BhG 17.19

analiza syntaktyczna

mūḍha-grāheṇa (przez błędne poglądy) ātmanaḥ pīḍayā (przez męczenie siebie) parasya utsādanārtham vā (lub w celu pognębienia innych) yat tapaḥ (która asceza) kriyate (jest praktykowana),
tat tāmasam (to tamasowe) udāhṛtam (jest oznajmione).

analiza gramatyczna

mūḍha-grāheṇa	–	mūḍha-grāha 3i.1 m. ; KD : mūḍho grāha iti  – przez omroczone rozumienie (od: √ muh – mylić się, być skonsternowanym, omroczonym, ogłupiałym, PP mūḍha – omroczony, skonsternowany; √ grah – chwytać, grāha – chwytanie, zrozumienie, pochwycone, pogląd, koncepcja);
ātmanaḥ	–	ātman 6i.1 m. – jaźni, swoje;
yat	–	yat sn. 1i.1 n. – które;
pīḍayā	–	pīḍā 3i.1 f. – przez męczenie (od: √ pīḍ – miażdżyć, męczyć, krzywdzić);
kriyate	–	√ kṛ (robić) Praes. pass. 1c.1 – jest wykonywana;
tapaḥ	–	tapas 1i.1 n. – gorąco, asceza (od: √ tap – topić, palić);
parasya	–	para 6i.1 m. – drugiego, innego, obcego;
utsādana-artham	–	av. utsādanasyārtham iti – w celu pognębienia (od: ut- √ sad – niszczyć, utsādana – zniszczenie, przewrócenie, starcie; √ arth – pragnąć, prosić, artha – korzyść, zdobycz, cel, zamiar, sprawa, kwestia, rzecz, użycie, na końcu złożeń: w celu, z powodu);
vā	–	av. – lub, i, z drugiej strony, nawet jeśli, jednakże;
tat	–	tat sn. 1i.1 n. – to;
tāmasam	–	tāmasa 1i.1 n. – związane z tamasem, tamasowe (od: √ tam – dławić się, mdleć, znikać, zatrzymywać; tamas – ciemność, mrok, tępota, bierność, jedna z trzech gun);
udāhṛtam	–	ud-ā-hṛta (ud-ā- √ hṛ – ustalać, oznajmiać) PP 1i.1 n. – ustalone, nazwane, oznajmione;

warianty tekstu

mūḍha-grāheṇa → mūḍha-graheṇa / vyūḍha-grāheṇa / gūḍha-grāheṇa / mūḍhāgrāheṇa (przez omroczone pochwycenie / przez pojmowanie rozdzielające / przez zakryte pojmowanie / wskutek niepojmowania przez omroczonych);
tapaḥ → naraiḥ (przez ludzi);
parasyotsādanārthaṃ → parasyocchādanārthaṃ (w celu obsmarowania innych);
vā → ca (i);
tāmasam → tāmasa (tamasowy);

Czwarta pada BhG 17.19 jest taka sama jak czwarta pada BhG 17.22, 18.22 i 18.39;

Śāṃkara

mūḍha-grāheṇa aviveka-niścayena ātmanaḥ pīḍayā yat kriyate tapaḥ parasya utsādanārthaṃ vināśārthaṃ vā, tat tāmasaṃ tapa udāhṛtam

Rāmānuja

mūḍhāḥ avivekinaḥ, mūḍhagrāheṇa mūḍhaiḥ kṛtenābhiniveśena ātmanaḥ śaktyādikam aparīkṣya ātmapīḍayā yat tapaḥ kriyate, parasyotsādanārthaṃ ca yat kriyate, tat tāmasam udāhṛtam

Śrīdhara

tāmasaṃ tapa āha mūḍheti | mūḍha-grāheṇāviveka-kṛtena durāgraheṇātmanā pīḍayā yat tapaḥ kriyate | parasyotsādanārthaṃ vā anyasya vināśārtham abhicāra-rūpaṃ tat tāmasam udāhṛtaṃ kathitam

Madhusūdana

mūḍha-grāheṇāvivekātiśaya-kṛtena durāgraheṇātmano dehendriya-saṃghātasya pīḍayā yat tapaḥ kriyate parasyotsādanārthaṃ vānyasya vināśārtham abhicāra-rūpaṃ vā tat tāmasam udāhṛtaṃ śiṣṭaiḥ

Viśvanātha

mūḍha-grāheṇa mauḍhya-grahaṇena | parasyotsādanārthaṃ vināśārtham

Baladeva

mūḍha-grāheṇāvivekajena durāgraheṇātmanā dehendriyādeḥ pīḍayā ca yat tapaḥ parasyotsādanārthaṃ vināśāya vā kriyate tat tāmasam

Michalski

Pokuta wreszcie pełniona dla głupstwa, dla własnej męki albo dla zguby innego człowieka – nosi nazwę tamas.

Olszewski

Surowość, zrodzona z wyobraźni zbłąkanej, która niema innego celu nad męczenie siebie samego lub zgubę innych, jest surowością mroku.

Dynowska

A gdy spaczony jest i nierozumny, udręczający ciało, lub z celem szkodzenia innym podjęty, na pewno z ciemnoty się rodzi.

Sachse

A jeśli ktoś, na skutek błędnej decyzji,
postępuje w sposób, który szkodzi jemu samemu
lub może wyrządzić krzywdę drugiej osobie,
wówczas przyjmuje się,
że jest to asceza pełna tamasu.

Kudelska

Asceza, uprawiana z umysłem pełnym pojęć obłąkanych, z bólem zadawanym sobie i niszcząca innych,
Taka asceza nazywana jest mroczna.

Rucińska

Z tępym uporem czyniona dręcząca ciało asceza
Albo na zgubę bliźniemu – nazywa się tamasową.

Szuwalska

Gdy pokutuje głupiec, wysiłkiem się dręcząc
Lub czyniąc krzywdę innym, to jego pokuta
Bez wątpienia jest tylko wysiłkiem w bierności.

Babkiewicz

Spełniana w mniemaniu błędnym
lub przez udręczanie siebie,
lub dla bliźnich pognębienia –
ta asceza zwie się mroczną.