Autorzy tłumaczeń
Stanisław Franciszek Michalski-Iwieński
Urodzony 29 stycznia 1881 r. w Tarnogrodzie, zmarły 8 sierpnia 1961 r. w Łodzi. Indolog, encyklopedysta, tłumacz z sanskrytu i języka palijskiego, wydawca i pisarz.
– studia w Warszawie i Wiedniu;
– 1912 – stopień doktora w zakresie filologii indyjskiej;
– 1913 – powrót do Polski i założenie wydawnictwa Ultima Thule, które w okresie dwudziestolecia międzywojennego wydało wiele arcydzieł literatury światowej;
-1914-1918 – pobyt w Szwajcarii;
– wykładowca sanskrytu, literatury i filozofii indyjskiej na Wolnej Wszechnicy Polskiej;
– w czasie II wojny światowej przebywa w Warszawie;
– 1944 – spłonęła jego biblioteka i prace naukowe;
– od 1945 mieszka w Łodzi, prowadzi wykłady z indianistyki na Uniwersytecie Łódzkim;
– współautor wydawanej w okresie międzywojennym sześciotomowej Ilustrowanej Encyklopedii (wyd. Trzaski, Everta i Michalskiego) oraz jej wersji jednotomowej;
– członek Bhandarkar Oriental Research Institute w Punie;
– tłumacz na język polski kluczowych tekstów hinduistycznych np.: fragmentów Rygwedy, Upaniszadów oraz całego tekstu Bhagawadgity;
– tłumacz na język polski tekstów buddyjskich np.: Dhammapady (Ścieżki prawdy).
Najważniejsze tłumaczenia i publikacje:
1. Stanisław Franciszek Michalski-Iwieński, Bhagawadgita, czyli Pieśń o Bogu. Poemat filozoficzny indyjski, Warszawa 1910 (następne wydania jako: Bhagavad Gita – z poprawkami) Ultima Thule, 1921, 1927.
2. Czterdzieści pieśni Rigwedy, St. Franciszek Michalski , Warszawa 1912. Wydanie uzupełnione o trzydzieści kolejnych hymnów: Hymny Rigwedy, przeł. z sanskrytu, wstępem i koment. opatrzył Franciszek Michalski, pod red. Jana Reychmana, posł. opatrzyła, wstęp i komentarz uzup. oraz do dr. przygot. Grażyna Spychalska, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1971.
3. T. W. Rhys Davids, Buddyzm : zarys życia i nauk Gotamy-Buddhy, z upow. autora z 20-go wyd. oryg. przeł. St. F. Michalski, Druk L. Bogusławskiego, 1912.
4. Upaniszady Czhandogja, Kena, Katha, Brihadaranjaka, Iśa, Paramahamsa, Kaiwalja, Nrisimha, przekład z sanskrytu: St. Franciszek Michalski-Iwieński, Ultima Thule, Warszawa-Kraków 1924, 1929 (pierwsze wydanie 1913).
5. A. Meillet, Zarys gramatyki porównawczej języków indoeuropejskich, z upoważnienia autora i wyd. z 3-ego i 4-go wyd. oryg. przeł. Stanisław F. Michalski, Skł. gł. Księgarnia E. Wende i Sp., Księgarnia Altenberga i Sp., Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem Józefa Filipowskiego,1919.
6. Tęsknota Ramy, przekład fragmentów Ramajany: St. F. Michalski, wydawnictwo Ultima Thule, 1920.
7. St. Fr. Michalski-Iwieński, Walka o Polskę IV stan obecny kraju, polityka zagraniczna, Wydawnictwo Ultima Thule, 1921 (80 stron).
8. Ātmabōdha czyli poznanie duszy, traktat wedantyczny Śankaraćarji, przekład z sanskrytu oraz wstęp: St. Franciszek Michalski-Iwieński, Warszawa-Kraków 1923 (stron 36).
9. Droga prawdy = Dhammapadam, z palijskiego przeł. St. Fr. Michalski-Iwieński, Wydawnictwo Ultima Thule, Drukarnia Narodowa 1925 (wznowienie: Ścieżka prawdy: podstawy moralności buddyjskiej = Dhammapadam Wydaw. K. Rutskiego, 1948).
10. Encyklopedia powszechna Ultima Thule, pod red. Stanisława Fr. Michalskiego, przy współudz. Wł. Antoniewicza, Wydawnictwo Ultima Thule (pierwszy tom 1927).
Publikacje o autorze:
1. Grażyna Spychalska-Wilczurowa, Stanisław Franciszek Michalski, Przegląd Orientalistyczny 1962 nr 2, s. 129–133
2. Notka biograficzna w :Hymny Rigwedy, przeł. z sanskrytu, wstępem i koment. opatrzył Franciszek Michalski, pod red. Jana Reychmana, posł. opatrzyła, wstęp i komentarz uzup. oraz do dr. przygot. Grażyna Spychalska, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1971.
(przygotował Andrzej Babkiewicz, 2012)
Wanda Dynowska (Umadevi)
Urodzona 30 czerwca 1888 w Petersburgu, zmarła 20 marca 1971 w Majsurze. Pisarka, tłumaczka, działaczka społeczna, popularyzatorka teologii i filozofii hinduizmu w Polsce. Założycielka i organizatorka Biblioteki Polsko-Indyjskiej.
– córka adwokata Eustachego i Heleny z Sokołowskich. W rodowym majątku ziemskim znajdującym się koło miasteczka Lucyn, otrzymała wszechstronne wykształcenie. Opanowała język francuski, włoski, hiszpański, łotewski i rosyjski;
– studia romanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz na Uniwersytecie w Lozannie;
– 1914 – po wybuchu wojny wyjazd z matką do Jałty, odwiedziny Moskwy;
– 1919 – wyjazd do Paryża w celu uzyskania zgody na utworzenie Polskiego Towarzystwa Teozoficznego. Spotkanie z Jiddu Krishnamurtim;
– od 1921 – redaktorka Przeglądu Teozoficznego (potem Myśli Teozoficznej i Biuletynu Teozoficznego);
– 1923 – funkcja sekretarza generalnego Polskiego Towarzystwa Teozoficznego. Przekłady zachodnioeuropejskiej literatury teozoficznej;
– założenie organizacji Służebników Polskich, działających na rzecz spraw kulturalnych i społecznych. Organizacja w 1926 roku w czasie przewrotu majowego wspiera Piłsudskiego;
– 1935 – po śmierci Piłsudskiego wyjazd do Indii. Zamieszkanie w ośrodku Ramany Maharishiego. Spotkanie i współpraca z Mahatmą Gandhim. Działalność na rzecz niepodległości Indii. Zawarcie znajomości z Maurycym Frydmanem.
– przez trzy lata praca w konsulacie polskim w Bombaju;
– 1944 – założenie wraz z M. Frydmanem Biblioteki Polsko-Indyjskiej (Indian-Polish Library) w Madrasie. Biblioteka istniała do 1971 roku, jej celem była szeroko pojęta popularyzacja kultury, literatury, historii i religii Indii w Polsce oraz kultury, literatury i historii polskiej w Indiach;
– organizacja pomocy dla polskich uchodźców w Indiach. Publikowanie w indyjskiej prasie artykułów informacyjnych o sprawach polskich;
– przełom lat 40. i 50. – zerwanie formalnych związków z organizacjami, do których wcześniej należała, m.in. z Towarzystwem Teozoficznym;
– 1960 i 1969 – kilkumiesięczne wizyty w Polsce. Wygłaszanie odczytów i spotkania propagujące kulturę indyjską, m.in. poglądy Gandhiego, Krishnamurtiego i Śri Ramany Maharishiego. W czasie obydwu wizyt spotkała się z Karolem Wojtyłą. Podczas pierwszego spotkania ofiarowała mu wydane tomy Antologii Indyjskiej. Podczas drugiego informuje o rozpaczliwej sytuacji narodu tybetańskiego.
– 1960 – praca na rzecz dzieci tybetańskich, które uciekły do Indii po inwazji chińskiej w miejscowości Dharmaśala. Kontakt z Dalajlamą;
– 1970-1971 – choroba i zamieszkanie w rzymsko-katolickim klasztorze w Majsurze, gdzie zmarła.
Najważniejsze publikacje:
1. Paul Brunton, A Search In Secret India (Ścieżkami jogów), przekład szóstego wydania: Wanda Dynowska, Książnica-Atlas (pierwsze wydanie lata 30).
2. P. Jordana, First to Flight, opis Kampanii wrześniowej 1939 r. i charakterystyka narodu polskiego, Biblioteka Polsko-Indyjska, (seria A-1), 1959.
– w tej serii publikowane były książki w językach angielskim, hindi i tamilskim. Przekłady dzieł polskich, m .in. wybór poezji polskiej od Kochanowskiego do współczesności;
3. Sześć tomów Antologii Indyjskiej (początkowo wydawanych jako Antologia poezji indyjskiej), pierwszy tom: Dynowska, Pielgrzymka hinduska w głąb Himalajów oraz Kaszmir, Biblioteka Polsko-Indyjska, (seria P-1) 1959.
– w antologii znalazły się tłumaczenia utworów z sanskrytu, tamilskiego, hindi, gudźarati, marathi i bengalskiego;
– pisma Gandhiego, Ramany Maharishiego, J. Krishnamurtiego, Anny Besant, Leadbeatera, Aurobindo, G.S. Arundale’a, Wiwekanandy, Claude Bragdona Joga dla Ciebie, czytelniku, P. Carusa Nauka Buddy, R. Tagore’a Sadhana, C. Dźinaradźadasy;
– osobiste prace W. Dynowskiej, np.: O przyrodzie i sztuce, Wiersze indyjskie, Czy tylko raz żyjemy na ziemi, Indie w walce o wolność, Prawo ofiary i nauka serca, Z rozmów ze sobą, Hinduska bhakti, Nieco o literaturze sanskryckiej, Podstawy hinduskiej kultury.
– od lat 60. biblioteka popularyzuje wiedzę o Tybecie i buddyzmie: dwa zbiory poezji tybetańskiej, opis pielgrzymki w głąb Himalajów i Buddyzm mahajana.
