rozpuszczenia, podczas końca, podczas śmierci (od: pra- √ lī – rozpuszczać, zakańczać);
na	–	av. – nie;
vyathanti	–	√ vyath (trząść się, drżeć, być wystraszonym, niepokoić się) Praes. caus. P 1c.3 – niepokoją się;
ca	–	av. – i;

warianty tekstu

upāśritya → apāśritya / āśritya (uciekłszy się do / schroniwszy się);
āgatāḥ → āsthitāḥ (pozostający);
sarge → svarge (w niebiosach);
nopajāyante → nopi jāyante / na prajāyante / na jāyaṃte (nawet nie rodzą się / nie rodzą się / nie rodzą się);
na → ca (i);
vyathanti ca → vyayaṃti ca / vyathaṃti te / viśaṃti ca / kathaṃti ca (i znikają / oni cierpią / i wchodzą / i mówią);

Śāṃkara

asyāś ca siddhair aikāntikatvaṃ darśayati—
idaṃ jñānaṃ yathoktam upāśritya, jñāna-sādhanam anuṣṭhāya ity etat, mama parameśvarasya sādharmyaṃ mat-svarūpatām āgatāḥ prāptā ity arthaḥ | na tu samāna-dharmatā sādharmyam, kṣetrajñeśvarayor bhedānabhyupagamād gītā-śāstre | phala-vādaś cāyaṃ stuty-artham ucyate | sarge’pi sṛṣṭi-kāle’pi nopajāyante | notpadyante | pralaye brahmaṇo’pi vināśa-kāle na vyathanti ca vyathāṃ nāpadyante, na cyavantīty arthaḥ

Rāmānuja

punar api taj jñānaṃ phalena viśinaṣṭi
idam vakṣyamāṇaṃ jñānam upaśritya mama sādharmyam āgatāḥ matsāmyaṃ prāptāḥ, sarge 'pi nopajāyante na sṛjikarmatāṃ bhajante; pralaye na vyathanti ca na ca saṃhṛtikarmatām

Śrīdhara

kiṃ ca idam iti | idaṃ vakṣyamāṇaṃ jñānam upāśrityedaṃ jñāna-sādhanam anuṣṭhāya mama sādharmyaṃ mad-rūpatvaṃ prāptāḥ santaḥ sarge 'pi brahmādiṣu utpādyamāneṣv api notpadyante | tathā pralaye 'pi na vyathanti | pralaye duḥkhaṃ nānubhavanti | punar nāvartanta ity arthaḥ

Madhusūdana

tasyāḥ siddhair aikāntikatvaṃ darśayati idaṃ iti | idaṃ yathoktam jñānaṃ jñāna-sādhanam upāśrityānuṣṭhāya mama parameśvarasya sādharmyaṃ mad-rūpatām atyantābhedenāgatāḥ prāptāḥ santaḥ sarge 'pi hiraṇyagarbhādiṣūtpadyamāneṣv api nopajāyante | pralaye brahmaṇo 'pi vināśa-kāle na vyathanti ca vyathante na ca līyanta ity arthaḥ

Viśvanātha

sādharmyaṃ sārūpya-lakṣaṇāṃ muktiṃ | na vyathanti na vyathante

Baladeva

idam iti | gurūpāsanayedaṃ vakṣyamāṇaṃ jñānam upāśritya prāpya janāḥ sarveśasya mama nityāvirbhūta-guṇāṣṭakasya sādharmyaṃ sādhanāvirbhāvitena tad-aṣṭakena sāmyam āgatāḥ santaḥ sarge nopajāyante sṛji-karmatāṃ nāpnuvanti pralaye na vyathante mṛti-karmatāṃ ca na yāntīti janma-mṛtyubhyāṃ rahitā muktā bhavantīti mokṣe jīva-bahutvam uktam | tad viṣṇoḥ paramaṃ padaṃ sadā paśyanti sūrayaḥ ity ādi-śrutibhyaś caitad avagatam

Michalski

Ci, którzy oparli się na tej wiedzy i zrównali się ze mną, nie narodzą się już więcej w nowym wyłonieniu i nie ucierpią, gdy się świat rozwieje.

Olszewski

Przeniknięci tą nauką, doszedłszy bo mego dostojeństwa, już się nie odradzają w dniu odrodzenia i zagłada ich nie dosięga.

Dynowska

Kto zagłębiając się w tę mądrość w Mą Istność wstępuje, ten na ziemię więcej nie wraca, nawet w nowy Stworzenia Dzień, ani też pokój jego zakłóca Noc – wszechświata zniszczenie.

Sachse

Z tej to wiedzy czerpiąc
doszli do stanu, w którym podlegają wspólnemu ze mną,
doskonałemu prawu.
Nie odradzają się już, gdy świat się rodzi,
ani nie doznają uszczerbku — gdy ginie.

Kudelska

Ci, którzy tej mądrości się oddali, oni przyjmują mój stan i moją naturę,
Nie rodzą się więcej, gdy świat powstaje, ani nie drżą, gdy świat zanika.

Rucińska

W poznaniu tym się schroniwszy, moje posiedli przymioty –
Nie rodzą się przy stworzeniu, nie giną wraz z końcem świata.

Szuwalska

Ci, którzy poznali jej głębię,
Stali się Mnie podobni i już nigdy więcej
Nie będą się rodzili, gdy świat jest stwarzany,
Ni ginęli, gdy kosmos jest unicestwiany.

Babkiewicz

Na tej wiedzy się oparłszy,
stali się mi podobnymi.
Przy stwarzaniu się nie rodzą,
nie dygocą przy zniszczeniu.