BhG 18.57

analiza syntaktyczna

[tvam] (ty) mat-paraḥ (dla którego ja jestem najwyższym) cetasā (dzięki umysłowi) sarva-karmāṇi (wszystkie czyny) mayi (we mnie) sannyasya (złożywszy),
buddhi-yogam (na jodze roztropności) upāśritya (wsparłszy się)
satatam (zawsze) mac-cittaḥ (mającym umysł we mnie) bhava (stań się).

analiza gramatyczna

cetasā	–	cetas 3i.1 n. – przez umysł, dzięki umysłowi (od: √ cit – myśleć, cetas – umysł, myśl, serce, świadomość);
sarva-karmāṇi	–	sarva-karman 2i.3 n. ; TP : sarvāṇi karmāṇi iti – wszystkie czyny  (od: sarva – wszystko; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki);
mayi	–	asmat sn. 7i.1 – we mnie;
saṃnyasya	–	sam-ni- √ as (zostawiać, odkładać, porzucać) absol. –odrzuciwszy, zrezygnowawszy, złożywszy;
mat-paraḥ	–	mat-para 1i.1 m. – yasyāhaṃ paro ‘smi saḥ – ten, dla którego ja jestem najwyższy (od: mat – forma podstawowa zaimka osobowego ’ja’ w l.poj. używana głównie na początku złożeń; para – daleki, odległy, poza, wcześniejszy, późniejszy, starożytny, ostateczny, najlepszy; na końcu złożeń: para – oddany, poświęcony, mat-para – mi oddany);
buddhi-yogam	–	buddhi-yoga 2i.1 m. ; TP : buddhyā kṛtaṃ yogam iti – jogę powstałą dzięki roztropności (od: √ budh – budzić, rozumieć, percepować; buddhi – roztropność, rozum, myśl, rozsądek, intelekt, percepcja, poznanie, idea, pogląd; √ yuj – zaprzęgać, łączyć, yoga  – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej);
upāśritya	–	upa-ā- √ śri (przylegać, spoczywać na, wspierać się na, polegać na) absol. – wsparłszy się, schroniwszy się – u kogo? – łączy się z accusativusem);
mac-cittaḥ	–	mac-citta 1i.1 m. – yasya cittaṃ mayi asti saḥ – ten, którego umysł jest we mnie (od: mat – forma podstawowa zaimka osobowego ’ja’ w l.poj. używana głównie na początku złożeń; √ cit – myśleć, poznawać, PP citta – pomyślany; myśl, umysł, serce, świadomość);
satatam	–	av. – zawsze, stale (od: sa-tata – stały, niewyczerpany, nieprzerwany);
bhava	–	√ bhū (być) Imperat. P 2c.1 – bądź;

warianty tekstu

mat paraḥ → bhārata (potomku Bharaty!);
buddhi-yogam → śuddhi-yogam (jogę czystości);
upāśritya → samāśritya / apāśritya (schroniwszy się / używszy);

Druga pada BhG 18.57 jest taka sama jak druga pada BhG 12.6;

Śāṃkara

yasmāt evaṃ—
cetasā vivekabuddhyā sarva-karmāṇi dṛṣṭadṛṣṭarthāni mayi īśvare saṃnyasya yat karoṣi yada nāsīti uktanyāyena, mat-paro’haṃ vāsudevaḥ paro yasya tava sa tvaṃ mat-paraḥ san mayyarpitasarvātmabhāvo buddhi-yogaṃ samāhitabuddhitvaṃ buddhi-yogas taṃ buddhi-yogam apāśrityāpāśrayo’nanyaśaraṇatvaṃ mac-cittaḥ mayy evaś cittaṃ yasya tava sa tvaṃ mac-cittaḥ satataṃ sarvadā bhava

Rāmānuja

yasmād evam, tasmāt
cetasā ātmano madīyatvamanniyāmyatvabuddhyā / uktaṃ hi, „mayi sarvāṇi karmāṇi saṃnyasyādhyātmacetasā” iti / sarvakarmāṇi sakartṛkāṇi sārādhyāni mayi saṃnyasya, matparaḥ aham eva phalatayā prāpya ity anusaṃdhānaḥ, karmāṇi kurvan imam eva buddhiyogam upāśritya satataṃ maccitto bhava