3. All for Freedom – The Warsaw Epic, praca zbiorowa, redakcja i współtworzenie: Wanda Dynowska, 1946.
4. Wanda Dynowska,Bhagavad Gita: Pieśń Pana, Swatantrapur 1947, Madras 1956, 1957, Delhi 1972.
5. Wanda Dynowska, Tirukural, Biblioteka Polsko-Indyjska, 1958.
Bibliografie i recenzje prac Wandy Dynowskiej-Umadevi:
1. F. Michalski, Przegląd Orientalistyczny – Recenzje nr 4, 1959, s. 423-425.
2. F. Michalski, ” Znak”-Zdarzenia-Książki-Ludzie nr 6, 1960, s. 862-864.
3. K. Drygas, Przegląd Humanistyczny nr 1, 1963, s. 174-175.
4. T. Gerlach, Przegląd Orientalistyczny nr 4, 1971, s. 433-434.
5. Rocznik Literacki 1971, s. 628-629.
6. J. Czachowska, Słownik współczesnych pisarzy polskich, Warszawa 1977, t. I, s. 229-232.
(lista opracowana przez Wojciecha Sady, zamieszczona na stronie http://www.jkrishnamurti.republika.pl/rozne.dynowska.bio.htm)
Prace o Wandzie Dynowskiej:
1. L. Porębski, „Indie Polsce”, Współczesność 1-15 listopada 1958.
2. S. Garztecki, „Wanda Dynowska – polska literatka w Indii” (rozmowa z Dynowską), 7 Dni 16 października 1960.
3. T. Pobożniak, „Gandhi a Polska”, Przegląd Orientalistyczny nr 4, 1969.
4. A. Boniecki, „Gandhi, aszramy i Tybetańczycy” (wywiad z Dynowską), Tygodnik Powszechny 26 października 1969.
5. A. Boniecki, „Wanda Dynowska-Umadevi”, Tygodnik Powszechny 9 maja 1971.
6. I. Hradyska, „Hinduska ze słowiańską twarzą”, Wiadomości nr 1326, 29 August 1971.
7. H. Potulicka, „Paradoks czy synteza”, Wiadomości nr 1326, 29 August 1971.
8. A. Zaczyński, „Umadevi”, Za i Przeciw 26 marca 1972.
9. A. Zaczyński, „Wanda Dynowska zapomniana”, Kierunki 23 czerwca 1974.
10. P. Czapliński, „Wanda Dynowska-Umadevi”, Zeszyty Studenckiego Koła Orientalistycznego w Lublinie nr 3, lipiec 1981.
11. Z. Pawlik, „Tande – znaczy tata. Wspomnienie o księdzu Marianie Batogowskim”, Papieskie Intencje Misyjne nr 3, 1982, s. 12-13.
12. S. Tokarski, Orient i kontrkultury, Warszawa 1984.
(lista opracowana przez Wojciecha Sady, zamieszczona na stronie http://www.jkrishnamurti.republika.pl/rozne.dynowska.bio.htm)
(przygotował Andrzej Babkiewicz, 2012)
Joanna Sachse
Urodzona 14 lutego 1948 r. we Wrocławiu. Indolog, filolog klasyczny, literaturoznawca i tłumacz. Profesor Uniwersytetu Wrocławskiego w Zakładzie Filologii Indyjskiej, w Instytucie Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych.
Przebieg pracy zawodowej:
1966−1971 – studia filologii klasycznej i w ramach indywidualnego toku indologii na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego;
1971 – stopień magistra filologii klasycznej;
1977 – stopień naukowy doktora filologii indyjskiej na podstawie rozprawy pt. Relacja Megasthenesa jako źródło wiedzy o Indiach starożytnych, promotor: profesor Hanna Wałkówska;
1987 – stopień naukowy doktora habilitowanego nauk filologicznych w zakresie filologii indyjskiej na podstawie rozprawy pt. Ze studiów nad Bhagawadgitą;
1993 – nominacja na stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Wrocławskiego;
2002 – tytuł profesora nauk humanistycznych.
Od 1972 roku związana jest zawodowo z Instytutem Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej (obecnie: Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych) Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1991-2012 kierownik Zakładu Filologii Indyjskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Przez dwie kadencje (1978−1981 i 1991−1994) pełniła funkcję wicedyrektora ds. dydaktyki, a w latach 2005-2008 dyrektora Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej. Ponadto była sekretarzem Wrocławskiego Koła Polskiego Towarzystwa Filologicznego. W latach 1997−2000 sprawowała opiekę nad Studium Doktoranckim na Wydziale Filologicznym. Za swoją działalność została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Głównym przedmiotem jej badań są relacje pisarzy greckich i rzymskich o Indiach starożytnych (głównie: Megasthenes) oraz epika staroindyjska (Mahābhārata). W badaniach nad wizerunkiem Indii w literaturze greckiej i łacińskiej zajmuje się ustaleniem źródeł przekłamań widniejących w starożytnych opisach Indii. W badaniach nad Mahabharatą interesuje ją tło religijne i filozoficzne tekstów. Obecnie kończy prace nad ponownym, tym razem poetyckim przekładem Bhagawadgity.
Przekłady z sanskrytu i łaciny:
– Bhagawadgita, czyli Pieśń Pana, przekład z sanskrytu, wstęp i przypisy, Ossolineum, Wrocław 1988;
– Meghaduta: obłok-posłańcem, Kalidasa, przekład z sanskrytu, wstęp i przypisy, Verbum, Katowice 1994;
– Unum necessarium czyli Jedyne Konieczne, Jan Amos Komeński, przekład z języka łacińskiego: Joanna Sachse, wstęp: Marek Magdziak i Joanna Sachse, Pracownia Borgis, Wrocław 1999.
Ważniejsze artykuły i publikacje (wg daty wydania):
1. Joanna Sachse, „Spór o Palladasa z Aleksandrii”, Meander 1974.
2. Joanna Sachse, „Źródła greckie i rzymskie do dziejów Indii starożytnych”, Meander 1979.
3. Joanna Sachse, Megasthenes o Indiach, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1981.
4. Joanna Sachse, Ze studiów nad Bhagawadgitą, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1988.
5. Joanna Sachse, „Hanna Wałkówska – portret indianisty”, w: Dânasâgarah = ocean darów: dla Hanny Wałkówskiej, Classica Wratislaviensia 17, red. tomu Joanna Sachse, Wrocław 1993, s. 5-12.
6. Joanna Sachse, „O niektórych konsekwencjach przyjęcia lub odrzucenia koncepcji sansary”, w: Zrozumieć Wschód, materiały z konferencji pt. „Człowiek w zetknięciu kultur. Myśl Dalekiego Wschodu jako przedmiot poznania i źródło inspiracji”, Uniwersytet Jagielloński, Kraków, 7 kwietnia 1997, red. Łukasz Trzciński, Krzysztof Jakubczak, Kraków 1997, s. 141-148.
7. Joanna Sachse, „The Mahā-bhārata : between rāja-sūya and aśva-medha”, tł. z pol. Krzysztof M. Byrski, Dialogue and Universalism 1997, nr 11/12, s. 177-189.
8. Joanna Sachse, „Starożytne Indie o śmierci”, w: Problemy współczesnej tanatologii: medycyna, antropologia kultury, humanistyka, materiały II Krajowej Konferencji TANATOS ’98, zorganizowanej przez Wrocławskie Towarzystwo Naukowe w Karpaczu w dniach 5-7 listopada 1998 r., pod red. Jacka Kolbuszewskiego, Wrocław 1998, s. 197-203.
9. Joanna Sachse, „Czy Strabon (XV 1, 69) wspomina o staroindyjskiej ofierze radżasuji ?”, w: Viae historicae : Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Lechowi A. Tyszkiewiczowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. nauk. Mateusz Goliński i Stanisław Rosik, Wrocław, 2001. (Acta Universitatis Wratislaviensis. Historia 152), s. 422-424.
10.Joanna Sachse, „O zamroczeniu – na podstawie Bhagawadgity i VII księgi Corpus Hermeticum”, w: Nieświadomość to odrębne królestwo…, pod red. Ilony Błocian i Roberta Saciuka, Toruń, 2003, s. 31-38.
11. Joanna Sachse, „Samochwalstwo i obelgi na polu bitwy w Mahabharacie”, w: Thaleia: humor w antyku, Classica Wratislaviensia 24, pod red. Gościwita Malinowskiego, Warszawa 2004, s. 218 -222.
12. Joanna Sachse, „Wratislavian indologists and their work on Greek authors dealing with India” w: Classics at the Universitas Leopoldina, Friedrich-Wilhelms-Universität zu Breslau, Classica Wratislaviensia 25, Uniwersytet Wrocławski, ed. by Marek Krajewski and Jakub Pigoń, Wrocław, 2004, s. 71-77.
13. Joanna Sachse, „Szkice o Mahabharacie: historia pewnych kolczyków”, w: Euterpe, Terpsichore, Erato: liryka grecka i jej recepcja, Classica Wratislaviensia 26, pod red. Małgorzaty Wróbel, Wrocław 2005, s. [246]-249.
14. Joanna Sachse, „Some Words on the Battle at Kuruksetra”, Retardations and Replacements, Rocznik Orientalistyczny 2007.
15. Joanna Sachse, „Prati-Smrti w świetle nauk o wybaczeniu w Mahabharacie”, Symbolae Philologirum Posnaniensium, 2009.
(przygotował, po konsultacji z autorem, Andrzej Babkiewicz, 2012)
Marta Kudelska
Orientalista (indolog), filozof, sanskrytolog, literaturoznawca i tłumacz. Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Filozoficznym. Od 2009 kierownik Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji. Od 2008 r. prodziekan ds. dydaktycznych Wydziału Filozoficznego UJ. Ukończyła studia filologiczne na UJ, a tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii otrzymała na Wydziale Filozofii.
