nainaṃ chindanti śastrāṇi nainaṃ dahati pāvakaḥ
na cainaṃ kledayanty āpo na śoṣayati mārutaḥ
śastrāṇi (oręża) enam (jego) na chindanti (nie tną),
pāvakaḥ (ogień) enam (jego) na dahati (nie spala),
āpaḥ ca (i wody) enam (jego) na kledayanti(nie zamaczają),
mārutaḥ (wiatr) [enam] (jego) na śoṣayati (nie wysusza).
na | – | av. – nie; |
enam | – | etat sn. 2i.1 m. – jego; |
chindanti | – | √chid (ciąć, rozdzielać) Praes. P 1c.3 – tną; |
śastrāṇi | – | śastra 1i.3 n. – oręż ręczny (w przeciwieństwie do rzucanego – astra; od: √śas – ciąć, zabijać); |
na | – | av. – nie; |
enam | – | etat sn. 2i.1 m. – jego; |
dahati | – | √dah (palić) Praes. P 1c.1 – spala; |
pāvakaḥ | – | pāvaka 1i.1 m. – czysty, ogień (od: √pū – oczyszczać); |
na | – | av. – nie; |
ca | – | av. – i; |
enam | – | etat sn. 2i.1 m. – jego; |
kledayanti | – | √klid (moczyć) Praes. caus. P 1c.3 – powodują zamoczenie; |
āpaḥ | – | ap 1i.3 f. – wody (odmieniane zawsze w l. mnogiej); |
na | – | av. – nie; |
śoṣayati | – | √śuṣ (suszyć) Praes. caus. P 1c.1 – powoduje wyschnięcie; |
mārutaḥ | – | māruta 1i.1 m. – wiatr, należący do Maruty (marut – bóg wiatru); |
Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki
Z jakiej przyczyny jest niezmienny? Odpowiada: |
kasmāt avikriya eveti, āha – | |
Oręż jego nie tnie, ogień go nie spala, |
nainaṃ chindanti śastrāṇi nainaṃ dahati pāvakaḥ | |
|
Owego wcielonego oręż nie tnie. Ponieważ jest on niezłożony, oręż taki jak miecz, nie może dokonać jego podziału. |
enaṃ prakṛtaṃ dehinaṃ na chindanti śastrāṇi, niravayavatvāt nāvayava-vibhāgaṃ kurvanti | śastrāṇi asy-ādīni | | |
Podobnie nie może go spalić ogień. Nawet płomienie go nie spopielą. |
tathā nainaṃ dahati pāvakaḥ, agnir api na bhasmīkaroti | | |
Woda go nie rozmoczy. Skutkiem swej rozmiękczającej natury, woda może sprawić rozpad części przedmiotów o złożonej strukturze. Tak jednak nie dzieje się w przypadku niezłożonej jaźni. |
tathā na cainaṃ kledayanti āpaḥ | apāṃ hi sāvayavasya vastuna ādrībhāva-karaṇena avayava-viśleṣāpādane sāmarthyam | tan na niravayave ātmani saṃbhavati | | |
Podobnie wiatr niszczy substancje wilgotne wysuszając ich lepkość. Nawet wiatr nie jest wstanie wysuszyć jaźni. |
tathā snehavat dravyaṃ sneha-śoṣaṇena nāśayati vāyuḥ | enaṃ tv ātmānaṃ na śoṣayati māruto ’pi ||2.23|| |
kathaṃ hantīti anena uktaṃ vadha-sādhanābhāvaṃ darśayann avināśitvam ātmanaḥ sphuṭīkaroti nainam ity ādi | āpo kledayanti mṛdu-karaṇena śithilaṃ na kurvanti | māruto 'py enaṃ na śoṣayati
na ca yuddhe tvayā prayuktebhyaḥ śastrāstrebhyaḥ kāpy ātmano vyathā sambhaved ity āha nainam iti | śastrāṇi khaḍgādīni | pāvaka āgneyāstram api yuṣmad-ādi-prayuktam | āpaḥ pārjanyāstram api | māruto vāyavyāstram
nanu śastra-pātaiḥ śarīra-vināśe tad-antaḥ-sthasyātmano vināśaḥ syāt gṛha-dāhe tan-madhya-sthasyaiva jantor iti cet tatrāha nainam iti | śastrāṇi khaḍgādīni | pāvaka āgneyāstram | āpaḥ pārjanyāstram api | māruto vāyavyāstram | tathā ca tat-prayuktaiḥ śastrāstrair nātmanaḥ kācid vyatheti
Ani strzały jej nie przebiją, ani płomień nie spali, ani wody jej nie zwilżą, ani wiatr jej nie osuszy.
Nie przecinają go miecze ani go ogień nie pali,
Ani go woda nie moczy, ani go wiatry nie suszą.
Nie można tego nigdy pociąć żadną bronią,
Nie można tego również spalić żadnym ogniem.
Nie można zmoczyć wodą ni wiatrem wysuszyć,
Ani miecze go nie zranią, ani ogień go nie spali,
Ani wody go nie zwilżą, ani wiatr go nie wysuszy.
Ani miecz go nie przecina,
ani ogień go nie spala,
nie nawilża go też woda
ani wiatr go nie wysusza.