Śrīdhara

yasmād evaṃ tasmāt cetaseti | sarvāṇi karmāṇi | cetasā mayi saṃnyasya samarpya mat-paraḥ aham eva paraḥ prāpyaḥ puruṣārtho yasya sa vyavasāyātmikayā buddhyā yogam upāśritya satataṃ karmānuṣṭhāna-kāle 'pi brahmārpaṇaṃ brahma-havir iti (Gītā 4.24) nyāyena mayy eva cittaṃ yasya tathābhūto bhava

Viśvanātha

nanu tarhi māṃ prati tvaṃ niścayena kim ājñāpayasi | kim aham ananya-bhakto bhavāmi, kiṃ vānantarokta-lakṣaṇaḥ sakāma-bhakta eva | tatra sarva-prakṛṣṭo 'nanya-bhakto bhavituṃ na prabhaviṣyasi | nāpi sarva-bhakteṣv apakṛṣṭaḥ sakāma-bhakto bhava | kintu tvaṃ madhyama-bhakto bhavety āha cetaseti | sarva-karmāṇi svāśrama-dharmān vyavahārika-karmāṇi ca mayi sannyasya samarpya, mat-paro 'ham eva paraḥ prāpyaḥ puruṣārtho yasya sa niṣkāma ity arthaḥ | yad uktaṃ pūrvam eva
yat karoṣi yad aśnāsi
yaj juhoṣi dadāsi yat |
yat tapasyasi kaunteya
tat kuruṣva mad-arpaṇam || iti | (Gītā 9.27)
buddhi-yogaṃ vyavasāyātmikayā buddhyā yogaṃ satataṃ mac-cittaḥ karmānuṣṭhāna-kāle 'nyadāpi māṃ smaran bhava

Baladeva

tādṛśatvād eva tvaṃ sarvāṇi sva-vihitāni karmāṇi kartṛtvābhimānādi-śūnyenacetasā svāmini mayi sannyasyārpayitvā mat-paro mad-eka-puruṣārtho mām eva buddhi-yogam upāśritya satataṃ karmānuṣṭhāna-kāle mac-citto bhava | etac ca tvāṃ prati prāg apy uktaṃ yat karoṣīty ādinā arpayitvaiva karmāṇi kuru, na tu kṛtvārpayeti

Michalski

Ofiarowawszy mi w myśli wszystkie swe czyny, mnie mając przed sobą, jako najwyższą istotę, rozmyślaj ciągle o mnie, ufny w oddanie swego umysłu.

Olszewski

Dokonaj więc z myślą we mnie złożoną, wyrzeczenia się dzieł; uprawiaj jedność duchową i myśl zawsze o mnie.

Dynowska

Wyrzekając się sercem czynów wszelakich, Mnie je poświęcaj, skupiony we Mnie, a w Jodze duchowego rozpoznawania całkowicie oddany, duszą całą przyjdź do Mnie, Ardżuno.

Sachse

Ofiarowawszy mi w myślach wszystkie twe uczynki,
mnie uważając za najwyższe dobro,
posłuszny wskazaniom rozumu
myśl stale o mnie!

Kudelska

W myśli, dla mnie porzuciwszy wszystkie uczynki, mnie obierając za swój cel najwyższy,
W jodze poznania znajduje schronienie, dlatego na zawsze całą swą myśl poświęć mnie!

Rucińska

Świadomie złożywszy we mnie czyn wszelki, mnie w sercu nosząc,
W jodze rozumu się chroniąc, myśl do mnie kieruj bez przerwy.

Szuwalska

W myślach wszystko, co czynisz, poświęć Mnie jednemu,
Najwyższemu, swój rozum podporządkuj cały,
By o Mnie nieustannie rozmyślać z oddaniem.

Babkiewicz

Więc rozmysłem wszystkie czyny
we mnie złóż i mnie się oddaj,
na rozumu wsparty jodze,
stale myśl swą kieruj ku mnie.