Zainteresowania badawcze 
Literatura wczesnej filozofii indyjskiej (Upaniszady). Rozwój myśli indyjskiej okresu kształtowania się hinduizmu. Dialog międzykulturowy.
Najważniejsze publikacje książkowe
1. Marta Kudelska, Upaniszady, zarys myśli indyjskiej, Semper, Warszawa 1992.
2. Marta Kudelska, Bhagawad Gita, Oficyna Literacka, Kraków 1995.
3. Marta Kudelska, Karman i dharma. Wizja świata w filozoficznej myśli Indii, Wydawnictwo UJ, Kraków 2000.
4. Marta Kudelska, The Cosmological Scheme of the Classical Upanishads, Aureus, Kraków 2000.
5. Człowiek wobec świata na przełomie wieków. Nowe i dawne wzorce duchowości, pod red. Marta Kudelska, Collegium Columbinum, Kraków 2001.
6. Filozofia Wschodu – wybór tekstów, Wydawnictwo Uniwersytetu jagiellońskiego, pod. red. Marta Kudelska, Kraków 2002.
7. Marta Kudelska, Upaniszady, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2004.
8. Marta Kudelska,Hinduizm, seria Mała Biblioteka Religii, Wydawnictwo Wam, Kraków 2006.
9. Marta Kudelska,Dlaczego istnieje raczej „Ja” niż „to”? Ontologia podmiotu w Upaniszadach. WUJ 2009.
(przygotował, po konsultacji z autorem, Andrzej Babkiewicz, 2012)
Anna Rucińska
Urodzona w roku 1950. Studia na kierunku filologii indyjskiej Instytutu Orientalistycznego UW ukończyła w 1976 r., broniąc pracy magisterskiej pt. „Hymny Siankary”. W roku 1997 wyjechała do Indii i zamieszkała w Waranasi. Tam w roku 2007 na wydziale Jogatantry Sampurnananda Sanskrit University obroniła pracę doktorską napisaną w sanskrycie pt. Yoga-sādhanāyāṁ yoga-tantra-dṛṣṭyānuṣṭheya-paddhatīnām anuśīlanam (jej ang. tytuł: Yoga-sadhanas). Dotychczasowe publikacje:
(1) Bhagawadgita, Święta Pieśń Pana, Wydawnictwo Sawitar, Warszawa 2002 (przekład z sanskrytu),
(2) Hymny Siankary, Miniatura, Kraków 2006 (przekład z sanskrytu),
(3) Baba Loknath. Życie i nauki himalajskiego jogina, Miniatura 2007 (przekład z angielskiego),
(4) Siwaswarodaja, starożytna nauka wróżenia z oddechu, Miniatura 2009 (przekład tekstu sanskryckiego),
(5) Niezwykłe opowieści o królu Bhodży, Pilgrims Publishing, Varanasi 2008 (przekład z angielskiego),
(6) Amir Khusro, Opowieści czterech derwiszów, Pilgrims Publishing Varanasi 2008 (przekład z hindi),
(7) Durga – Zwycięska Bogini, wydanie autorskie 2012 (przekład sanskryckiego tekstu Durgasaptaśati z obszernym wstępem),
(8) Życie i cuda Paramahansy Wisiuddhanandy. Niepodzielna Wielka Joga, wydanie autorskie 2012 (przekład z hindi, na podstawie dzieł Gopinatha Kawiradża).
(nota autorki)
Joanna Jurewicz
Orientalista (indolog), sanskrytolog, literaturoznawca i tłumacz. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego na Wydziale Orientalistycznym w Katedrze Azji Południowej. Zastępca Sekretarza Generalnego Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, wiceprezes Zarządu Polskiego Towarzystwa Semiotycznego, w latach 2006-2010 Prezes Zarządu Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk, członek międzynarodowego towarzystwa Academia Europaea i Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego. W tej chwili pracuje nad przekładem najstarszego tekstu indyjskiego, Rygwedy.
Zainteresowania badawcze
Literatura okresu wedyjskiego i eposu (Mahābhārata). W szczególności filozoficzny aspekt tekstów śruti i smryti. W badaniach wykorzystuje, nowatorską na polu indologii, metodologię lingwistyki kognitywnej. Zastosowanie tej metodologii pozwala jej na odtworzenie filozoficznego myślenia nie tylko starożytnych Indusów, lecz również początków filozofowania w ogólniejszym sensie rozumianego jako wspólna wszystkim ludziom zdolność do myślenia abstrakcyjnego, które jest wyrażane w pojęciach i obrazach wyrastających z doświadczenia i przez nie motywowanych.
– Urodziła się w rodzinie z tradycjami akademickimi i artystycznymi. Dziadek ze strony ojca, Witold Doroszewski, był leksykografem i lingwistą, babcia Janina Doroszewska pedagogiem specjalnym, współpracowniczką prof. Marii Grzegorzewskiej. Dziadek ze strony matki, Antoni Gołubiew, był pisarzem, a babcia, Janina Oświecimska-Gołubiewowa malarką, uczennicą Ferdynanda Ruszczyca. Ojciec, Jan Doroszewski, jest profesorem medycyny.
– 1989 – magisterium;
– 1990 – praca doktorska na podstawie rozprawy „Monizm filozofii smryti (na podstawie Manusmryti, Mokszadharmaparwanu i Bhagawadgity)”;
– 1993-1997 – grant badawczy KBN na realizację projektu „Koncepcje kosmogoniczne w bramińskiej filozofii Objawienia i Tradycji”;
– 2002 – kolokwium habilitacyjne na podstawie rozprawy Kosmogonia Rygwedy. Myśl i metafora (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper 2001);
– 2010 – 1. Beneficjentka programu „Exterius/Poza Szlakiem” finansowanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej dla wyjątkowych inicjatyw o istotnym znaczeniu dla nauki w Polsce. Dofinansowanie opracowania i wydania publikacji poświęconej historii Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk. 2. Koordynator projektu „Kulturowe uwarunkowania rozwoju w Azji i Afryce” finansowanego ze środków programu „Edukacja rozwojowa” (sfinansowane z dotacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych);
– 2010 – nagroda Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcie naukowe za publikację Fire and cognition in the Ṛgveda;
Monografie:
1. Joanna Jurewicz, O imionach i kształtach Jednego. Monizm indyjskiej filozofii Tradycji. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1994.
2. Joanna Jurewicz, Kosmogonia Rygwedy. Myśl i metafora. Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2001.
3. Joanna Jurewicz, Fire and cognition in the Ṛgveda . Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2010.
Artykuły:
1. „Wielka Improwizacja w oczach Indusów”. W: My i Oni. Obcość czy Wspólnota? Materiały z konferencji naukowej Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, 20-24 listopada 1989. Warszawa: Zakład Małej Poligrafii UW 1990, s. 55-70 (opublikowane pod nazwiskiem Doroszewska J.).
2. „Trzecie stadium życia (aśram wanaprasthy) jako proces jednostkowej pralaji”. Classica Wratislaviensia XVI, 1993, s. 19-25 (opublikowane pod nazwiskiem Doroszewska J.).
3. „Atman jako ‘Się’ brahmana. Próba interpretacji”. Classica Wratislaviensia XVII, 1993, s. 53-59.
4. „The Ṛgveda 10.129 – an attempt of interpretation”. W: Proceedings of the International Conference on Sanskrit and Related Studies. Cracow: The Enigma Press 1995, s. 141-150.
5. „Rygwedyjski hymn o początku świata (10.129)”. Kwartalnik Filozoficzny XXIII, 3-4, 1995, s. 109-128.
6. „Walka Indry z Wrytrą a Nasadija”. Studia Indologiczne 2, 1995, s. 88-116
7. „Trzy kroki Wisznu”. Studia Indologiczne 3, 1996, s. 48-76.
8. „O rozumieniu wedyjskiej myśli. Metafora pożerania w wybranych tekstach Objawienia (śruti)”. W: Zrozumieć Wschód. Materiały z konferencji pt. „Człowiek w zetknięciu kultur”. Myśl Dalekiego Wschodu jako przedmiot poznania i źródło inspiracji. Uniwersytet Jagielloński, Kraków 7 kwietnia 1997. Kraków: Aureus 1997, s. 31-46.
9. „Projekt polskiej transkrypcji wyrazów sanskryckich i omówienie związanych z tym
problemów”. Studia Indologiczne 5, 1998, s. 5-12.
10. „O Somie rosnącym z oceanu – analiza RV 4.58.1 (I)”. Studia Indologiczne 5, 1998, s. 61-71.
11. „O porannej recytacji, ogniowej ofierze i stworzeniu świata. Hinduizm w najstarszych
tekstach wedyjskich. Znak LI, 10, 1999, s. 52-63.
12. „Metafora w Rygwedzie”. Studia Semiotyczne 23, 2001, s. 175-191
13. „Symbol twierdzy w najstarszej myśli indyjskiej”. Przegląd Orientalistyczny 1-2, 2002, s. 35-46.
14. „Ascetyczny żar (tapas) w najstarszych tekstach indyjskich”. Przegląd Orientalistyczny 3-4, 2002, s. 171-182.
15. „Gniew w Rygwedzie”. W: Duszak A., Pawlak N. (red.). Anatomia gniewu. Emocje w językach i kulturach świata. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2003, s. 85-98
16. „Back to the roots, Metaphor in the Ṛgveda and examples in the philosophical sūtras”. Cracow Indological Studies, 4-5, 2002/2003, s. 287-302
17. „Rygwedyjskie pojęcie ágra”. Studia Indologiczne 10 (2003), s. 75-94
18. „Język tajemny rytuału jako próba definiowania pojęć w starożytnych tekstach indyjskich (brahmany)”. Studia Semiotyczne, 25 (2004), s. 213-227
19. „The Ṛgveda, the cognitive linguistics and the oral poetry”. European Review, 12, 4 (2004), s. 605-613
20. „Jak starożytni Indusi tworzyli pojęcia? Pojęcie vána.” Przegląd Orientalistyczny, 1-2 (2004), s. 39-54
21. „Prajāpati, the Fire and the pañcāgnividyā”. Balcerowicz P., Mejor M. (red.) Essays in Indian Philosophy, Religion & Literature. Delhi: Motilal Banarsidass 2004, s. 45-60
22. „Pragnienie szczęścia w Rygwedzie. Pojęcie kāma”. W: Duszak A., Pawlak N. Anatomia szczęścia. Emocje pozytywne w językach i kulturach świata. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2005, s. 67-80
23. „Dlaczego Bóg pożera istoty? Bóg brahman – Bóg Bhagawadgity”. Przegląd Orientalistyczny 1-2, 2005, s. 40-44.
