BhG 18.6

analiza syntaktyczna

pārtha (Prythowicu!)
saṅgam (lgnięcie) phalāni ca (i owoce) tyaktvā (porzuciwszy)
etāni api tu karmāṇi (ale te czyny) kartavyāni iti (są do wypełnienia)
me niścitam (moja zdecydowana) uttamam (najwyższa) matam (opinia).

analiza gramatyczna

etāni	–	etat sn. 1i.3 n. – te;
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
tu	–	av. – ale, wtedy, z drugiej strony, i;
karmāṇi	–	karman 2i.3 n. – czyny, działania (od: √ kṛ – robić);
saṅgam	–	saṅga 2i.1 m. – lgnięcie, zejście się, związek, towarzystwo, nadzieje, pragnienia, przywiązania (od: sam- √ gam – schodzić się lub √ sañj – lgnąć, sklejać, kurczowo trzymać, przywiązywać się, wchodzić w kontakt);
tyaktvā	–	√ tyaj (porzucać) absol. – porzuciwszy;
phalāni	–	phala 2i.3 n. – owoce, rezultaty (od: √ phal – dojrzewać);
ca	–	av. – i;
kartavyāni	–	kartavya ( √ kṛ – robić) PF 1i.3 n. – do zrobienia, do wykonania, obowiązkowe;
iti	–	av. – tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
me	–	asmat sn. 6i.1 – mój (skrócona forma od: mama);
pārtha	–	pārtha 8i.1 m. – o synu Prythy (od: √ pṛth – rozszerzać, pṛthā – Kunti, matka Pandowiców);
niścitam	–	niścita (nir- √ ci – ustalać, decydować) PP 1i.1 n. – postanowione, ustalone, niewątpliwe,
matam	–	mata ( √ man – myśleć) PP 1i.1 n. – myślany, uważany, szanowany; myśl, opinia, punkt widzenia, wola;
uttamam	–	uttama 1i.1 n. – najlepsze, najbardziej wyniesione, najwyższe (stopień najwyższy od: ud – do góry, ponad);

warianty tekstu

tu → ca (i);
saṅgaṃ tyaktvā → tyaktvā saṅgaṃ (porzuciwszy lgnięcie);

Śāṃkara

etāny api tu karmāṇi yajña-dāna-tapāṃsi pāvanāny uktāni | saṅgam āsaktiṃ teṣu tyaktvā phalāni ca teṣāṃ parityajya kartavyānīty anuṣṭheyānīti me mama niścitaṃ matam uttamam ||
niścayaṃ śṛṇu me tatra iti pratijñāya, pāvanatvaṃ ca hetum uktvā, etāny api karmāṇi kartavyāni ity etat niścitaṃ matam uttamam iti pratijñātārthopasaṃhāra eva, nāpūrvārthaṃ vacanam, etāny apīti prakṛta-saṃnikṛṣṭārthatvopapatteḥ | sāsaṅgasya phalārthino bandha-hetava etāny api karmāṇi mumukṣoḥ kartavyānīty api-śabdasyārthaḥ | na tv anyāni karmāṇy apekṣya etāny apīti ucyate ||

anye tu varṇayanti—nityānāṃ karmaṇāṃ phalābhāvāt saṅgaṃ tyaktvā phalāni ceti nopapadyate | ata etāny apīti yāni kāmyāni karmāṇi nityebhyo’nyāni, etāny api kartavyāni, kim uta yajña-dāna-tapāṃsi nityānīti | tad asat, nityānām api karmaṇām iha phalavattvasya upapāditatvād yajño dānaṃ tapaś caiva pāvanānīty ādinā vacanena | nityāny api karmāṇi bandha-hetutvāśaṅkayā jihāsor mumukṣoḥ kutaḥ kāmyeṣu prasaṅgaḥ ? dūreṇa hy avaraṃ karma [gītā 15.8] iti ca ninditatvāt, yajñārthāt karmaṇo’nyatra [gītā 3.9] iti ca kāmya-karmaṇāṃ bandha-hetutvasya niścitatvāt | traiguṇya-viṣayā vedāḥ [gītā 2.45] traividyā māṃ somapāḥ [gītā 9.20] kṣīṇe puṇye martya-lokaṃ viśantīti [gītā 9.21] ca, dūra-vyavahitatvāc ca, na kāmyeṣu etāny apīti vyapadeśaḥ

Rāmānuja

yasmān manīṣiṇāṃ yajñadānatapaḥprabhṛtīni pāvanāni, tasmād upāsanavad etāny api yajñādikarmāṇi madārādhanarūpāṇi, saṅgam karmaṇi mamatāṃ phalāni ca tyaktvā aharahar āprayāṇād upāsananivṛttaye mumukṣuṇā kartavyānīti mama niścitam uttamaṃ matam

Śrīdhara

yena prakāreṇa kṛtāny etāni pāvanāni bhavanti taṃ prakāraṃ darśayann āha etānīti | yāni yajñādīni karmāṇi mayā pāvanānīty uktam etāny apy eva kartavyāni | katham? saṅgaṃ kartṛtvābhiniveśaṃ tyaktvā kevalam īśvarārādhantayā kartavyānīti | phalāni ca tyaktvā kartavyāni iti ca me mataṃ niścitam | ata evottamam

Viśvanātha

yena prakāreṇa kṛtāny etāni pāvanāni bhavanti taṃ prakāraṃ darśayati etāny apīti | saṅgaṃ kartṛtvābhiniveśaṃ phalābhisandhiṃ ca | phalābhisandhi-kartṛtvābhiniveśayos tyāga eva tyāgaḥ sannyāsaś cocyata ity bhāvaḥ

Baladeva

yajñādīnāṃ pāvanatā-prakāram āha etāny apīti | saṅgaṃ kartṛtvābhiniveśaṃ phalāni ca pratipaoktāni pitṛ-lokādīni ca sarvāṇi tyaktvā kevalam īśvarārcana-dhiyā kartavyānīti me mayā niścitam ata uttamam idaṃ matam | kartṛtvābhiniveśa-tyāgasyāpi praveśāt pārtha-sārather mataṃ varīyaḥ

Michalski

Ale nawet i te czyny należy spełniać, wyrzekszy się skłonności do nich i ich owocu, – oto jest me najwyższe, ostateczne postanowienie, o Partho!

Olszewski

Lecz jeżeliś wypędził żądze i zrzekł się owocu dzieł, moim nakazem, moją wolą najwyższą jest, abyś je czynił.

Dynowska

Lecz i te czynności bezinteresowne być muszą, pełnić je należy na żadną nie licząc nagrodę, jest to Moje niewzruszone przekonanie, o Parto.

Sachse

Należy więc spełniać te uczynki,
bez przywiązania jednak i bez nadziei na ich owoc.
Takie jest me najgłębsze przekonanie,
o synu Prithy.

Kudelska

Każde działanie powinno się wykonywać, porzucając do niego przywiązanie i owoce z niego płynące,
To jest, Partho, me pewne i ostatnie o tym zdanie.

Rucińska

Lecz Czyny te, przywiązania wyrzekłszy się i owoców,
Spełniać należy – to, Partho, mój wyrok i sąd najwyższy!

Szuwalska

Lecz należy je spełniać, nic nie oczekując,
Jak święty obowiązek. Takie jest Me zdanie.

Babkiewicz

Czyny te należy spełniać,
Partho, kiedy się porzuci
przywiązanie oraz owoc –
oto mój najwyższy pogląd.