BhG 18.71

analiza syntaktyczna

yaḥ api (co więcej który) śraddhāvān (mający wiarę) anasūyaḥ (niezazdrosny) naraḥ (człowiek) śṛṇuyāt (słuchałby),
saḥ api muktaḥ (on choć wyzwolony) puṇya-karmaṇām (spełniających szlachetne czyny) śubhān lokān (pomyślne światy) prāpnuyāt (osiąga).

analiza gramatyczna

śraddhāvān	–	śraddhā-vant 1i.1 m. – mający wiarę (od: śrat- – w złożeniach: wiara; √ dhā – pokładać [wiarę]; śraddhā – wiara, przekonanie; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza);
anasūyaḥ	–	an-asūyu  1i.1 m. – wolny od złośliwości, niezazdrosny ( √ asūya – być niezadowolonym);
ca	–	av. – i;
śṛṇuyāt	–	√ śru (słuchać) Pot. P 1c.1 – gdyby słuchał;
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
yaḥ	–	yat sn. 1i.1 m. – kto;
naraḥ	–	nara 1i.1 m. – człowiek (od: nṛ – człowiek, ludzkość);
saḥ	–	tat sn. 1i.1 m. – on;
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
muktaḥ	–	mukta ( √ muc – wyzwalać, uwalniać) PP 1i.1 m. – wyzwolony;
śubhān	–	śubha 2i.3 m. – piękne, przyjemne, pomyślne, dobre (od: √ śubh – jaśnieć);
lokān	–	loka 2i.3 m. – światy;
prāpnuyāt	–	pra- √ āp (osiągać) Pot. P 1c.1 – osiągnąłby, może zdobyć;
puṇya-karmaṇām	–	puṇya-karman 6i.3 m. ; BV : yeṣāṃ karmāṇi puṇyāni santi teṣām – tych, których czyny są szlachetne (od: √ pū – oczyszczać, lub √ puṇ – działać cnotliwie, puṇya – szlachetność, dobro, pobożność, czyn przynoszący zasługę, czystość; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki);

warianty tekstu

anasūyaś ca → anasūyuś ca (i niezłośliwy);
prāpnuyāt → āpnuyāt (osiągnąłby);

Śāṃkara

atha śrotur idaṃ phalaṃ—
śraddhāvān śraddadhāno’nasūyaś ca asūyā-varjitaḥ san imaṃ granthaṃ sṛṇuyād api yo naraḥ, api-śabdāt kimutārtha-jñānavān, so’pi pāpān muktaḥ śubhān praśastān lokān prāpnuyāt puṇya-karmaṇām agnihotrādi-karmavatām

Rāmānuja

śraddhāvān anasūyuś ca yo naraḥ śṛṇuyād api, tena śravaṇamātreṇa so 'pi bhaktivirodhipāpebhyo muktaḥ puṇyakarmaṇāṃ madbhaktānāṃ lokān samūhan prāpnuyāt

Śrīdhara

anyasya japato yo 'nyaḥ kaścit śṛṇoti tasyāpi phalam āha śraddhāvān iti | yo naraḥ śraddhā-yuktaḥ kevalaṃ śṛṇuyād api śraddhāvān api yaḥ kaścit kim artham uccair japati abaddhaḥ vā japatīti vā doṣa-dṛṣṭiṃ karoti tad-vyāvṛtty-artham āha anasūyaś cāsūya-rahito yaḥ śṛṇuyāt so 'pi sarvaiḥ pāpair muktaḥ sann aśvamedhādi-puṇya-kṛtāṃ lokān prāpnuyāt

Viśvanātha

etac-chravaṇa-phalam āha śraddhāvān iti

Baladeva

śrotuḥ phalam āha śraddheti | yaḥ kevalaṃ śraddhayā śṛṇoti anasūyaḥ kim artham uccair aśuddhaṃ vā paṭhatīti doṣa-dṛṣṭim akurvan so 'pi nikhilaiḥ pāpair muktaḥ puṇya-karmaṇām aśvamedhādi-yājināṃ lokān prāpnuyāt | yad vā puṇya-karmaṇāṃ bhaktimatāṃ lokān dhruva-lokādīn vaikuṇṭha-bhedān ity arthaḥ

Michalski

A ten człowiek, który z wiarą i nie szemrząc wysłucha tej rozmowy, osiągnie, gdy oswobodzi się od ciała, szczęśliwe światy dobrze czyniących.

Olszewski

A człowiek wierzący, który nie wzbraniając się, wysłucha jej tylko, takoż otrzyma wyzwolenie i pójdzie do siedziby błogosławionych, których dzieła były czyste.

Dynowska

Nawet ten, który z wiarą, a bez wątpliwości, słuchać jeno będzie tej naszej rozmowy, uwolniony od zła, dosięgnie promiennych dziedzin sprawiedliwych.

Sachse

Człowiek pełen wiary i dobrej woli,
jeśliby tylko wysłuchał [tej nauki],
to i on — wyzwolony — osiągnąłby szczęśliwe krainy
zamieszkane przez ludzi o czystych uczynkach.

Kudelska

Nawet ten, kto tylko będzie słuchać naszej rozmowy, lecz z wiarą i bez uprzedzeń,
On będzie wyzwolony, on osiągnie wspaniałe światy pełne czynów sprawiedliwych.

Rucińska

Gdy tylko słuchać jej będzie człek pełen wiary, życzliwy,
Ten również odejdzie wolny w chwalebny świat zasłużonych.

Szuwalska

Kto z wiarą jej wysłucha, wolny od uprzedzeń,
Wyzwoli się z cierpienia, by zamieszkać w niebie.

Babkiewicz

Człek wierzący, niezazdrosny,
choćby tylko jej wysłuchał,
wyzwolony wnet osiągnie
dobroczyńców światy święte.