24. „Metaphorical and metonymic understanding of sunrise in the Ṛgveda”. W: Górska, Elżbieta, Radden G. (red.)Metonymy-metaphor Collage. Warszawa: Warsaw University Press 2005, s. 73-86
25. „Spring, well and bucket in the Ṛgveda”. W: Stasik D., Trynkowska A. (red.). India in Warsaw. Indie w Warszawie. Tom upamiętniający 50-lecie powojennej historii indologii na Uniwersytecie Warszawskim (2003/2004). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2006, s. 252-275
26. „Playing with Fire: The pratītyasamutpāda from the Perspective of Vedic Thought”. W: Williams P. Buddhism. Critical Concepts of Religious Studies. Routledge: Abingdon, New York, 2005, s. 169-187 (przedruk z The Journal of the Pali Text Society XXVI, 2000, s. 77-105)
27. „Combing a horse and licking thinking. The metaphor in the Ṛgveda.”. Rocznik Orientalistyczny 58, 2, 2006 s. 132-151
28. „Karman a odpowiedzialność”. Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria. R. 15: 2006, Nr 2 (58), s. 37-49
29. „Profesor Doroszewski, upaniszady i Budda”. W: Sens, prawda, wartość: filozofia języka i nauki w dziełach K. Ajdukiewicza, W. Doroszewskiego, T. i J. Kotarbińskich, R. Suszki, W. Tatarkiewicza. Biblioteka Myśli Semiotycznej. Znak – Język – Rzeczywistość. Warszawa: Polskie Towarzystwo Semiotyczne, 2006, s. 305-317
30. „The Fiery Self. The Ṛgvedic Roots of the Upaniṣadic Concept of ātman”. W: Stasik D., Trynkowska A. (red.) Teaching on India in Central and Eastern Europe. Contributions to the 1st Central & Eastern European Indological Conference on Regional Cooperation (Warsaw, 15-17 September 2005). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2007, s. 123-137
31. „Introduction”. W: Nowakowska M., Woźniak J. (red.). Theatrum Mirabiliorum Indiae Orientalis. A Volume to Celebrate the 70th Birthday of Professor Maria Krzysztof Byrski. Rocznik Orientalistyczny 60, 2, 2007, s. 33-40
32. „How to Live a Good Life? ártha in the Ṛgveda”. W: Nowakowska M., Woźniak J. (red.). Theatrum Mirabiliorum Indiae Orientalis. A Volume to Celebrate the 70th Birthday of Professor Maria Krzysztof Byrski. Rocznik Orientalistyczny 60, 2, 2007, s. 49-68
33. „Koncepcja Stwórcy jako ojca w staroindyjskiej myśli” W: Pawłowski K. J. Benares a Jerozolima. Przemyśleć chrześcijaństwo w kategoriach hinduizmu i buddyzmu. Tyniec. Kraków: Wydawnictwo Benedyktynów, 2007, s. 101-114
34. „Anger and Cognition. Conceptual metaphor in the Ṛgveda” Rocznik Orientalistyczny. 61, 1, 2008, s. 7-19.
35. „Rygwedyjskie źródła pojęcia ‘majestat’ (śrī) w Brahmanie stu dróg”. W: Sierakowska-Dyndo J., Surdykowska S. (red.). Posłuchaj fletu trzcinowego…, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2008, s. 89-106.
36. „Rebirth eschatology in the Ṛgveda. In search for roots of transmigration”. Indologica Taurinensia. 38, 2008, str. 183- 210.
37. „Pojęcie pastwiska (gávyūti, svásara) w Rygwedzie”. W: Jurewicz J., Kapełuś M. (red.) Symbolika łąki i pastwiska w dawnych wierzeniach. Warszawa: Agade 2009, s. 61-70
38. „Kreacja świata a cztery stany Jestestwa w filozofii upaniszad”. Przegląd Orientalistyczny 1-2, 2010, 3-8
39. „Powstawanie pojęć ogólnych i abstrakcyjnych w myśleniu archaicznym – na przykładzie rygwedyjskiego pojęcia áṁhas”, Studia Semiotyczne, 27, 2010, s. 81-92.
40. „Fortess (púr, pura) in the Veda as a Metaphor for Self (ātmán)”. W: Stasik D., Trynkowska (red.). The City and the Forest in Indian Literature and Art. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2010, s. 13-35
41. „Ciało boskie – ciało kosmiczne – ciało społeczne w myśli starożytnych Indii”. W:Konarska K. (red.) Ciało cielesne. Colloquia Anthropologica et Communicative. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2011, 45-60
42. „Rygweda – archaiczny tekst w świetle językoznawstwa kognitywnego”. W: Kowalska A. (red.) Przestrzenie kognitywnych poszukiwań. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2011, 53-68
43. „Wojna i śmierć w najstarszej tradycji indyjskiej”. W Konarska K., Kowalski P. (red.). Powodzie, plagi, życie i inne katastrofy. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2012, 67-76
44. „Pamięć i zapomnienie w kulturze starożytnych Indii”. W: Jastrzębski B., Konarska K., Lewicki A. (red.) Kultura: pamięć i zapomnienie. Księga poświęcona pamięci Profesora Piotra Kowalskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2012, 257-268
45. Roots of Indian philosophy. http://www.thebritishtoastrack.com/roots-of-indian-philosophy, 2012
46. „What ancient Indian cosmogonies tell us about language?” W: Bareja-Starzyńska A., Mejor M. Oriental Studies – Past and Present. Proceeding of the International Conference of Oriental Studies. Warsaw 2010. Rocznik Orientalistyczny 65, 1, 75-89, 2012
Słowniki i podręczniki:
1. Herrmann T. Jurewicz, J., Koc, B. J., Ługowski, A. Mały Słownik Klasycznej Myśli Indyjskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper 1994.
2. „Cywilizacja indyjska”, „Indyjski mit o powstaniu świata”. W: Świat starożytny. Materiały. Podręcznik dla gimnazjum. Klasa I. Część I. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN 1999, s. 43-52, 189-190.
3. „Indie”. W: Bohosiewicz M., Czerniejewska I., Halik T., Jurewicz J., Kornacki P., Kuspys P, Marek A. Imigranci w mojej klasie. Kraków: Drukarnia GS, 2010, s. 39-50
Przekłady:
1. „Atharwaweda. Pieśni miłości i nienawiści”. Studia Indologiczne I, 1994, s. 68-73
2. White D. G. „Ocean rtęci: alchemiczny tekst z jedenastego wieku”. W: Lopez D. S., Jr (red.) Praktyki religijne w Indiach. Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2001, s. 338-346
3. Olivelle P. „ Ascetyczne wycofanie się czy uczestnictwo w społeczeństwie”. W: Lopez D. S., Jr (red.) Praktyki religijne w Indiach. Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2001, 631-647
4. Wolpert, Stanley. Gandhi. Przełożyli Joanna i Tomasz Jurewiczowie. Warszawa: PIW 2001
5. Wybrane hymny Rygwedy, Atharwawedy, fragmenty upaniszad, Mahabharaty, Ramajany, puran. W: Mejor Marek (red.) Światło słowem zwane. Wypisy z literatury staroindyjskiej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog 2007
(przygotował, po konsultacji z autorem, Andrzej Babkiewicz, 2012)
Maria Krzysztof Byrski
Urodził się 12 stycznia 1937 r. w Wilnie. Orientalista (indolog), członek Komisji Nauk o Kulturze PAN, profesor zwyczajny i pracownik naukowy Wydziału Orientalistycznego UW, były ambasador RP w Indiach, Nepalu i Sri Lance (lata 1993-96). Wykładowca i kierownik Centrum Badań nad Eurazją w Collegium Civitas. Jest członkiem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Członek Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
– syn Ireny i Tadeusza Byrskich, aktorów i reżyserów związanych z polskim teatrem i radiem;
– tuż przed rozpoczęciem wojny w 1937 r. rodzina przeniosła się z Wilna do Warszawy;
– po wojnie ze względu na współpracę z licznymi teatrami rodzina często zmieniała miejsce zamieszkania; do szkoły średniej uczęszczał w Warszawie, Toruniu, Radomiu i Kielcach;
– 1955 – matura w Kielcach, rozpoczęcie studiów w Instytucie Orientalistycznym UW;
– 1960 – stopień naukowy magistra indologii na podstawie rozprawy Harszawardhana (Harṣavardhana) pod kierunkiem prof. Euganiusza Słuszkiewicza;
– 1961-66 – pobyt w Indiach na stypendium Fundacji im. I. Paderewskiego (badania nad indyjskim dramatem); studia w Banaras Hindu University (BHU) na Wydziale Indologii, Starożytnej Historii Indii, Kultury i Archeologii (College of Indology, Ancient Indian History, Culture and Archeology);
– 1966 – tytuł doktora otrzymany w BHU na podstawie rozprawy Concept of Ancient Indian Theatre w zakresie historii, kultury i archeologii staroindyjskiej. Promotorem był Avadh Kishore Narain a recenzentami byli: V. Raghavan, K.C. Pandey i J. Gonda;
– 1966 – powrót do Polski; najpierw jako asystent, później po nostryfikacji dyplomu, jako adiunkt prowadził wykłady na macierzystej uczelni z sanskrytu, hindi, literatury indyjskiej i klasycznego dramatu indyjskiego;
– 1971 – po przejściu na emeryturę prof. Słuszkiewicza, pełnił funkcję kierownika sekcji indologii w Instytucie Orientalistycznym UW.
