bhayād raṇād uparataṃ maṃsyante tvāṃ mahā-rathāḥ
yeṣāṃ ca tvaṃ bahu-mato bhūtvā yāsyasi lāghavam
mahā-rathāḥ (wielcy rydwannicy) tvām (ciebie) bhayāt (ze strachu) raṇāt (z walki) uparatam (za wycofanego) maṃsyante (będą uważać).
yeṣām ca (i dla których) tvam (ty) bahu-mataḥ (wielce szanowany) bhūtvā (byłeś), [teṣām] (wśród nich) lāghavam (brak szacunku) yāsyasi (osiągniesz).
bhayāt | – | bhaya 5i.1 n. – ze strachu (od: √bhī – straszyć); |
raṇāt | – | raṇa 5i.1 m. – z bitwy (od: √raṇ – radować się, raṇa – radość, konflikt, bój); |
uparatam | – | upa-rata (upa-√ram – zatrzymywać) PP 2i.1 m. – zatrzymanym, wycofanym; |
maṃsyante | – | √man (myśleć) Fut. Ā 1c.3 – pomyślą; |
tvām | – | yuṣmat sn. 2i.1 – o tobie; |
mahā-rathāḥ | – | mahā-ratha 1i.3 m.; BV: yeṣāṃ rathā mahāntaḥ santi te – ci, których rydwany są wielkie (od: √mah – powiększać, mahant – wielki; ratha – rydwan); |
yeṣām | – | yat sn. 6i.2 m. – których; |
ca | – | av. – i; |
tvam | – | yuṣmat sn. 1i.1 – ty; |
bahu-mataḥ | – | bahu-mata 1i.1 m. – bahu mata iti – wielce szanowany (od: bahu av. – bardzo; √man – myśleć, PP mata – uważany, szanowany); |
bhūtvā | – | √bhū (być) absol. – stawszy się; |
yāsyasi | – | √yā (iść, osiągać) Fut. P 2c.1 – osiągniesz; |
lāghavam | – | lāghava 2i.1 n. – lekkość, małość, brak szacunku (od: laghu – lekki, mały); |
maṃsyante → manyaṃte (myślą);
tvāṃ → tvā (ciebie);
yeṣāṃ → eṣāṃ / keṣāṃ (tych / których?);
Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki
Co więcej: |
kiṃ ca – | |
Wielcy rydwannicy pomyślą, że ze strachu z boju zbiegłeś, |
bhayād raṇād uparataṃ maṃsyante tvāṃ mahārathāḥ | |
|
Wielcy rydwannicy, na czele z Durjodnaną, pomyślą, czyli będą uważać, że nie ze współczucia, ale ze strachu przed Karną i innymi z boju, czyli przed walką, zbiegłeś, czyli ją porzuciłeś. Ci, jak Durjodnana, których szacunek zyskałeś, którzy uważali, że jesteś obdarzony wieloma cnotami, ponownie w pogardzie mieć cię będą – przestaną cię szanować. |
bhayāt karṇādibhyaḥ raṇāt yuddhāt uparataṃ nivṛttaṃ maṃsyante cintayiṣyanti na kṛpayeti tvāṃ mahārathāḥ duryodhana-prabhṛtayaḥ | yeṣāṃ ca tvaṃ duryodhanādīnāṃ bahu-mato bahubhir guṇair yuktaḥ ity evaṃ mataḥ bahumato bhūtvā punar yāsyasi lāghavaṃ laghu-bhāvam ||2.35|| |
bandhu-snehāt kāruṇyāc ca yuddhān nivṛttasya śūrasya mamākīrtiḥ katham āgāmiṣyatity atrāha—bhayād iti | yeṣāṃ karṇa-duryodhanādīnāṃ mahārathānām itaḥ pūrvaṃ tvaṃ śūre vairī iti bahumato bhūtvā idānīṃ yuddhe samupasthite nivṛttavyāpārtayā lāghavaṃ sugrahatāṃ yāsyasi | te mahārthāḥ tvāṃ bhayād yuddhād upartaṃ maṃsyante | śūraṇāṃ hi viriṇāṃ śatrubhayād ṛte bandhusnehādinā yuddhād upartiḥ nopapadyate
kiṃ ca bhayād iti | yeṣāṃ bahu-guṇatvena tvaṃ pūrvaṃ sammato 'bhūs ta eva bhayāt saṃgrāmān nivṛttaṃ tvāṃ manyeran | tataś ca pūrvaṃ bahumato bhūtvā lāghavam laghutāṃ yāsyasi
yeṣāṃ tvaṃ bahu-mato 'smac-chatrur arjunas tu mahāśūra iti bahu-saṃmāna-viṣayo bhūtvā samprati yuddhād uparame sati lāghavaṃ yāsyasi te duryodhanādayo mahārathās tvāṃ bhayād eva raṇād uparataṃ maṃsyanta ity anvayaḥ | kṣatriyāṇāṃ hi bhayaṃ vinā yuddhoparati-hetur bandhu-snehādiko nopapadyata iti matveti bhāvaḥ
nanu kula-kṣaya-doṣāt kāruṇyāc ca vinivṛttasya mama katham akīrtiḥ syād iti cet tatrāha bhayād iti | mahārathā duryodhanādayas tvāṃ karṇādi-bhayān na tu bandhu-kāruṇyād raṇād uparataṃ maṃsyante | na hi śūrasya śatru-bhayaṃ vinā bandhu-snehena yuddhād uparatir ity arthaḥ | itaḥ pūrvaṃ yeṣāṃ tvaṃ bahumataḥ śūro vairīti bahu-guṇavattayā saṃmato 'bhūr idānīṃ yuddhe samupasthite kātaro 'yaṃ vinivṛtta ity evaṃ tat-kṛtaṃ lāghavaṃ duḥsahaṃ yāsyasi
Rycerze, co jeżdżą na wielkich wozach wojennych, myśleć będą o tobie, żeś się ze strachu od bitwy powstrzymał, ci zaś, u których byłeś w wysokiej czci, będą odtąd tobą pogardzali.
Książęta pomyślą, żeś ze strachu uchylił się od bitwy: ci, którzy cię mieli za wielkodusznego, pogardzać tobą będą.
Wśród wodzów sławnych – wozów bojowników – żeś z pola walki ze strachu uszedł, utrwali się mniemanie, i ty, tak dziś szanowany, staniesz się godny w ich oczach pogardy.
Żeś uciekł z bitwy ze strachu, pomyślą wielcy rycerze –
I ci, co wpierw cię cenili, otoczą cię teraz wzgardą.
Wielcy bohaterowie, co twe imię chwalą,
Pomyślą, iż ze strachu zbiegłeś z pola walki.
Zaczną tobą pogardzać, będą z ciebie kpili.
Wojownicy mniemać będą, żeś ze strachu z bitwy uciekł.
Ci, przez których byłeś czczony, będą ciebie lekceważyć.
Rydwannicy zaś pomyślą,
żeś ze strachu zrejterował.
Ci, którzy cię szanowali,
teraz będą gardzić tobą.