sve sve karmaṇy abhirataḥ saṃsiddhiṃ labhate naraḥ
sva-karma-nirataḥ siddhiṃ yathā vindati tac chṛṇu
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
sve sve (we własnym) karmaṇi (w czynie) abhirataḥ naraḥ (człowiek znajdujący radość) saṃsiddhim (doskonałość) labhate (osiąga).
yathā (jak) sva-karma-nirataḥ (radujący się swym dziełem) siddhim (doskonałość) vindati (odnajduje),
[
tvam]
(ty) tat (o tym) śṛṇu (posłuchaj).
sve sve |
– |
sva sn. 7i.1 n. – we własnym, w swoim (podwojenie w znaczeniu dystrybutywnym); |
karmaṇi |
– |
karman 7i.1 n. – w czynie, w działaniu (od: √ kṛ – robić); |
abhirataḥ |
– |
abhirata (abhi- √ ram – radować się, bawić) PP 1i.1 m. – radujący się, znajdujący przyjemność w (wymaga locativusu); |
saṃsiddhim |
– |
sam-siddhi 2i.1 f. – osiągnięcie, spełnienie, doskonałość, sukces (od: √ sidh – odnosić sukces, osiągać doskonałość); |
labhate |
– |
√ labh (zabierać, zdobywać) Praes. Ā 1c.1 – osiąga, zdobywa; |
naraḥ |
– |
nara 1i.1 m. – człowiek (od: nṛ – człowiek, ludzkość); |
sva-karma-nirataḥ |
– |
sva-karma-nirata 1i.1 m. ; TP : svasya karmaṇi nirata iti – znajdujący radość we własnym czynie (od: sva – własny, swój; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki; ni- √ ram – radować się, bawić się, PP nirata – radujący się – czym? wymaga locativusu); |
siddhim |
– |
siddhi 2i.1 f. – sukcesu, doskonałość, osiągnięcie, spełnienie (od: √ sidh – odnosić sukces, osiągać doskonałość); |
yathā |
– |
av. – tak jak (korelatyw do: tathā); |
vindati |
– |
√ vid (znajdować) Praes. P 1c.1 – znajduje, osiąga; |
tat |
– |
tat sn. 2i.1 n. – to; |
śṛṇu |
– |
√ śru (słuchać) Imperat. P 2c.1 – słuchaj; |
naraḥ → parām (najwyższy);
siddhiṃ → śuddhim (czystość);
sva-karma-nirataḥ siddhiṃ → athātaḥ saṃpravakṣyāmi (teraz powiem);
eteṣāṃ jāti-vihitānāṃ karmaṇāṃ samyag-anuṣṭhitānāṃ svarga-prāptiḥ phalaṃ svabhāvataḥ, varṇā āśramāś ca sva-karma-niṣṭhāḥ pretya karma-phalam anubhūya tataḥ śeṣeṇa viśiṣṭa-deśa-jāti-kula-dharmāyuḥ-śruta-vṛtta-vitta-sukha-medhaso janma pratipadyanta ity ādi-smṛtibhyaḥ | purāṇe ca varṇinām āśramiṇāṃ ca loka-phala-bheda-viśeṣa-smaraṇāt | kāraṇāntarāt tv idaṃ vakṣyamāṇaṃ phalaṃ—
sve sve yathokta-lakṣaṇa-bhede karmaṇy abhiratas tat-paraḥ saṃsiddhiṃ sva-karmānuṣṭhānād aśuddhi-kṣaye sati kāyendriyāṇāṃ jñāna-niṣṭhā-yogyatā-lakṣaṇāṃ saṃsiddhiṃ labhate prāpnoti naro’dhikṛtaḥ puruṣaḥ | kiṃ sva-karmānuṣṭhānata eva sākṣāt saṃsiddhiḥ ? na | kathaṃ tarhi ? sva-karma-nirataḥ siddhiṃ yathā yena prakāreṇa vindati, tac chṛṇu
sve sve yathodite karmaṇy abhirato naraḥ saṃsiddhiṃ paramapadaprāptiṃ labhate / svakarmanirato yathā siddhiṃ vindati paramapadaṃ prāpnoti, tathā śṛṇu
evambhūtasya brāhmaṇādi-karmaṇo jñāna-hetutvam āha sve sve iti | sva-svādhikāra-vihite karmaṇy abhirataḥ pariniṣṭhito naraḥ saṃsiddhiṃ jñāna-yogyatāṃ labhate | karmaṇāṃ jñāna-prāpti-prakāram āha sva-karmeti-sārdhena | sva-karma-pariniṣṭhito yathā yena prakāreṇa tattva-jñānaṃ labhate tat prakāraṃ śṛṇu
brak komentarza do BhG 18.46
uktānāṃ karmaṇāṃ jñāna-hetutām āha sve sve iti | sva-sva-varṇāśrama-vihite karmaṇy abhiratas tad-anuṣṭhātā naraḥ saṃsiddhiṃ viśa-tantuvat karmāntargataṃ jñāna-niṣṭhāṃ labhate | nanu bandhakena karmaṇāṃ vimocikā jñāna-niṣṭhā katham iti ced buddhi-viśeṣād ity āha sva-karmeti
Człowiek, który chętnie spełnia każdy swój czyn, – zdobywa doskonałość, – a w jaki sposób przy chętnym czynie można się stać doskonałym, posłuchaj.
Człowiek, zadowolony ze swoich obowiązków, jakiemikolwiek one by były, dochodzi bo doskonałości. Posłuchaj jednak, w jaki sposób człowiek może do niej dojść:
Każdy może osiągnąć doskonałość całym sercem pełniąc swe własne, z naturą jego zgodne zadanie. Posłuchaj, o Ardżuno, jak zdobywa doskonałość człowiek, który powołaniu swemu jest wierny.
Doskonałość osiąga człowiek rad ze swego losu.
Posłuchaj więc,
w jaki sposób osiąga doskonałość ten,
kto swój los przyjmuje z radością.
Każdy człowiek, który wypełnia sobie przyrodzone obowiązki, doskonałość osiąga,
Wysłuchaj teraz, jak osiągnąć doskonałość, wypełniając swą powinność.
Czynowi swemu oddany człowiek osiąga spełnienie,
A jak je znajduje, czynem zajęty swoim, posłuchaj!
Postępując stosownie do swojej natury,
Doskonałość osiągnąć może każdy człowiek.
Kto swym czynem się raduje,
ten osiąga doskonałość.
Słuchaj o tym, jak znajduje
sukces człek, co rad jest z dzieła.