1971-73 – wyjazd do Indii; lektor języka polskiego w Uniwersytecie Delhijskim w ramach programu rządowego wymiany kulturalnej;
– 1978 – praca habilitacyjna przedstawiona na Wydziale Neofilologii UW. Uzyskał tytuł docenta na podstawie rozprawy Methodology of the Analysis of Sanskrit Drama; recenzentami byli Konstanty Regamey i Ludwik Sternbach.
– 1980 – nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki za pracę Methodology of the Analysis of Sanskrit Drama;
– 1980-89 – czynne uczestnictwo w działaniach polskiej opozycji, m.in. współtworzył w Uniwersytecie Warszawskim struktury NSZZ Solidarność; został jednomyślnie wybrany przewodniczącym organizacji związkowej na Wydziale Neofilologii, prowadził wykłady o ruchu biernego nieposłuszeństwa Gandhiego; w związku z tą działalnością zatrzymany przez milicję w Katowicach, w celu uniemożliwienia spotkania w duszpasterstwie akademickim;
– 1985 – nagroda Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich za przekład Traktatu o zacności i Traktatu o miłowaniu (Manu-smṛti, Kāma-sūtra)
– 1989 – pełnomocnik Rektora UW d/s pozyskiwania lokali po rozwiązanej PZPR (tzw. inicjatywa Uniwersytet przy Trakcie Królewskim zaproponowana przez rząd Tadeusza Mazowieckiego);
– 1990-96– działalność w polskich służbach dyplomatycznych – najpierw radca Ambasady RP w Indiach; potem ambasador RP w Indiach, Nepalu i Sri Lance (1993-96);
– 1992 – tytuł profesora nauk humanistycznych;
– 1995 – rezygnacja z pełnienia misji ambasadora po wyborach prezydenckich w Polsce i powrót do macierzystej uczelni;
-1996-2002 – dyrektor Instytutu Orientalistycznego UW;
-1996-1999 – członek senatu uczelni i przewodniczący jej Komisji d/s Studenckich oraz Komisji Rektorskiej d/s nadawania stopni naukowych;
– z jego inicjatywy w 2000/2001 r przy Instytucie (dziś Wydziale) Orientalistycznym UW powstało Studium Stosunków Międzykulturowych (SSM);
– 2004 – medal Uniwersytetu Warszawskiego za zasługi w jego rozwoju;
– 2005 – semestralny cykl wykładów w Special Centre for Sanskrit Studies, Jawaharlal Nehru University, New Delhi;
– 2006 – odznaczenie Złotym Krzyżem Zasługi;
– od 2010 – członek honorowy KIKu;
Życie prywatne
W 1971 r. poślubił Barbarę Wróblewską, absolwentkę indologii UW. Ma dwóch synów: Łukasza (ur. 1972) i Mateusza (ur. 1973).
Przekłady:
1. Bhasa, „Strzaskanie ud”, Dialog 1962, no. 2 (154), pp. 72-86. (Bhasa, Ūru-bhaṅga – polskie tłumaczenie)
2. Bhasa, „Sen”. – Przegląd Orientalistyczny 1969 nr 4(72) ss. 359-370. (Bhasa, Svapna-vāsavadattā, akt V – polskie tłumaczenie)
3. Premczand, „Cierpienie ubogich”. – w: Premczand, Pańska studnia, Warszawa, Czytelnik 1971 ss. 64-84. (Premcand, Garīb kī hāy – polskie tłumaczenie)
4. Lakszmi Narajan Lal, „Papuga i szpak”. – Dialog 1971 nr 4 ss.86-106. (Lakshmi Narayan Lal, Totā-maīna-nāṭak – polskie tłumaczenie)
5. Iśwaradatta, „Rozmowa wity z frantem”. – Kontynenty 1974 nr 7(126) ss.44-46. (Īśvaradatta, Dhūrta-viṭa-saṁvāda, fragmenty – polskie tłumaczenie)
6. Wiśakhadatta, „Pierścień demona” (fragmenty). – Przegląd Orientalistyczny 1976 nr 1(97) ss. 35-52.
7. Manu Samoistny, „Traktat o Zacności”. – Kontynenty 1976 nr 6; 1980 nr 7. (Mānava-dharma-śāstra, fragmenty – polskie tłumaczenie).
8. „Oktawa do Gangi”. – Więź 1978 nr 7-8, ss. 64-66. (Gaṅgāṣṭaka-stotra – polskie tłumaczenie)
9. Bhasa, „Ujrzana we śnie Wasawadatta” (fragmenty). – Literatura na świecie 1980 nr 10 (111) ss. 240-253. (Bhasa, Svapna-vāsavadattā, fragmenty – polskie tłumaczenie)
10. Manu Swajambhuwa: „Manusmryti czyli Traktat o Zacności”. Warszawa, PIW 1985, s.425. “Bibliotheca Mundi”. ( Mānava-dharma-śāstra – polskie tłumaczenie opatrzone wstępem, przypisami i słownikiem)
11. Watsjajana Mallanaga: „Kamasutra, czyli Traktat o Miłowaniu”. Warszawa, PIW 1985, s. 204. „Bibliotheca Mundi”. (Kāma-sūtra – polskie tłumaczenie opatrzone wstępem, przypisami i słownikiem)
12. Raimundo Pannikar, „Hinduizm i Chrystus”. Przełożyli M.K. Byrski, J. Kieniewicz, – Przegląd Powszechny 1988 nr 2 (789), ss. 236-246.
13. Raimundo Pannikar, Czas i historia w tradycji indyjskiej: Kala i karman. Dodatek: Bettina Baumer, Empiryczne pojmowanie czasu. Przełożył z ang. M.K. Byrski – w: Czas w Kulturze. Wybrał, opracował i wstępem opatrzył A. Zajączkowski. Warszawa, PIW 1988, ss. 111-149.
14. „Konstytucja 3-go Maja”. Przełożyli na język hindi M. Gupta i M.K. Byrski. Wstęp w jęz. hindi M.K. Byrski. New Delhi 1991, ss. 1-34.
15. A. Zagajewski, Uchodźcy (wiersz), i T. Różewicz, Zwierciadło (wiersz), przekł. na jęz. hindi, M.K. Byrski i Kamlesh, w: Samās, no 2, Delhi 1993, ss. 164-167.
16. Sztuki Bhasy: „Dzieje Chłopca” (Balaćarita), „Mowa Poselska” (Dutakawja), „Średni” (Madhjamawjajoga), „Przysięga Jaugandharajany (Pratidźńajaugandharajana), w: Światło słowem Zwane, wypisy z literatury staroindyjskiej, praca zbiorowa pod. red. Marka Mejora, Dialog, Warszawa 2007 ss. 691-772.
17. Wiśakhadatta, „Sygnet Rakszasy” (Mudrarakszasa), w: Światło słowem Zwane, wypisy z literatury staroindyjskiej, praca zbiorowa pod. red. Marka Mejora, Dialog, Warszawa 2007 ss. 821-844.
Oryginalne prace twórcze:
1. “Some remarks about king Harṣavardhana Śīlāditya”. – Bhāratī, Bulletin of the College of Indology (Varanasi), 1961-1962, nr 5, part I, ss.75-85. (Kilka uwag o królu Harszawardhanie Śiladitji)
2. „Studies in Nāṭya”.– Bhāratī, Bulletin of the College of Indology (Varanasi), 1962 nr 6, part II, ss. 109-117. (Studia nad dramatem sanskryckim – natją)
3. “Theatre and Sacrifice”. – w: Proceedings of the Paderewski Foundation Annual Symposium. New Delhi 1963, ss.35-42.
3a. Theatre and sacrifice. – Prajna (Varanasi) 9: 1963 nr 1 ss. 63-70.
3b. Teatr i ofiara. – Zeszyty naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 11:1968 nr 2(42) s8.27-31.
4. „Kūṭiyāṭṭam: saṁskṛt raṅg paraṁparā kā ek upalabdha avaśeṣ”. – Naṭaraṅg Naī, Dillī 1965, nr 1 ss.36-38. (w języki hindi: Kudijattam – jedyny relikt sanskryckiej tradycji scenicznej)
5. „Prācīn nāṭya-kalā aur ādhunik cal-citra”. – Rāṣṭra vāṇī (Puna) 1965 nr 9 ss. 363-366. (w języku hindi: Starożytna sztuka teatralna a współczesny film)
6. „Is Kudiyattam a museum-piece?” – Sangest Natak Journal 1967 nr 5 ss.45-54.
6a. „Kūṭiyāṭṭam oru pradarśana-vastuvo?” – Kēḷi, (Tiruvanantapuram) 1968, nr 5 (19). (Czy Kudijattam jest okazem muzealnym?) (przekład na język malajalam)
7. „Stosunki rosyjsko-indyjskie w XVII w.” – Przegląd Orientalistyczny 1967 nr 4 (64) ss. 344-348. (Russo-Indian relations in the 17th century)
8. “On the need of the detailed survey of Koodiyattam and Bhaagavata-mela-naatakam”. – w: Proceedings of the 2nd International Conference-Seminar of Tamil Studies. Madras 1968 ss. 453-456. (O potrzebie szczegółowych badań nad Kudijattam i Bhagawatamelanataką).
9. „Bhasa i teatr indyjski”. – Dialog 1969 nr 2, ss.87-93. (Bhasa nad Indian theatre).
10. „Grotowski a tradycja indyjska”. – Dialog 1969, m8, ss. 86 – 91. (Grotowski and Indian Tradition).
10a. „Grotowski og indisk tradition”. – Teatret Teori og Teknikk, Nordisk Teatertodsskritt 1972 m 18 ss. 35-38. [przekład na język duński].
