BhG 17.24

analiza syntaktyczna

tasmāt (dlatego) om iti (OM) udāhṛtya (oznajmiwszy),
brahma-vādinām (dysputantów brahmana) vidhānoktāḥ (opisane w pouczeniu) yajña-dāna-tapaḥ-kriyāḥ (akty ofiarne, darowizny i ascetyczne) satatam (zawsze) pravartante (mają miejsce).

analiza gramatyczna

tasmāt	–	av. – dlatego (od: tat sn. 5i.1 m. – z tego);
om	–	av. – OM (od: om – tak, święta głoska OM, praṇava);
iti	–	av. – tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
udāhṛtya	–	ud-ā- √ hṛ (ustalać, oznajmiać) absol. – nazwawszy, oznajmiwszy;
yajña-dāna-tapaḥ-kriyāḥ	–	yajña-dāna-tapaḥ-kriya 1i.3 m. ; DV / TP : yajñānāṃ ca dānānāṃ ca tapasāṃ ca kriyā iti – akty ofiarne, darowizny i ascetyczne (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić, yajña – ofiara, czczenie, imię Wisznu; √ dā – dawać, dāna – dar, jałmużna, dobroczynność; √ tap – topić, palić, tapas – gorąco, asceza; √ kṛ – robić, kriyā – akt, praca, szczególnie o rytualnym charakterze);
pravartante	–	pra- √ vṛt (toczyć się, poruszać) Praes. Ā 1c.3 – poruszają się, działają;
vidhānoktāḥ	–	vidhāna-ukta 1i.3 n. ; TP : vidhānenoktā iti – powiedziane przez zasady (od: vi- √ dhā – rozkładać, układać, dawać, vidhāna – porządek, ułożenie, zasada; √ vac – mówić, PP ukta – nazwane, powiedziane);
satatam	–	av. – zawsze, stale (od: sa-tata – stały, niewyczerpany, nieprzerwany);
brahma-vādinām	–	brahma-vādin 6i.3 m. ; TP : brahmanaṃ vādināṃ – tych, którzy objaśniają brahmana (od: √ bṛh – zwiększać, brahman – duch, Weda; √ vad – mówić, vāda – mowa, dysputa, doktryna; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne; vādin – mówiący, tłumaczący, oznajmiający, dyskutujący, wyjaśniający);

warianty tekstu

Druga pada BhG 17.24 jest taka sama jak trzecia pada BhG 18.3 i pierwsza pada BhG 18.5;

Śāṃkara

tasmāt om ity udāhṛtya uccārya yajña-dāna-tapaḥ-kriyā yajñādi-svarūpāḥ kriyāḥ pravartante vidhānoktāḥ śāstra-coditāḥ satataṃ sarvadā brahma-vādināṃ brahma-vadana-śīlānām

Rāmānuja

trayāṇām oṃ tat sad iti śabdānām anvayaprakāro varṇyate; prathamam om iti śabdasyānvayaprakāram āha
tasmād brahmavādinām vedādināṃ traivarṇikānāṃ yajñadānatapaḥkriyāḥ vidhānoktāḥ vedavidhānoktāḥ ādau om ity udāhṛtya satataṃ sarvadā pravartante / vedāś ca om ity udāhṛtyārabhyante / evaṃ vedānāṃ vaidikānāṃ ca yajñādīnāṃ karmaṇām om iti śabdānvayo varṇitaḥ / om itiśabdānvitavedadhāraṇāt tadanvitayajñādikarmakaraṇāc ca brāhmaṇaśabdanirdiṣṭānāṃ traivarṇikānām api om iti śabdānvayo varṇitaḥ

Śrīdhara

idānīṃ pratyekam oṅkārādīnāṃ prāśastyaṃ darśayiṣyann oṅkārasya tad evāha tasmād iti | yasmād evaṃ brahmaṇo nirdeśaḥ praśastas tasmād om ity udāhṛtya uccārya kṛtā veda-vādināṃ yajñādyāḥ śāstroktāḥ kriyāḥ satataṃ sarvadā aṅga-vaikalye 'pi prakarṣeṇa vartante | saguṇā bhavantīty arthaḥ

