
pravṛttiṃ ca nivṛttiṃ ca janā na vidur āsurāḥ
na śaucaṃ nāpi cācāro na satyaṃ teṣu vidyate
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
āsurāḥ janāḥ (demoniczni ludzie) pravṛttiṃ ca (i aktywności) nivṛttiṃ ca (i powściągnięcia) na viduḥ (nie znają),
teṣu [
janeṣu]
(w tych ludziach) śaucam (czystość) na vidyate (nie jest),
ācāraḥ api ca (i nawet właściwe zachowanie) na [
vidyate]
(nie jest),
satyam (prawda) na [
vidyate]
(nie jest).
pravṛttim |
– |
pravṛtti 2i.1 f. – aktywności, działania (od: pra- √ vṛt – wprawiać w ruch, obracać, dziać się); |
ca |
– |
av. – i; |
nivṛttim |
– |
nivṛttim 2i.1 f. – zatrzymania, zawrócenia, powściągnięcia (od: ni- √ vṛt – zatrzymywać); |
ca |
– |
av. – i; |
janāḥ |
– |
jana 1i.3 m. – ludzie, rasy, rody (od: √ jan – rodzić, stwarzać); |
na |
– |
av. – nie; |
viduḥ |
– |
√ vid (wiedzieć) Perf. P 1c.3 – dowiedzieli się, poznali; użyte w znaczeniu teraźniejszym – wiedzą, rozumieją; |
āsurāḥ |
– |
āsura 1i.3 m. – demoniczni, diabelscy, związani z przeciwnikami niebian (od: asura – przeciwnik niebian, demon); |
na |
– |
av. – nie; |
śaucam |
– |
śauca 1i.1 n. – czystość (od: √ śuc – jaśnieć, być mokrym, śuci – czysty); |
na |
– |
av. – nie; |
api |
– |
av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet; |
ca |
– |
av. – i; |
ācāraḥ |
– |
ācāra 1i.1 m. – postępowanie, zwyczaj, właściwe zachowanie (od: ā- √ car – zbliżać się do); |
na |
– |
av. – nie; |
satyam |
– |
satya 1i.1 n. – prawda, prawdziwość (od: √ as – być, PPr sant – będący); |
teṣu |
– |
tat sn. 7i.3 m. – w nich; |
vidyate |
– |
√ vid (być, istnieć) Praes. Ā 1c.1 – jest; |
na śaucaṃ nāpi → na śaucaṃ vāpi (lub też nie czystość);
cācāro → vācāro (lub właściwe zachowanie);
Pierwsza pada BhG 16.7 jest taka sama jak pierwsza pada BhG 18.30;
ā adhyāya-parisamāpter āsurī saṃpat prāṇi-viśeṣaṇatvena pradarśyate, pratyakṣī-karaṇena ca śakyate tasyāḥ parivarjanaṃ kartum iti—
pravṛttiṃ ca pravartanaṃ yasmin puruṣārtha-sādhane kartavye pravṛttis tām, nivṛttiṃ ca etad-viparītāṃ yasmāt anartha-hetoḥ nivartitavyaṃ sā nivṛttis tāṃ ca, janā āsurā na vidur na jānanti | na kevalaṃ pravṛtti-nivṛttī eva te na viduḥ, na śaucaṃ nāpi cācāro na satyaṃ teṣu vidyate | aśaucā anācārā māyāvino’nṛta-vādino hy āsurāḥ
pravṛttiṃ ca nivṛttiṃ ca abhyudayasādhanaṃ mokṣasādhanaṃ ca vaidikaṃ dharmam āsurā na viduḥ na jānanti / śaucam vaidikakarmayogyatvaṃ śāstrasiddham; tad bāhyam āntaraṃ cāsureṣu na vidyate / nāpi cācāraḥ tad bāhyāntaraśaucaṃ yena sandhyāvandanādinā ācāreṇa jāyate, so 'py ācāras teṣu na vidyate / yathoktam, „saṃdhyāhīno 'śucir nityam anarhas sarvakarmasu” iti / tathā satyaṃ ca teṣu na vidyate yathājñātabhūtahitarūpabhāṣaṇaṃ teṣu na vidyate
āsurīṃ vistaraśo nirūpayati pravṛttiṃ cety ādi-dvādaśabhiḥ | dharme pravṛttim adharmān nivṛttiṃ cāsura-svabhāvā janā na jānanti | ataḥ śaucam ācāraḥ satyaṃ ca teṣu nāsty eva
varjanīyām āsurīṃ sampadaṃ prāṇi-viśeṣaṇatayā tān aham ity ataḥ prāktanair dvādaśabhiḥ ślokair vivṛṇoti pravṛttim iti | pravṛttiṃ pravṛtti-viṣayaṃ dharmaṃ ca-kārāt tat-pratipādakaṃ niṣedha-vākyaṃ cāsura-svabhāvā janā na jānanti | atas teṣu na śaucaṃ dvividhaṃ nāpy ācāro manv-ādibhir uktaḥ | na satyaṃ ca priya-hita-yathārtha-bhāṣaṇaṃ vidyate | śauca-satyayor ācārāntarbhāve 'pi brāhmaṇa-parivrājaka-nyāyena pṛthag-upādānam | aśaucā anācārā anṛta-vādino hy āsurā māyāvinaḥ prasiddhāḥ
dharme pravṛttim adharmān nivṛttim
āsuraṃ sargam āha pravṛttiṃ ceti dvādaśabhiḥ | āsurā janā dharme pravṛttim adharmān nivṛttim ca na jānanti | ca-kārābhyāṃ tayoḥ pratipādake vidhi-niṣedha-vākye ca na jānanti | vedeṣv āsthābhāvād ity uktam | teṣu śaucaṃ bāhyābhyantaraṃ tat-pravṛtty-upayogi na vidyate | nāpy ācāro manvādibhir uktaḥ | na ca satyaṃ prāṇihitānubandhi yathā-dṛṣṭārtha-viṣaya-vākyam iti gṛdhra-gomāyuvat teṣām upadeśādi
Ludzie szatańscy nie wiedzą, kiedy mają działać, a kiedy wyrzec się działania. Niemasz u nich ani czystości, ani cnotliwego życia, ani prawdy.
Ludzie natury piekielnej nie znają emanacyi ani powrotu; nie masz w nich ani czystości, ani obrzędów, ani prawdy.
Ludzie o nikczemnej i mrocznej naturze nie wiedzą czym jest prawy czyn, ni słuszne wyrzeczenie; bez wstydu są, bez prawdy, bez godności, nawet postępować godziwie nie umieją.
Ludzie o naturze asurów
nie wiedzą, czym jest działanie,
a czym — niedziałanie.
Nie ma w nich ani czystości,
ani postawy godziwej, ani prawdy.
Ludzie demoniczni nie wiedzą, czym jest działanie, czym zaniechanie
działania,
Nie znajdziesz w nich czystości, dobrego postępowania i prawdy.
Nakazów ani zakazów nie znają ludzie-asury,
Ni czystość, ni obyczajność, ni prawda w nich nie przebywa!
Co czynem jest pobożnym i na czym polega
Wyrzeczenie się grzechu, nie wiedzą bezbożni.
Nie ma w nich nic czystego, godnego, prawego.
Co wykonać, co poniechać –
ród demonów nie rozumie.
Nie masz w nich krztyny czystości,
manier czy prawdomówności.