11. „Kraj wirującej swastyki”. – Współczesność 14: 1969 nr 21 (300) s. 4. (A Country of Rotating Swastika)
12. „Sanskrycki teatr jednego aktora”. – Przegląd Orientalistyczny 1969 nr 3 (71) ss.270-274. (The Sanskrit Theatre of One Actor)
13. „Teatr najantyczniejszy”. – PamiętnikTeatralny 1969 z.1-2 (69-70) ss. 11-47. (The Most Ancient Theatre)
14. “Smak Brahmy i smak Buddy”. – Studia Filozoficzne 1970 nr 6 (67) ss. 73-83. (The Brahma-rasa and the Buddha-rasa)
15. „Indyjski teatr ludowy”. – Dialog 1971 nr 4 ss. 119-123. (Indian Folk Theatre)
16. “Appreciation of Sanskrit Drama in Kaliyuga”. – Sangeet Natak Joumal 1973 nr 27 ss.54-63. (Ocena dramatu sanskryckiego w „Wieku Żelaznym”)
17. „List z Indii”. – Dialog 1973 nr 4 ss. 134-142. (A letter from India)
18. „Upadek Wiśwamitry”. – w: Obrazy świata białych. Zbiór szkiców polskich autorów. Wstęp i posłowie: ed. Andrzej Zajączkowski. Warszawa, PIW 1973 ss.7-58. „Biblioteka myśli współczesnej”. (Viśvamitra’s Fall)
9. Concept of Ancient Indian Theatre. Munshiram Manoharlal, Delhi 1974, ss. XVI, 207. (Koncepcja teatru staroindyjskiego)
20. “Who is Maheśvara of the Nāṭyopatti myth?” – w: Anantapāraṁ kila Śabdaśāstram… Księga pamiątkowa ku czci Eugeniusza Słuszkiewicza. Warszawa, PWN – Wydawnictwa UW 1974 ss. 57-60. (Kim jest Maheśwara w micie o powstaniu dramatu?)
21. „Ãgrezī ke madhyam se ham videśī log Bhārat ko nahīi jān sakte”. – Dharm-yug 26: 1975 nr 5 ss. 5, 34. (W języku hindi: My, cudzoziemcy, nie możemy poznawać Indii za pośrednictwem języka angielskiego)
22. “Can Sanskrit Drama Tell Us Anything More?” – Educational Theatre Journal, Washington, 1975, December, ss. 445-452. (Czy dramat sanskrycki może nam jeszcze coś powiedzieć?)
23. „Indyjski Stary Testament”. – Więź 1975 nr 9 ss. 39-4. (Indian Old Testament)
24. „Wyobrażenie ról w starożytnym teatrze indyjskim”. – Pamiętnik teatralny 1975 z. 2(94) ss. 179-185. (Bhumikavikalpana in the Ancient Indian Theatre)
25. „Puruṣārthas and Sanskrit literary criticism“. – Wissenschaftliche Zeitschrift der Humboldt Universität zu Berlin 25: 1976, 3, ss345-347. (Cele żywota ludzkiego i sanskrycka krytyka literacka)
26. “The threefold sphere of Indian ethics”. – Dialectics and Humanism, III-IV, Warsaw 1976, ss.17-31.
26a. „Trójsfera indyjskiej etyki”. – Studia Filozoficzne 1976 nr 10-11 ss.69-85.
27. „Cios szabli nie sięgnął jej serca”. – Kontynenty 1977 nr 12 ss.21-22. (The Blow of Sword Did Not Reach Her Heart)
28. “Garść hinduizmu”. – Kontynenty 1977 nr l, ss. 18-22, 39. (A Handful of Hinduism)
29. „Na co komu Śakuntala?” – Pamiętnik Teatralny 1977 z. I c. I ss.3-8. (Śakuntala: What For?)
30. „Studia w Benaresie”. – w: W kraju Indiry Gandhi. Warszawa, KAW 1977 ss. 99-112. (Studies in Benares)
31. „Indyjska alternatywa kulturowa”. – Zeszyty Naukowe Stowarzyszenia PAX 1978 nr 2(19) ss. 119-130. (Indian Cultural Alternative)
32. Indyjska koncepcja cywilizacyjna. – Gregorianum, Rzym 1979 ss.100. (The Concept of Indian Civilization)
33. “The Co-ordinates of Indian Reality”. – w: Studies in contemporary problems of Indian sub-continent. Ed. by A Balogh. Institute for World Economics of Hungarian Academy of Sciences, Budapest,1979 ss. 199-221. Studies on Developing Countries No 98.
33a. „O czym mówi literatura indyjska, czyli współrzędne indyjskiej rzeczywistości”. – Literatura na świecie 1980 nr 10(114) ss. 158-179.
34. „Mentalność indyjska a mentalność europejska”. – w: Kościół w Ameryce Łacińskjej i w Azji. Część II: Materiały sympozjum misjologicznego 1978. Red. F Zapłata, W. Kowalak. Warszawa. ATK 1979 ss. 137-146. Zeszyty Misjologiczne ATK. T. II. (Indian and European mentalities)
35. Methodology of the analysis of Sanskrit drama. Wydawnictwa UW, Warszawa 1979 ss. 157. Dissertationes Universitatis Varsoviensis nr 153.
35a. Methodology of the analysis of Sanskrit drama. 2nd ed. revised and enlarged, Delhi 1997 ss. I-XIII, 1-106. (Metodologia analizy dramatu sanskryckiego)
36. „Miejsce teatru w kulturze indyjskiej”. – Przegląd Orientalistyczny 1979 nr 3 (111) ss. 228-233. (The Place of Theatre in Indian Culture).
37. “Saṁskṛt Nāṭak aur bambaiyā sinemā”. – Din-mān 23-29.09.1979 ss. 41-42. (w języku hindi: Dramat sanskrycki a kino bombajskie)
38. „Teatr a sprawa indyjska”. – Dialog 1979 nr 12 (284) ss.101-106. (Theatre and the Indian Question)
39. “Złote ziarno”. – Sztuka 1979 nr 1(6) ss. 44-47. (The Golden Germ) 1980 .
40. “Bombay phylum – the Kaliyugi avatara of Sanskrit drama”. – Pushpanjali 4: November 1980 ss. 111-118. (Film bombajski – wcielenie dramatu sanskryckiego w wieku żelaznym)
40a. Kyā bambaiya philme saṁskṛt nāṭako kā avatār hai? – Dharm-yug 1984 nr 2 s. 6-9. (Wersja w języku hindi)
41. „Między Ramajaną a opowiadaniem”. – Literatura na świecie 1980 nr 10 (114) ss. 106-117. (Betwixt the Rāmāyaṇa and storytelling)
42. „O indyjskim teatrze starszym niż historia”. – Radar 1980 nr 3 (359) ss. 6-7, 13. (On the Indian Theatre – Older Than History)
43. „O klasycznym dramacie indyjskim słów kilka”. – Literatura na świecie 1980 nr 10 (114) ss. 254-259. (A Few Words on Classical Indian Drama)
44. „Is Manu’s Varṇadharma an Obsolete Sociological Concept?” – The Adyar Library Bulletin 44-45: 1980-81 ss. 654-66 l. (Czy przypisywana Manu teoria podziału stanowego jest koncepcją przestarzałą?)
45. “Is there a Sanskrit word for pumice?” – Indologica Tauriniensia 8-9, 1980-81 ss. 67-70. (Czy jest wyraz sanskrycki na oznaczenie pumeksu?)
46. “Sanskrit Drama as an Aggregate ofModel Situations”. – w: Sanskrit drama in performance. Ed. by R. Van M. Baumer and J.R. Brandon. The University Press of Hawaii, Honolulu, 1981 ss. 141-166. (Dramat sanskrycki jako zbiór sytuacji wzorowych)
47. “Bhārat kī pahcān ãgrezī ke madhyam se nahī ho saktī. – Kādambinī 1982 nr 6 ss. 48-51. (W języku hindi: Indii nie można poznać za pośrednictwem angielskiego)
48. “Cio che Christo dice a Krishna”. – Mondo e Missione, Roma 1982 nr 17-18 ss. 493-495. (po włosku: Co Chrystus mówi do Kryszny)
49. „Kultura Indii”. – w: Kontynenty: Azja 1. Warszawa, KAW 1982 ss. 226-257.
50. „Między Siedzibą Śniegów a Dziewicą-Panną”. – w: Bliżej Indii. Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Indyjskiej, Koło w Płocku. Płock, 1983 ss. 5-11. (Betwixt Himalaya and Kanyakiunari)
50a. „Między Siedzibą Śniegów a Dziewicą-Panną”. – w: Bliżej Indii, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Indyjskiej, Koło w Płocku. Płock, czerwiec 1988 ss. 15-22.
51. “Traditional aesthetic criteria and contemporary Indian culture”. – w: Proceedings of the fourth international Conference on the theoretical problems of Asian and African literatures. Ed. by M. Galik. Literary Institute of the Slovak Academy of Sciences, Bratislava 1983 ss. 192-198. (Tradycyjne kryteria estetyczne i współczesna kultura indyjska)
52. „Trzy nurty współczesnego teatru indyjskiego”. – w: Ex Oriente Theatrum. Materialy z sesji naukowej poświęconej teatrom: arabskiemu, indyjskiemu, japońskiemu. Warszawa, Instytut Orientalistyczny UW 1983 ss. 68-75. (Three Currents of Contemporary Indian Theatre)
53. „O Gandhim albo i nie o Gandhim – oto jest pytanie!” – w: Jak być dziś w Polsce filologiem obcym. Sesja zorganizowana przez Wydział-Neofilologii UW. Uniwersytet Warszawski, Wydział Neofilologii, Warszawa 1984 ss. 77-85. (About Gandhi ornot about Gandhi – that is the question!)
54. „Chwytanie prawdy”. – Przegląd Katolicki 1984 nr 14 ss. 4-5. (On Satya-graha)
55. „O narodzinach i rozwoju kina Indii”. Wrocław 1984, druk xero s. 4, 1n1b., tabl.1 maszynopis powielany. (The birth and Development of Indian Cinema)
56. „Posłowie do wydania polskiego”. – w: R.K. Narayan, Ramayana. Z ang. przełożyła K. Wojciechowska. Warszawa PIW 1984 ss. 303-316.
57. „Indyjskie problemy”. – Dialog 1985 nr 5 ss.168-172.
