BhG 16.15

analiza syntaktyczna

[aham] (ja) āḍhyaḥ (majętny) abhijana-vān [ca] (i szlachetnie urodzony) asmi (jestem).
mayā (do mnie) kaḥ sadṛśaḥ anyaḥ (kto inny podobny?) asti (jest).
[aham] (ja) yakṣye (złożę ofiarę),
[aham] (ja) dāsyāmi (będę rozdawał [dary]),
[aham] (ja) modiṣye iti (będę się radować),
[evam] (w ten sposób) [te] ajñāna-vimohitāḥ (oni omroczeni przez niewiedzę) [santi] (są).

analiza gramatyczna

āḍhyaḥ	–	āḍhya 1i.1 m. – bogaty, majętny (od: √ ṛdh – wzrastać, prosperować);
abhijanavān	–	abhi-janavant 1i.1 m. – mający szlachetne pochodzenie (od: -abhi – prefiks: ze wszystkich stron; √ jan – rodzić, stwarzać, jana – człowiek, stworzenie; abhi-jana – rodzina, ród, szlachetne pochodzenie; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza);
asmi	–	√ as (być) Praes. P 3c.1 – jestem;
kaḥ	–	kim sn. 1i.1 m. – kto;
anyaḥ	–	anya sn. 1i.1 m. – inny;
asti	–	√ as (być) Praes. P 1c.1 – jest;
sadṛśaḥ	–	sadṛśa 1i.1 m. – przypominający, podobny (do kogo: wymaga instrumentalisu);
mayā	–	asmat sn. 3i.1 – do mnie;
yakṣye	–	√ yaj (poświęcać, składać w ofierze, czcić) Fut. Ā 3c.1 – ofiaruję, będę składać ofiarę;
dāsyāmi	–	√ dā (cieszyć się) Fut. P 3c.1 – będę rozdawać;
modiṣye	–	√ mud (cieszyć się) Fut. Ā 3c.1 – będę się cieszył, będę się radować;
iti	–	av. – tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
ajñāna-vimohitāḥ	–	ajñāna-mohita 1i.3 m. ; TP : ajñānena vimohitā iti – wprawieni w omroczenie przez niewiedzę (od: √ jñā – wiedzieć, rozumieć, a-jñāna – niewiedza, głupota; vi- √ muh – mylić się, być skonfundowanym, omroczonym, ogłupiałym) PP caus. vi-mohita – omroczony, wprowadzony w błąd);

warianty tekstu

āḍhyo ‘bhijanavān → adyābhijanavān / āḍhyo ‘pi janavān  (dzisiaj szlachetnie urodzony / majętny i posiadający ludzi);
sadṛśo mayā → sadṛśo ‘pi vā (lub choćby podobny);
modiṣya ity ajñāna-vimohi → madiṣye ‘ty-ajñāna-vimohi (będę się cieszyć, nadmiernie omroczeni niewiedzą);
ity ajñāna-vimohi → iti jñāna-vimohi (tak omroczeni wiedzą);

Śāṃkara

āḍhyaḥ dhanena, abhijanavān saptapuruṣaṃ śrotriyatvādisaṃpannaḥ—tenāpi na mama tulyo’sti kaścit | ko’nyo’sti sadṛśas tulyaḥ mayā ? kiṃ ca, yakṣye yāgenāpy anyān abhibhaviṣyāmi, dāsyāmi naṭādibhyaḥ, modiṣye harṣaṃ cātiśayaṃ prāpsyāmi, iti evam ajñānavimohitāḥ ajñānena vimohitāḥ vividham avivekabhāvam āpannāḥ

Rāmānuja

ahaṃ svataś cāḍhyo 'smi; abhijanavān asmi svata evottamakule prasūto 'smi; asmin loke mayā sadṛśaḥ ko 'nyaḥ svasāmarthyalabdhasarvavibhavo vidyate? ahaṃ svayam eva yakṣye dāsyāmi, modiṣye ityajñānavimohitāḥ īśvarānugrahanirapekṣeṇa svenaiva yāgadānādikaṃ kartuṃ śakyam ityajñānavimohitā manyante

Śrīdhara

kiṃ ca āḍhya iti | āḍhyo dhanādi-sampannaḥ | abhijanavān kulīnaḥ | yakṣye yāgādy-anuṣṭhānenāpi dīkṣitāntarebhyaḥ sakāśān mahatīṃ pratiṣṭhāṃ prāpsyāmi | dāsyāmis tāvakebhyaḥ | modiṣye harṣaṃ prāpsyāmi ity evam ajñānena vimohitā mithyābhiniveśaṃ prāpitāḥ

Madhusūdana

nanu dhanena kulena vā kaścit tat-tulyaḥ syād ity ata āha āḍhya iti | āḍhyo dhanī, abhijanavān kulīno 'py aham evāsmi | ataḥ ko 'nyo 'sti sadṛśo mayā na ko 'pīty arthaḥ | yogena dānena vā kaścit tat-tulyaḥ syād ity ata āha — yakṣye yāgenāpy anyān abhibhaviṣyāmi, dāsyāmi dhanaṃ stāvakebhyo naṭādibhyaś ca | tataś ca modiṣye harṣaṃ lapsye nartakyādibhiḥ sahety evam ajñānenāvivekena vimohitā vividhaṃ mohaṃ bhrama-paramparāṃ prāpitāḥ

Viśvanātha

pralayāntāṃ pralayo maraṇaṃ tat-paryantām | etāvad iti indriyāṇi viṣaya-sukhe majjantu nāma kā cintā ity etāvad eva śāstrārtha-tātparyam iti niścitaṃ yeṣāṃ te

Baladeva

komentarz wspólny przy BhG 16.16

Michalski

Ja jestem bogaty i dobrze urodzony, – któż jest mi równy? – Ja będę składał ofiary i będę rozrzutny, będę się cieszył”, – tak myślą ludzie oślepieni przez niewiedzę.

Olszewski

jestem bogaczem, jestem wielkim panem. Któż się ze mną przyrównać może? Będę składał ofiary, szczodre jałmużny, będę zażywał uciech. – Oto jak powiadają, otumanieni przez nieświadomość;

Dynowska

jam możny, świetny, wysoko postawiony, któż mi dorówna? Będę hojne składał ofiary, rozrzucał jałmużnę i będę używał”. Tak oto, omamieni głupstwem,

Sachse

„Bogaty jestem i wysokiego rodu.
Któż inny może się ze mną równać?
Złożę ofiary, będę hojny, będę szczęśliwy”.
Tak myślą zaślepieni niewiedzą.

Kudelska

Jestem bogaty i szlachetnie urodzony, nikt nie jest mi równy,
Będę składał ofiary, rozdzielał dary i tym wszystkim się radował!”, tak są omamieni ludzie ci niemądrzy.

Rucińska

„Jam bogacz, znacznego rodu, któż równać się ze mną może?
Ofiary i dary złożę i cieszyć się będę!” – tak to

Szuwalska

Mam bogatych krewnych.
Nikt się ze mną nie równa. Chcę składać ofiary
I rozdawać jałmużnę, cieszyć się’ – tak myśli
Człowiek, który w niewiedzy żyje i obłędzie.

Babkiewicz

Jam majętny, ród mój przedni,
kogóż ze mną można równać?
Dary dam, ofiarę złożę,
będę kontent” – tak to ważą
ci niewiedzą zamroczeni.