yatanto yoginaś cainaṃ paśyanty ātmany avasthitam
yatanto ‘py akṛtātmāno nainaṃ paśyanty acetasaḥ
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
yatantaḥ (trudzący się) yoginaḥ ca (i jogini) enam (jego) ātmani avasthitam (znajdującego się w sobie) paśyanti (widzą).
yatantaḥ api (chociaż trudzący się) akṛtātmānaḥ (ci, których jaźń nie jest gotowa) acetasaḥ (pozbawieni świadomości) enam (jego) na paśyanti (nie widzą).
yatantaḥ |
– |
yatant ( √ yat – podejmować wysiłek) PPr 1i.3 m. – podejmujący wysiłek, trudzący się; |
yoginaḥ |
– |
yogin 1i.3 m. – jogini, połączeni ( √ yuj – zaprzęgać, łączyć, yoga – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej); |
ca |
– |
av. – i; |
enam |
– |
etat sn. 2i.1 m. – tego; |
paśyanti |
– |
√ dṛś (patrzeć) Praes. P 1c.3 – widzą; |
ātmani |
– |
ātman 7i.1 m. – w jaźni, w sobie; |
avasthitam |
– |
ava-sthita (ava- √ sthā – znajdować się) PP 2i.1 m. – ustawionego, znajdującego się; |
yatantaḥ |
– |
yatant ( √ yat – podejmować wysiłek) PPr 1i.3 m. – podejmujący wysiłek, trudzący się; |
api |
– |
av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet; |
akṛtātmānaḥ |
– |
a-kṛta-ātman 1i.3 m. ; BV : yeṣām ātmā akṛto ‘sti te – ci, których jaźń nie jest gotowa (od: √ kṛ – robić, PP kṛta – zrobiony, uczyniony, a-kṛta – nieuczyniony, nieprzygotowany, niekompletny; ātman – jaźń); |
na |
– |
av. – nie; |
enam |
– |
etat sn. 2i.1 m. – tego; |
paśyanti |
– |
√ dṛś (patrzeć) Praes. P 1c.3 – widzą; |
acetasaḥ |
– |
a-cetas 1i.3 m. – nieprzytomni, bez świadomości, niemądrzy (od: √ cit – myśleć, poznawać; cetas – umysł, myśl, serce, świadomość); |
cainaṃ → caiva / caivaṃ / ‘py enaṃ (i zaiste / i w ten sposób / chociaż jego [widzą]);
yatanto ‘py akṛtātmāno → yatato ‘py kṛtātmāno / yatato ‘py akṛtātmāno / yataṃto ‘nyakṛtātmāno (chociaż trudzącego się mającego gotową jaźń / chociaż trudzącego się nie mającego gotowej jaźni / trudzący się, których jaźń jest gotowa dzięki innym);
nainaṃ → naivaṃ (nie w ten sposób);
yatantaḥ prayatnaṃ kurvanto yoginaś ca samāhita-cittā enaṃ prakṛtam ātmānaṃ paśyanty ayam aham asmīty upalabhanta ātmani svasyāṃ buddhāv avasthitam | yatanto’pi śāstrādi-pramāṇair akṛtātmāno’saṃskṛtātmānas tapasā indriya-jayena ca, duścaritād anuparatāḥ, aśānta-darpāḥ prayatnaṃ kurvanto’pi nainaṃ paśyanty acetaso’vivekinaḥ
matprapattipūrvakaṃ karmayogādiṣu yatamānās tair nirmalāntaḥkaraṇā yogino yogākhyena cakṣuṣā ātmani śarīre 'vasthitam api śarīrād viviktaṃ svena rūpeṇāvasthitam enaṃ paśyanti / yatamānā apy akṛtātmānaḥ matprapattivirahiṇaḥ tata evāsaṃskṛtamanasaḥ, tata eva acetasaḥ ātmāvalokanasamarthacetorahitāḥ nainaṃ paśyanti
durjñeyaś cāyaṃ yato vivekiṣv api kecit paśyanti kecin na paśyantīty āha yatanta iti | yatanto dhyānādibhiḥ prayatamānā yoginaḥ kecid enam ātmānam ātmani dehe 'vasthitaṃ viviktaṃ paśyanti | śāstrābhyāsādibhiḥ prayatnaṃ kurvāṇā apy akṛtātmāno 'viśuddha-cittā ata evācetaso manda-mataya enaṃ na paśyanti
paśyanti jñāna-cakṣuṣa ity etad vivṛṇoti yatanta iti | ātmani sva-buddhāv avasthitaṃ pratiphalitam enam ātmānam yatanto dhyānādibhiḥ prayatamānā yogina eva paśyanti | co 'vadhāraṇe | yatamānā apy akṛtātmāno yajñādibhir aśodhitāntaḥ-karaṇā ata evācetaso viveka-śūnyā nainaṃ paśyantīti vimūḍhā nānupaśyantīty etad vivaraṇam
te ca vivekino yatamānā yogina evety āha yatanta iti | akṛtātmāno 'śuddha-cittāḥ
jñāna-cakṣuṣaḥ paśyanti ity etad vivṛṇvan durjñānatāṃ tasyāh yatanta iti | kecid yogino yatamānāḥ śravaṇādy-upāyān anutiṣṭhanta ātmani śarīre 'vasthitam enam ātmānaṃ paśyanti | kecid yatamānā apy akṛtātmāno 'nirmala-cittā ato 'vacetaso 'nudita-viveka-jñānā enaṃ na paśyantīti durjñeyam ātma-tattvam ity arthaḥ
Joginowie, którzy dążą do niego, widzą go zamieszkałego w samych sobie, lecz ludzie niewykształconego ducha, nierozumni, chociaż dążą ku niemu, nie widzą go wcale.
Także ci, którzy się ćwiczą w Jedności mistycznej, widzą go w samych sobie; lecz którzy, ćwicząc się nawet, nie poprawiają się, ci nie mają umysłu zdolnego do ujrzenia go.
Ci, którzy szczerze trudzą się w Jodze widzą Go w sobie i w duszy człowieka; lecz ludzie o nierozwiniętym rozpoznawaniu dojrzeć Go nie mogą, pomimo usiłowań.
Widzą go, obecnego w nich samych,
joginowie nie szczędzący wysiłku [w drodze ku doskonałości].
Mimo wszelkich wysiłków nie dostrzegają go ci,
którzy nie rozwinęli się jeszcze wewnętrznie
i trwają w nieświadomości.
Ci jogini, którzy pragną go ujrzeć, postrzegają go jako przebywającego w nich samych,
Lecz ludzie niemądrzy, nie panujący nad swymi umysłami, nie postrzegają go, nawet jeśli próbują.
Jogini pełni starania we własnej widzą go jaźni –
Nie widzą go niedojrzali, choć trudzą się bezrozumni!
Jogini widzą w sobie to, co wewnątrz mieszka
Dzięki licznym wysiłkom. Lecz nie widzą tego
Ci, co siebie nie znają, żyjąc nieświadomie.
Którzy trudzą się jogini
widzą, że się w nich znajduje.
Nieświadomi, niegotowi,
choć się trudzą, go nie widzą.