58. „Księgi indyjskiej codzienności”. – w: Zeszyty Studium społecznej nauki kościoła. Archikonfraternia Literacka, Dom w Milanówku 1. Kuria Metropolitalna Warszawska, Wydział Duszpasterstwa, 1986 ss. 31-42. (Books of Indian Everyday Life)
59. „Natya. O kształcie teatru indyjskiego”. Biuro Wystaw Artystycznych, Wrocław 1986 s. 12. „W kręgu kultur krajów Dalekiego Wschodu”. (Natya. The Shape of Indian Theatre)
60. „Indie – źródło fascynacji”. – w: Bliżej Indii, TPP-I, Koło w Płocku, Płock czerwiec 1988, ss. 8-14. (India – a Source of Fascination)
61. „O sakralności klasycznego teatru indyjskiego”. – w: Dramat i teatr sakralny. Pod red. I. Sławińskiej i in. Lublin, KUL 1988 ss. 25-31. (On Sacral Character of the Classical Indian Theatre)
62. „O Gandhim, który ‘chwytał prawdę’”. – Jednota 1988 nr 5 (88) ss. 6-9. (On Gandhi who ‘seized the truth’)
63. Zasady dogmatyczne i etyczne hinduizmu. – w: Hinduizm. IV Pieniężnieńskie spotkania z religiami. Materialy z sesji naukowej. Red. E. Śliwka. Pieniężno 1988 ss. 8-12. (Dogmatic and Ethical Principles of Hinduism)
64. „Celi indijskogo klassičeskogo teatra i rol’ muzyki”. (perevod s pol’skogo A.K. Sverčevskoj). – w: Literatury Indii. Sbornik statej. Otvetstvennye redaktory: N.I. Prigarina, A.S. Suchočev. Moskva, “Nauka” 1989 ss. 46-52. (The Goals of Indian Classical Theatre and the Role of Music)
65. “Kāntam kratum cakṣuśam” – Theatre: The Yajna of the Kamapurushartha. – w: Ṛtvik Ritualia, ed. by Uma Vesci, vol. l, Delhi 1991, ss. 69-77. (Teatr – Ofiara sfery Miłowania.)
66. „Towards Indo-European Polity”. – w: World Affairs, vol. 1, no 2, New Delhi 1992, ss. 52-57. (Ku indoeuropejskiej politei)
66a. „W przededniu wielkiego powrotu”, (tłum. z angielskiego A. Sidorenko). – Przegląd Powszechny, nr. 11/855, Warszawa 1992 ss. 227-240.
67. “Ek baṭā tīn aur Bhāratīya saṁskṛti. Hazārī Prasād Dvivedī Memorial Lecture”. Wykład publiczny opublikowany w dzienniku Nav-bhārat Ṭāīms 24.05.1994. (Jeden dzielone przez trzy a kultura indyjska)
67a. „Trayasyaikāṁśo Bhāratīya Saṁskṛtiś ca, (tłum na sanskryt C.B. Jha), w: Saṁskṛta Manjari 6 no 3, Delhi 1996 ss. 79-83.
67b. “The Arithmetic of Hinduism”. – Dialogue and Universalism, nr 11-12, pp. 125-139.Warszawa 1997.
68. Nāṭya and Yajña, Govt. Sanskrit College Committee, Tripunithura. Ravi Varma Sanskrita Grandavali 28, Parikshit Memoriel Lecture 94 (1995).
69. “The Relevance of the Concept of Dharma for the Westem World”. – w: India. A Cultural Perspective, ed. by S. Varadan, New Delhi 1996, s. 10 -17.
69a. „Die Relevanz des Begriffs des Dharma für die westliche Welt“, (tłum. R. Dengle) – w: Indien in der Gegenwart, Band 1, Nr. 2, New Delhi 1996, ss. 133-140.
69b. “Universal Meaning ofthe Indian Notion of Dharma”. Dialogue and Universalism, No 8-9, Warszawa 1996, s. 109-114. (wersja zmieniona).
69c. „Uniwersalność indyjskiego pojęcia dharma”. – w: Ziemia naszym domem, praca zbior. pod red. J. Kuczyńskiego. Warszawa 1996, ss. 137-144.
70. „Taniec między bytem i nicością”, in: Taniec Bogów. Mit jako opis świata, Festiwal Nauki, 24-26 września. Uniwersytet Warszawski. Instytut Orientalistyczny, Warszawa 1997. pp. 13-19. (The Dance between Existence and Nothingness)
71. „Perspektywy indyjskiej demokracji”, Znak 1999, no. 10, pp. 84-92. (The Perspectives of Indian Democracy)
72. „Różność, współdziałanie, wyzwolenie”, Palestra 1999, no. 11, pp. 67-72. (Difference, Co-operation and Deliverance)
73. „Europa i Indie – bliźniaczo różne cywilizacje”, (Widziane znad Gangesu), Palesra 1999/2000, no. 12/1, pp. 111-119. (Europa and India – Twin-identically Different Civilisations (Seen from the Ganges Bank))
74. „Asceci, 'przebudzony’ i 'widzowie’ Boga”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2000, no. 5-6, pp. 125-130. (Ascetics, ‘the Awakened’ and ‘Spectators’ of God (Seen from the Ganges Bank))
75. „Dlaczego”, Przegląd Powszechny 2000, no. 4, pp. 70-75. (Why [about Christianity and Hinduism])
76. „Dzierżyć znaczy trwać”, (Widziane znad Gangesu) Palestra 2000, no. 9-10, pp. 76-82. (To Wield is To Last (Seen from the Ganges Bank))
77. „’Nagi fakir’ i kandydaci”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2000, no. 11-12, pp. 105-109. (in Polish: „The Naked Fakir’ and Candidates (Seen from the Ganges Bank))
78. „Przedmowa”, in: Arthur L. Basham, Indie. Od początku dziejów do podboju muzułmańskiego, tr. by Zygmunt Kubiak, PIW, Warszawa 2000 (in Polish: Intro-uction (to the 2nd ed. of Polish translation of: The Wonder That Was India))
79. „Spuścizna Indii”, in: Arthur L. Basham, Indie. Od początku dziejów do podboju muzułmańskiego, PIW, Warszawa 2000, (translation into Polish: Epilogue to the 2nd ed. of Polish translation of: The Wonder That Was India), pp. 470-478.
80. „Tres faciunt rem”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2000, no. 4, pp. 222-227. (Tres faciunt rem (Seen from the Ganges Bank))
81. „Trójsfera indyjskiej etyki”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2000, no. 7-8, pp. 153-159. (The Threefold Sphere of Indian Ethics (Seen from the Ganges Bank))
82. „Wieszczowie zmieniają się w słuch”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2000, no. 2-3, pp. 113-117. (The Seers Turn into Hearing (Seen from the Ganges Bank))
83. „Anatomia działania (Sztuka opowiadania aktu percepcji w teatrze staroindyjskim)”, in: B.= Owczarek et al. (eds), Praktyki opowiadania, TAiWPN Universitas, Kraków 2001. pp. 257-272. (The Anatomy of Activity. The Art of Narrating the Act of Perception in Ancient Indian Theatre)
84. „Człowiek z miłowania uczyniony”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2001, no. 1-2, pp. 114-119. (A Man Created of Love (Seen from the Ganges Bank))
85. „Ekumenizm miedzyreligijny: dialog z hinduizmem o śmierci Boga”, in: A. Białecka, J. Jadacki (eds), U progu trzeciego tysiąclecia: człowiek – nauka – wiara. Księga pamiątkowa Sympozjum Naukowego zorganizowanego w Uniwersytecie Warszawskim z okazji 2000-lecia Chrześcijaństwa w dniach 19-21 listopada 1999 roku. Semper, Warszawa 2001, pp. 173-188. (Inter-religious Ecumenism. The Dialog with Hinduism about God’s Death)
86. „Euroindyjski zwornik Północy i Południa”, in: Północ-Południe – konflikt czy współpraca?, Towarzystwo Przyjaciół Czterech Kontynentów, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, Warszawa 2001, pp. 78-89. (The Euro-Indian Keystone of the North and the South)
87. „Kama znaczy miłość”, in: S. Godziński, P. Balcerowicz (ed.), Miłość niejedno ma imię: orientalna liryka miłosna. Festiwal Nauki, 21-30 września 2001, Uniwersytet Warszawski. Instytut Orientalistyczny, Warszawa 2001, pp. 12-21. (Kāma Means Love)
88. „Logika reinkarnacji, czyli słów kilka o dojrzewaniu świadomości”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2001, no. 11-12, pp. 104-108. (The Logic of Reincarnation. A Few Words on the Maturation of the Self (Seen from the Ganges Bank))
89. ”Najstarsi bracia w wierze? Chrześcijaństwo w poszukiwaniu szerszej ekumeny”, Studia Bobolanum 2001, no. 2, pp. 17-26. (The Eldest Brothers in Faith. Christianity in Search of Broader Oikoumene)
90. „Pożytek ofiary”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2001, no 5-6, pp, 122-127. (Benefits of the Sacrifice (Seen from the Ganges Bank))
91. „Respect for Other Cultures”, Dialogue and Universalism 2001, no. 4, pp. 71-74.
92. „Słowo wstępne” i „Biografia prof. Eugeniusza Shiszkiewicza”, in: E. Słuszkiewicz. Pradzieje i legendy Indii, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2001, 2nd editon, pp. 7-8, 9-15. (Foreword and Prof. E. Słuszkiewicz’s Biography)
93. „Starożytne Indie”, in: Od Arystotelesa do Goethego. T. 1 – O dramacie, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2001, pp. 93-121. (Ancient India [on Drama”])
94. „Adwokat Mohandas Karamchand Gandhi w moskiewskim teatrze”, Palestra 2002, no. 11-12, pp. 101-103. (M.K. Gandhi, the Lawyer, in a Moscow Theatre)
95. „Czy kasty mogą się nam przydać?”, (Widziane znad Gangesu), Palestra 2002, no. 7-8. pp. 133-136. (Can Castes Be of Use to Us? (Seen from the Ganges Bank))
96. „India: Discovering the Meaning of Existence”, Dialogue and Universalism 2002, no. 6-7, pp. 127-132.
