BhG 18.74

analiza syntaktyczna

saṃjaya (Sandźaja) uvāca (powiedział):
iti aham (oto ja) mahātmanaḥ vāsudevasya (wielkiego duchem Wasudewy) pārthasya ca (i Prythowica) imam roma-harṣaṇam (tę jeżącą włoski) adbhutam saṃvādam (zdumiewającą rozmowę) aśrauṣam (usłyszałem).

analiza gramatyczna

saṃjayaḥ	–	sam-jaya 1i.1 m. – podbój, całkowite zwycięstwo (od: sam- √ ji – zwyciężać całkowicie, jaya – zwycięstwo);
uvāca	–	√ vac (mówić) Perf. P 1c.1 – powiedział;
iti	–	av. – tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
aham	–	asmat sn. 1i.1 – ja;
vāsudevasya	–	vāsudeva 6i.1 m. – Wasudewa (od: vasu – bogactwo, jeden z ośmiu Wasów; vāsu – dusza, dusza świata; √ div – jaśnieć, bawić się, deva – bóg, niebianin);
pārthasya	–	pārtha 6i.1 m. – syna Prythy (od: √ pṛth – rozszerzać, pṛthā – Kunti, matka Pandowiców);
ca	–	av. – i;
mahātmanaḥ	–	mahā-ātman 6i.1 m. ; BV : yasyātmā mahān asti tasya – tego, którego jaźń jest wielka (od: √ mah – powiększać, mahant – wielki; ātman – jaźń);
saṃvādam	–	sam-vāda 2i.1 m. – mowę, rozmowę (od: sam- √ vad – mówić razem, rozmawiać);
imam	–	idam sn. 2i.1 m. – tego;
aśrauṣam	–	√ śru (słuchać) Aor. P 3c.1 – usłyszałem;
adbhutam	–	ad-bhuta 2i.1 m. – nadnaturalne, wspaniałe, zadziwiające;
roma-harṣaṇam	–	roma-harṣaṇa 2i.1 m. ; BV : yasmād romāṇāṃ harṣaṇam astīmam  – tego, z powodu którego jeżą się włoski (od: √ ruh – wstępować, roma / roman – włoski na ciele; √ hṛṣ –  ekscytować się, podnosić się, harṣaṇa – podniesienie się, ekscytacja, podniecenie);

warianty tekstu

mahātmanaḥ → mahātmanā (przez wielkiego duchem);
imam → idam (tego);
roma-harṣaṇam → loma-harṣaṇam (jeżącego włoski);

Śāṃkara

parisamāptaḥ śāstrārthaḥ | athedānīṃ kathā-sambandha-pradarśanārthaṃ saṃjaya uvāca—
ity evam ahaṃ vāsudevasya pārthasya ca mahātmanaḥ saṃvādam imaṃ yathoktam aśrauṣaṃ śrutavān asmy adbhutam atyanta-vismaya-karaṃ romaharṣaṇaṃ romāñca-karam

Rāmānuja

dhṛtarāṣṭrāya svaputrāḥ pāṇḍavāś ca yuddhe kiṃ kariṣyantīti pṛcchate
iti evaṃ vāsudevasya vasudevasūnoḥ, pārthasya ca tatpitṛṣvasuḥ putrasya ca mahātmanaḥ mahābuddhes tatpadadvandvam āśritasyemaṃ romaharṣaṇam adbhutaṃ saṃvādam ahaṃ yathoktam aśrauṣam śrutavān aham

Śrīdhara

tad evaṃ dhṛtarāṣṭraṃ prati śrī-kṛṣṇārjuna-saṃvādaṃ kathayitvā prastutāṃ kathām anusandadhānaḥ sañjaya uvāca itīti | lomaharṣaṇaṃ lomāñca-karaṃ saṃvādam aśrauṣaṃ śrutavān ahaṃ | spaṣṭam anyat

Viśvanātha

ataḥ paraṃ pañca-śloka-vyākhyā sarva-gītārtha-tātparya-niṣkarṣe 'ntima-ślokā yatra vartante tāṃ patra-dvayīṃ vināyakaḥ sva-vāhanenādhunā hṛtavān ity ataḥ punar nālikham | tāṃ tan-mātra-vādām | sa prasīdatu tasmai namaḥ | iti śrīmad-bhagavad-gītā-ṭīkā sārārtha-darśinī samāptī-bhūtā satāṃ prītaye 'stād iti

Baladeva

samāptaḥ śāstrārthaḥ | atha kathā-sambandham anusandadhānaḥ sañjayo dhṛtarāṣṭram uvāca ity aham iti | adbhutaṃ cetaso vimaya-karaṃ lokeṣv asambhāvyamānatvāt | romaharṣaṇam dehe pulaka-janakam

Michalski

Sandżaja rzekł:
Tę oto rozmowę pomiędzy Wasudewą i wzniosłym synem Prithy słyszałem, – cudowna, podnoszącą włosy do góry z radości.

Olszewski

Sandżaja.
Takim sposobem, gdy rozmawiali Vasudeva i wielkoduszny syn Prithy, ja słuchałem wzniosłej rozmowy, od której włosy wstają na głowie.

Dynowska

Sandżaja mówi:
Otom słyszał tę rozmowę cudowną, Szri Kriszny ze szlachetnym Parta i dreszcz mnie przeszedł zachwytu.

Sachse

Sandżaja rzekł:
Takiej to wysłuchałem rozmowy syna Wasudewy
i wielkiego sercem syna Prithy,
rozmowy niezwykłej i przejmującej dreszczem.

Kudelska

Sandżaja powiada:
Gdy tę cudowną rozmowę pomiędzy boskim Kriszną i Parthą,
Człowickiem o wielkim duchu, usłyszałem, włos mi się zjeżył.

Rucińska

Rzekł Sandżaja:
Otom wysłuchał rozmowy, jaką wiódł syn Wasudewy
Ze wzniosłym Parthą – rozmowy cudownej i przejmującej!

Szuwalska

Tę rozmowę niezwykłą – kończąc, rzekł Sandżaja –
Pomiędzy Wasudewą, a Ardżuną Parthą,
Wzniosłymi osobami, tak oto słyszałem.
Włos jeżył się na ciele – tak była cudowna.

Babkiewicz

Sańdźaja rzekł:
Wysłuchałem tej rozmowy
między synem Wasudewy
i potomkiem wzniosłym Prythy –
cudnej, która jeży włoski.