Madhusūdana

idānīm a-kāra-u-kāra-ma-kāra-vyākhyānena tat-samudāyoṃkāra-vyākhyānavad oṃkāra-tac-chabda-sac-chabda-vyākhyānena tat-samudāya-rūpaṃ brahmaṇo nirdeśaṃ stuty-atiśayāya vyākhyātum ārabhate caturbhiḥ | tatra prathamam oṃkāraṃ vyācaṣṭe tasmād iti | yasmād om iti brahma ity ādiṣu śrutiṣv om iti brahmaṇo nāma prasiddhaṃ tasmād om ity udāhṛtyoṃkāroccāraṇānantaraṃ vidhānoktā vidhi-śāstra-bodhitā brahma-vādināṃ veda-vādināṃ yajña-dāna-tapaḥ-kriyāḥ satataṃ pravartante prakṛṣṭatayā vaiguṇya-rāhityena vartante | yasyaikāvayavoccāraṇād apy avaiguṇyaṃ kiṃ punas tasya sarvasyoccāraṇād iti stuty-atiśayaḥ

Viśvanātha

tad evaṃ tapo-yajñādīnāṃ traividhyaṃ sāmānyato manuṣya-mātram adhikṛtyoktam | tatra ye sāttvikeṣv api madhye brahma-vādinas teṣāṃ tu brahma-nirdeśa-pūrvakā eva yajñādayo bhavantīty āha oṃ tat sad ity evaṃ brahmaṇo nirdeśo nāmnā vyapadeśaḥ smṛtaḥ | śiṣṭair deśitaḥ | tatra om iti sarva-śrutiṣu prasiddham eva brahmaṇo nāma | jagat-kāraṇatvenātiprasiddher atan-nirasanena ca prasiddhes tad iti ca | sad eva saumyedam agra āsīt iti śruteḥ sad iti ca | yasmāt oṃ tat sat śabda-vācyena brahmaṇaiva brāhmaṇā vedā yajñāś ca vihitāḥ kṛtās tasmāt om iti brahmaṇo nāmodāhṛtyoccārya vartamānānāṃ brahma-vādināṃ yajñādayaḥ pravartante

Baladeva

yasmād evaṃ tasmād om iti nirdeśam udāhṛtyoccāryānuṣṭhitā brahma-vādināṃ sāttvikānāṃ trai-varṇikānāṃ yajñādyāḥ kriyāḥ pravartante | aṅga-vaikalye 'pi sāṅgatāṃ bhajantīti

Michalski

Dlatego też czciciele Brahmana, spełniając przepisane czynności przy ofierze, darach, pokucie, zaczynają zawsze od słowa OM.

Olszewski

Dlatego teologowie spełniając akty Ofiary, dobroczynności lub umartwienia, zawsze wymawiają wyraz om.

Dynowska

Dlatego wedle wskazań Ksiąg świętych, każdą ofiarę i dar miłosierdzia, jak i ćwiczenia wewnętrzne, najświętszym słowem „Aum” poprzedzają ci, którzy o Brahmanie mówią.

Sachse

Dlatego sylaba OM towarzyszy
zalecanej przez przepis ofierze, darom i ascezie
tych, którzy wymawiają słowo „brahman”.

Kudelska

Przeto od wypowiedzenia świętej sylaby Om rozpoczynali, jak to w księgach przepisane,
Każdy czyn, ascezę, dar oraz ofiarę, ci ludzie, którzy są wyznawcami brahmana.

Rucińska

Przeto Om stale poprzedza zgodne z przepisem obrzędy
Ofiar, ascezy i darów u tych, co głoszą Brahmana.

Szuwalska

Dlatego święte księgi zalecają, aby
Wymawiać OM przed ofiar składaniem i darów
Czy przed spełnianiem pokut dla duchowych celów.
Tak czynią ci, co dążą do najwyższej prawdy.

Babkiewicz

Zatem zawsze „OM” poprzedza
w pouczeniach opisane
dar, ofiarę, ryt, ascezę
tych, co piewcą są brahmana.