BhG 16.9

analiza syntaktyczna

alpa-buddhayaḥ (mający małą roztropność) etāṃ dṛṣṭim (taki pogląd) avaṣṭabhya (utwierdziwszy),
naṣṭātmānaḥ (którzy zniszczyli siebie) ugra-karmāṇaḥ (których czyny są przerażające) ahitāḥ (wrogowie) jagataḥ kṣayāya (w celu zniszczenia świata) prabhavanti (powstają).

analiza gramatyczna

etām	–	etat sn. 2i.1 f. – tę;
dṛṣṭim	–	dṛṣṭi 2i.1 f. – widzenie, pogląd, opinię, teorię (od: √ dṛś – widzieć PP dṛṣṭa – widziany);
avaṣṭabhya	–	ava- √ stambh (spoczywać na, chwytać, blokować) absol. – utwierdziwszy, zapanowawszy nad;
naṣṭātmānaḥ	–	naṣṭa-ātman 1i.3 m. ; BV : yeṣām ātmā naṣṭo ‘sti te – ci, których jaźń jest zniszczona; ci, którzy zniszczyli siebie (od: √ naś – zanikać, być straconym, PP naṣṭa – zniszczony; ātman – jaźń);
alpa-buddhayaḥ	–	alpa-buddhi 1i.3 m. ; BV : yeṣāṃ buddhir alpāsti te – ci, których roztropność jest mała (od: alpa – mały, drobny, nieznaczny; √ budh – budzić, rozumieć, percepować; buddhi – roztropność, rozum, myśl, rozsądek, intelekt, percepcja, poznanie, idea, pogląd);
prabhavanti	–	pra- √ bhū (powstawać, wyłaniać się) Praes. P 1c.3 – powstają, wyłaniają się;
ugra-karmāṇaḥ	–	ugra-karman 1i.3 m. ; BV : yeṣāṃ karmāṇy ugrāṇi santi te  – ci, których czyny są straszliwe (od: √ rūp – formować, ugra – silny, straszny, okrutny; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki);
kṣayāya	–	kṣaya ( √ kṣi – zmniejszać się) PF 4i.1 m. – dla zniszczenia, dla zmniejszenia, w celu destrukcji;
jagataḥ	–	jagat 6i.1 n. – świata, poruszającego się, ludzkości (od: √ gam – iść);
ahitāḥ	–	a-hita 1i.1 m. – niewłaściwi, niekorzystni, wrogowie (od: √ dhā – umieszczać, PP hita – umieszczony, ustanowiony, opanowany; dobroczynny, korzystny, pomyślny);

warianty tekstu

dṛṣṭim → budhim (roztropność);
prabhavanti → pravartaṃti / pravartate (działają, powstają);
‘hitāḥ → ‘śubhāḥ (niepomyślni);

Śāṃkara

etāṃ dṛṣṭim avaṣṭabhya āśritya naṣṭatmāno naṣṭa-svabhāvā vibhraṣṭa-para-loka-sādhanā alpa-buddhayo viṣaya-viṣayālpaiva buddhir yeṣāṃ te’lpa-buddhayaḥ prabhavanti udbhavanti ugra-karmāṇaḥ krūra-karmāṇo hiṃsātmakāḥ | kṣayāya jagataḥ prabhavantīti saṃbandhaḥ || jagato’hitāḥ śatravaḥ ity arthaḥ

Rāmānuja

etāṃ dṛṣṭim avaṣṭabhya avalambya, naṣṭātmānaḥ adṛṣṭadehātiriktātmānaḥ, alpabuddhayaḥ ghaṭādivaj jñeyabhūte dehe jñātṛtvena dehavyatirikta ātmopalabhyata iti vivekākuśalāḥ, ugrakarmāṇaḥ sarveṣāṃ hiṃsakā jagataḥ kṣayāya prabhavanti

Śrīdhara

kiṃ ca etām iti | etāṃ lokāyatikānāṃ dṛṣṭiṃ darśanam āśritya naṣṭātmano malīmasa-cittāḥ santo 'lpa-buddhayo duṣṭārtha-mātra-matayaḥ | ateva ugraṃ hiṃsraṃ karma yeṣāṃ te ahitā vairiṇo bhūtvā jagataḥ kṣayāya prabhavanti udbhavantīty arthaḥ

Madhusūdana

iyaṃ dṛṣṭiḥ śāstrīya-dṛṣṭivad iṣṭaivety āśaṅkyāha etām iti | etāṃ prāg-uktāṃ lokāyatika-dṛṣṭim avaṣṭabhyālambya naṣṭatmāno bhraṣṭa-para-loka-sādhanā alpa-buddhayo dṛṣṭa-mātroddeśa-pravṛtta-mataya ugra-karmāṇo hiṃsā ahitāḥ śatravo jagataḥ prāṇi-jātasya kṣayāya vyāghra-sarpādi-rūpeṇa prabhavanti utpadyante | tasmād iyaṃ dṛṣṭir atyantādho-gati-hetutayā sarvātmanā śreyo 'rthibhir avaheyaivety arthaḥ

Viśvanātha

evaṃ vādino 'surāḥ kecin naṣṭātmānaḥ kecid alpajñānāḥ kecid ugra-karmāṇaḥ svacchandācārā mahā-nārakino bhavantīty āha | etām ity ekādaśabhiḥ | avaṣṭabhya ālambya

Baladeva

sva-sva-mata-nirṇāyakāni darśanāni ca taiḥ kṛtāni yāny āsthāya jagad-vinaśyatīty āha etām iti jātyaika-vacanam | etāni darśanāny avaṣṭabhyālambyālpa-buddhayo naṣṭātmāno 'dṛṣṭa-dehādi-viviktātma-tattvā ugra-karmāṇo hiṃsā-paiśunya-pāruṣyādi-karma-niṣṭhā jagato 'hitāḥ śatravaś ca santasya kṣayāya prabhavanti parmārthāj jagad-bhraṃśayantīty arthaḥ

Michalski

Uwięźli w takim pojmowaniu gubią swą duszę – nierozumni, rodząc się na ziemi dla gwałtownych czynów na zgubę świata, niby wrogowie rodzaju ludzkiego.

Olszewski

Takiem jest ich świata pojmowanie, i gubiąc się w samych sobie, zmniejszając władze swej duszy, oddają się czynom gwałtownym i są wrogami rodzaju ludzkiego.

Dynowska

Widząc tak wszystko na opak, ci bezrozumni gubią swe dusze; dzikich, okrutnych dopuszczając się czynów, stając się siłą niszczącą, na zgubę świata działają.

Sachse

Takie żywiąc przekonania,
zgubieni, niewiele zdolni zrozumieć,
mnożą, nieszczęśni, czyny zbrodnicze,
na zgubę światu.

Kudelska

Ci ludzie, tak niewiele wiedzący, przyjmując taki pogląd, niszczą swe dusze i dopuszczają się czynów okrutnych,
Oni, nienawistni wobec świata, dążą ku jego zagładzie.

Rucińska

Hołdując takim poglądom, straceńcy, ciasnych umysłów,
Złoczyńcy i krzywdziciele, powstają na zgubę światu!

Szuwalska

W takim przekonaniu
Na zgubę swą, niemądrzy, przez czyny okrutne
Niszczą świat.

Babkiewicz

W sądzie tym się utwierdziwszy,
wrodzy, o okrutnych czynach,
ich myśl wąska, jaźń zgubiona,
dążą do zagłady świata.