97. „Na krawędzi rzeczywistości: (indyjskie rozumienie piękna)”, Ikonotheka 2002, no. 15. pp. 25-31. (On the Edge of Reality. Indian Understanding of Beauty)
98. „On the Edge of Reality: the Nature of the Act of Perception in Indian Art”, Gracom Indological Studies 2003, no. 4-5, pp. 121-126.
99. „Ojciec Marian Żelazek, czyli pokój miedzy religiami”, Palestra 2002, no 9-10. pp. 109-113. (Father Marian Żelazek, the Peace between the Religions)
100. „Gandhi” w: Religia. Encyklopedia PWN, vol. 4, Warszawa 2002, pp. 140-143
101. „Andrzej Ługowski – nauczyciel”, Studia Indologiczne 2003, no. 10, pp. 5-7. (Andrzej Ługowski – the Teacher)
102. „’Arytmetyka’ hinduizmu”, Studia Indologiczne 2003, no. 10, pp. 48-64. (The ‘Arithmetic’ of Hinduism)
103. „Dług wobec przodków”, Dialog 2003, no 7-8 pp. 183-185. (The Debt to Ancestors [On the dramas by G. Karnad and M. Dattani])
104. „Kosmiczny wymiar ascezy”, Studia Bobolanum 2003, no 3, pp. 33-41. (The Cosmic Dimension of Asceticism)
105. „Europejczycy Europejczykom…”, Znak 9, pp. 5-13. (Europeans to Europe-ans…)
106. „Kasty i naród: szanse państwa 'Europa’ widziane z zewnątrz”, Obóz 43, pp. 7- 18. (Caste and Nation. The Chances of the State of ‘Europe’ as Seen from the Outside)
107. „Cywilizacja europejska – posłowie”, in: M. Koźmiński (ed.), Cywilizacja europejska: wykłady i eseje, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, Collegium Civitas, Warszawa 2005, pp. 465-473. (European Civilisation – an Epilogue)
108. „Nic dla nich bez nich”, Dialog 5 , pp. 60-70 (z: Małgorzata Semil, Marek Ostrowski, Janusz Krzywicki). (Nothing for Them Without Them)
109. „’Quo vadis’ Orientalistyko?”, Nauka Polska 14, pp. 41-56. (Quo vadis, Oriental Studies?)
110. „Teatr jako zwierciadło natury świata”, in: K. Fogler, M. Rochowski, Wielki Teatr Świata. Wykłady otwarte na scenie przy Wierzbowej, part 2. Teatr Narodowy, Warszawa 2005, pp. 7-16. (The Theatre as a Mirror of the World’s Nature)
111. „A Tribute to the Text and Context of the Natyśastra”, in: Sudha Gopalakrishnan (ed.), Tattvabodha, Essays from the Lecture Series of the National Mission for Manu-scripts, vol. 1. National Mission for Manuscript, Munshiram Manoharlal, New Delhi 2006, pp. 109-123.
112. „Jubilee Retrospections”, in: D. Stasik, A. Trynkowska (eds), India in Warsaw. AYolume to Commemorate the 50th Anniversary of the Post-War History of Indological Studies at Warsaw University (2003/2004), Dom Wydawniczy Elipsa, Warsaw 2006, pp. 23-28.
113. “A Preliminary Search for the Common „Deoxyribonucleic Acid” of Indo-European Civilisations”, in: Sanskrit Across Cultures, Special Centre for Sanskrit Studies, Jawaharlal Nehru University, New Delhi 2007, str. 93-104.
114. “Dharmaśāstra – A Natural Science?”, in: Sanskrit Studies, Special Centre for Sanskrit Studies, Jawaharlal Nehru University, New Delhi 2007, str. 63-70.
115. “The Hero in Sanskrit Drama”, in: The Concept of Hero in Indian Culture, Heidelberg University, South Asian Studies No.XLIV, Manohar, New Delhi 2007, str. 33-44.
116. „Hindusi –najstarsi bracia w wierze?”, w: Benares a Jerozolima, TYNIEC, Kraków 2007, str. 83-99. (Jest to przepracowana wersja wcześniejszej publikacji pt. „Najstarsi bracia w wierze? Chrześcijaństwo w poszukiwaniu szerszej ekumeny”, w: Studia Bobolanum 1 / 2 Warszawa 2001, str. 17-26).
117. „Indyjski teatr i dramat klasyczny”, w: Światło słowem Zwane, wypisy z literatury staroindyjskiej, praca zbiorowa pod. red. Marka Mejora, Dialog, Warszawa 2007 ss. 665-683.
118. „Ogień jako zwornik boskości i człowieczeństwa w myśli chrześcijańskiej i hinduskiej”, w: Religia i Kultury, Colloquia Torunensia XIII, Toruń 2008, str. 121-138.
119. “The Multiple Vision of the Sense of Existence”, The Conference on Interfaith and Intercultural Dialogue, Ministry of Foreign Affairs, Republic of Poland, Cracow 2011, p. 77-81.
120. “The Indian Jati and the European Nation: The Twins-Unlike Concepts of Mega-Tribal Level”, in: Polish Sociological Review 2(178)2012, str. 167-185.
Recenzje, sprawozdania:
1. “H.G. Wells, The classical drama of India”. London 1963. – Nāṭya New Delhi VIII: 1964 nr 3 ss.39-42.
2. “K. Raja, Kutiyattam”. New Delhi 1964. – Sangeet Natak Joumal 1965 nr 1 ss 109-110.
3. „A. Jakimowicz, Sztuka Indii”. Warszawa 1964. – Przegląd Orientalistyczny 1968 nr 4(68) ss. 368-371.
4. „E. Słuszkiewicz, Budda i jego nauka”. Warszawa 1965. – Euhemer 1968 nr 1(67) ss. 139-141.
5. „O dramacie indyjskim na Hawajach”. – Dialog 1974 nr 8 ss. 171-173. (On Indian Drama in Hawaii)
6. “Polish scholars at World Hindi Convention in Nagpur”. – Polish Facts on File, New Delhi 1975 nr 344 ss. 7, 13. [Uczeni polscy na światowej konferencji poświęconej językowi i literaturze hindi w Nagpurze]
7. „Polskie książki o hinduizmie”. – Więź 1975 nr 9 ss. 112-118. (Polish Books on Hinduism)
8. “Nowa książka o buddyzmie”: Trevor Ling, The Buddha. London 1976. – Studia Filozoficzne 1976 nr 10-11(130-131) ss. 207-210.
9. „Teatr i film indyjski w Warszawie”. – Więź 1976 nr 2 ss. 149-154. (Indian Theatre and Film in Warsaw)
10. „O świętych krowach inaczej. R. Piekarowicz, Zrozumieć Indie, Warszawa 1977”. – Nowe Książki 1978 nr 2 ss. 66-68. (Holy cows the other way.)
11. “Comparative philosophy: an ascetic bias of Indian perspective? A. J. Bahm, Comparative Philosophy. Albuquerque 1977”. – Dialectics and Humanism 1979 nr. 4 (19) ss. 127-136. (Filozofia porównawcza: czy ascetyczne skrzywienie perspektywy indyjskiej?)
12. „Najstarszy teatr świata w Warszawie”. – Teatr nr 14, ss. 7-8. (The World’s Most Ancient Theatre in Warsaw)
13. „Literatura indyjska”. – w: Rocznik Literacki 1977. Warszawa, PIW 1980, ss. 483-487. (Books on India recently translated into Polish)
14. „Bhartryhari – rozterka czy harmonia – Bhartryhariego strof trzykroć po sto. Tłum. z sanskrytu I. Kania. Kraków 1980”. – Nowe Książki 1981 nr 5 (745) ss. 53-55. (Bhartrhari – incertainty or harmony, being a review of a Polish translation of Śatakatraya)
15. Sesja popularno-naukowa pt. „Polska – Indie, czym się różnimy” 5 maja 1984 r. w Towarzystwie Naukowym Płockim. – Notatki Płockie 1984 nr 1-2 (118-119) s. 53-57.
16. „Saksatkar: Prapsehar Mariya Kristoph Birski se Ganga Prasad Vimal”. – Nityanutan Nayi Dilli nr 1: 16 agast 1986 ss. 19-20. (w języku hindi: Wywiad G.P. Vimala z prof. M.K. Byrskim)
17. “M. Thiel-Horstmann (ed.), Bhakti in current Research, 1979-1982. Proceedings of the 2nd International Conference on Early Devotiona1 Literature in New Indo-Aryan Languages, St. Augustin”, ,19-21 March 1982. Berlin 1983. – Indo-Iranian Journal 30, 1987 ss. 51-55.
18. „Grzeszny raj chrześcijan”, (polemika). – Polityka, nr 3 (1863), 1993, s. 17.
19. „Sita Ramachandran, Decision-making in Foreign Policy. Northern Book Centre, New Delhi, 1996″, Polski Przegląd Dyplomatyczny 2004, no. l, pp. 73-82.
20. „Ireneusz Kania, Muttāvali: księga wypisów starobuddyjskich. Kraków 1999″, Nowe Książki 1999, no. 7, pp. 8-9.
21. „Tożsamość przyszłych Europejczyków”. Nowe Książki 7, p. 21. (recenzja: J. Kieniewicz, Wprowadzenie do historii cywilizacji Wschodu i Zachodu. Warszawa 2003)
22. „Bernard Lewis, Muzułmański Bliski Wschód. Marabut, Gdańsk 2003”, Nowe Książki 2003, no. 12, pp. 67-68. (recenzja)
23. „Bycie Europejczykiem”, Nowe Książki 6, pp. 67-68. (recenzja: M. Koźmiński (ed.), Cywilizacja europejska: wykłady i eseje. Warszawa 2004)
24. „Shanta Nedungadi Varma, Foreign Policy Dynamics: Moscow and India’s International Conflicts. Deep & Deep Publications, New Delhi 1999″, Polski Przegląd Dyplomatyczny 2004, no l, pp. 73-82.